نواویس
«کَأَنِّی بِاَوْصالی تَقْطَعُها عَسْلانُ الْفَلَواتِ بَینَ النَّواویسِ وَ کَرْبَلاء.[۱]
ترجمه: گویا می‌بینم گرگان درنده بیابان، بین نواویس و کربلا بند بند تنم را پاره پاره کرده‌اند.»[۲]
نَواویس منطقه‌ای نزدیک کربلا که در خطبه خُطّ المَوْت امام حسین(ع) از آن نام برده شده است.[۳] بر اساس فرازی از این خطبه، امام حسین(ع) به قتلگاه خود بین نواویس و کربلا، اشاره کرده است.[۴] نواویس به‌معنای صندوقی (تابوت) است که مسیحیان جنازه مردگان خود را در آن می‌گذارند، یا مقبره مسیحیان است.[۵]
محدث نوری در کتاب نفس الرحمن فی فضائل سلمان، نواویس را منطقه‌ای در شما‌ل غربی کربلای کنونی دانسته که مقبره‌های مسیحیان در آن واقع شده و نزدیک مزار حر بن یزید ریاحی، از شهدای کربلا است.[۶] این نظر از سوی تاریخ‌نگاران دیگری نیز تأیید شده است.[۷] همچنین در نقلی دیگر گفته شده که نواویس سرزمینی در شرق کربلا و کنار دریاچه سلیمانیه، واقع در منطقه برازعلی است.
پانویس
- ↑ سید بن طاووس، الملهوف علی قتلی الطّفوف، ۱۴۱۷ق، ص۱۲۶؛ ابی الفتح اربلی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ۱۴۳۳ق، ج۲، ص۲۳۹.
- ↑ یاران مخلص در قیام امام حسین(ع)، پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی.
- ↑ آل‌طعمه، تاریخ مرقد الحسین و العباس(ع)، ۱۴۱۶ق، ص۲۳.
- ↑ شریف قرشی، حیاة الامام الحسین بن علی، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۲۹۵.
- ↑ احمد مختار، معجم اللغة العربیة المعاصرة، ۱۴۲۹ق، ج۳، ص۲۳۰۵.
- ↑ نوری، نفس الرحمن، ۱۳۹۶ش، ص۲۵۷.
- ↑ آل‌طعمه، تاریخ مرقد الحسین و العباس(ع)، ۱۴۱۶ق، ص۲۳؛ آل‌اعتماد، بلاغة الحسین(ع)، ۱۳۶۶ش، ص۱۴۴.
یادداشت
منابع
- آل‌اعتماد، مصطفی، بلاغة الحسین(ع)، قم، انتشارات اسماعیلیان، ۱۳۶۶ش.
- آل‌طعمه، سلمان هادی، تاریخ مرقد الحسین و العباس(ع)، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۱۶ق.
- ابی‌الفتح اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، تهران، مجمع جهانی اهل بیت(ع)، ۱۴۳۳ق.
- احمد مختار، عمر، معجم اللغة العربیة المعاصرة، قاهره، عالم الکتب، ۱۴۲۹ق.
- حسنی حلی، سید علی بن طاووس، الملهوف علی قتلی الطّفوف، قم، انتشارات اسوه، ۱۴۱۷ق.
- شریف قرشی، باقر، حیاة الامام الحسین بن علی علیهما السلام دراسة و تحلیل، قم، قلم مکنون، ۱۳۸۵ق.
- نوری، میرزا حسین، نفس الرحمن فی فضائل سلمان، قم، انتشارات تهذیب، ۱۳۹۶ش.
- «یاران مخلص در قیام امام حسین(ع)»، پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی، تاریخ بازدید: ۲ آبان ۱۴۰۱ق.