سال ۱۰۹ هجری قمری

از ویکی شیعه
(تغییرمسیر از سال 109ق)
سال ۱۰۹ هجری قمری
 
امامت
امام باقر(ع)
(دوره امامت: ۱۹ سال (۹۵ تا ۱۱۴ق)
حکومت‌های سرزمین‌های اسلامی
بنی‌امیه در عراقهشام بن عبدالملک
وقایع مهم
فتح بخش‌هایی از روم
هجوم به آذرباییجان
عزل خالد بن عبد الله قَسری از حکومت خراسان
نصب اَشرَس بن عبدالله سَلَمی بر حکومت خراسان
نصب عبدالملک بن رفاعه بر حکومت مصر
آغاز دعوت بنی عباس در خراسان
تولدها و وفات‌ها
وفات بِشر بن صَفوان‏ کَلبی
وفات أبو حَرب بن أبی الأسود الدُؤِلی


سال ۱۰۹ هجری قمری هم‌زمان با امامت پنجمین امام شیعیان، امام محمد باقر(ع) و خلافت هشام بن عبدالملک، دهمین خلیفه اموی است. اولین روز این سال مصادف است با دوشنبه، ۱۱ اردیبهشت سال ۱۰۶ شمسی و ۲ مِی سال ۷۲۷ میلادی .

معرفی

سال ۱۰۹ هجری قمری، هم‌زمان با امامت پنجمین امام شیعیان، امام محمد باقر(ع) و حکومت امویان است.[۱] خلافت در این دوره به دست هشام بن عبد الملک، دهمین خلیفه اموی بود.[۲] در دوره خلافت هشام، به سبب بی کفایتی استانداران، بدرفتاری آنان و شرکت نکردن برخی گروه‌های عربی در جنگ‌ها، ناآرامی‌هایی در برخی بلاد اسلامی رخ داد.[۳] اولین روز این سال مصادف است با دوشنبه، ۱۱ اردیبهشت سال ۱۰۶ شمسی و ۲ مِی سال ۷۲۷ میلادی.[۴]

عزل و نصب‌ها

  • عزل خالد بن عبد الله قَسری و برادرش از امارت خراسان به جهت تعصبات قومی و بدرفتاری آنها با مردم.[۵]
  • نصب اَشرَس بن عبدالله سَلَمی بر حکومت خراسان. گفته می‌شود اشرس که به سبب فضلش «الکامل» خوانده می‌شد، مورد استقبال مردم خراسان قرار گرفت.[۶]
  • نصب عبدالملک بن رفاعه بر حکومت مصر. او که در بیماری به سر می‌برد پس از پانزده روز از دنیا رفت و پس از وی برادرش، ولید بن رفاعه جانشین او شد.[۷]

رویدادها

  • یورش مَسلَمة بن عبدالمَلک به آذربایجان.[۸]
  • یورش عبدالله بن عقبه از طریق دریا[۹] و معاویة بن هشام بن عبدالمَلک از طریق خشکی به سرزمین روم و فتح قلعه «الغطّاسين‏» توسط معاویه.[۱۰]
  • آغاز دعوت مبلغین بنی‌عباس برای جلب نظر مردم در خراسان.[۱۱]

درگذشت‌ها

پانویس

  1. طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۹۸.
  2. ابن شهر آشوب، مناقب آل أبی طالب(ع)، ۱۳۷۹ق، ج‏۴، ص۲۱۰.
  3. طقوش، دولت امویان، ۱۳۹۷ش، ص۲۰۱.
  4. «تبدیل تاریخ»، سایت باحساب.
  5. ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۵، ص۱۴۲.
  6. ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۵، ص۱۴۳.
  7. ابن عساکر، تاريخ مدينة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج‏۳۷، ص۱۶.
  8. خلیفة بن خیاط، تاریخ‏ خلیفة، ۱۴۱۵ق، ص۲۱۸.
  9. ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۵، ص۱۴۳.
  10. خلیفة بن خیاط، تاریخ‏ خلیفة، ۱۴۱۵ق، ص۲۱۹.
  11. ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۵، ص۱۴۳.
  12. ذهبی، تاريخ الاسلام، ۱۴۱۳ق، ج۷، ص۳۱.
  13. ذهبی، تاريخ الاسلام، ۱۴۱۳ق، ج۷، ص۱۹.

منابع

  • ابن أثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، بیروت، دار صادر، ۱۳۸۵ق.
  • ابن شهر آشوب، محمد بن على، مناقب آل أبی طالب(ع)، قم، علامه، چاپ اول، ۱۳۷۹ق.
  • ابن عساکر، على بن حسن، تاريخ مدينة دمشق، بيروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۵ق.
  • «تبدیل تاریخ»، سایت باحساب، تاریخ بازدید: ۱۸ اسفند ۱۳۹۹ش.
  • خلیفة بن خیاط، أبو عمرو، تحقیق: فواز، تاریخ خلیفة بن خیاط، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، ۱۴۱۵ق.
  • ذهبى، شمس الدين، تحقيق: عمر عبد السلام، تاريخ الاسلام، بيروت، دار الکتاب العربى، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.
  • طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری، قم، مؤسسة آل البیت‌، ۱۴۱۷ق.
  • طقوش، محمد سهیل، دولت امویان، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۱۳۹۷ش.