مقام امام جعفر صادق (کربلا): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
'''مقام امام جعفر صادق(ع)''' زیارتگاهی در [[کربلا]] در نزدیکی [[رود فرات]] و در یک کیلومتری [[حرم امام حسین(ع)]] است.<ref>قریشی، مراقد و مکانهای زیارتی کربلا، ۱۳۹۱ش، ص۲۷۹.</ref> به این منطقه و زمین‌های اطراف آن جعفریات می‌گفتند؛ چون منقول است [[امام صادق(ع)]] در سال ۱۴۴ق برای [[زیارت]] قبر جدش [[حسین بن علی(ع)]] به کربلا آمد و در این منطقه ساکن شد. ابتدا در سال [[۹۰۴ق]] فرد نیکوکاری به‌نام شیخ امین‌الدین، مستقلات و املاک این منطقه را [[وقف]] حرم امام حسین(ع) کرد و بنای اولیه مقام در سال [[۹۷۱ق]] برای یادبود امام صادق(ع) در زیارت سیدالشهداء به‌دست یکی از رهبران [[صوفیه]] مشهور به جهان‌دده ساخته شد.<ref>طعمه، کربلاء فی الذاکرة، ۱۹۸۸م، ص۱۶۴.</ref> | '''مقام امام جعفر صادق(ع)''' زیارتگاهی در [[کربلا]] در نزدیکی [[رود فرات]] و در یک کیلومتری [[حرم امام حسین(ع)]] است.<ref>قریشی، مراقد و مکانهای زیارتی کربلا، ۱۳۹۱ش، ص۲۷۹.</ref> به این منطقه و زمین‌های اطراف آن جعفریات می‌گفتند؛ چون منقول است [[امام صادق(ع)]] در سال ۱۴۴ق برای [[زیارت]] قبر جدش [[حسین بن علی(ع)]] به کربلا آمد و در این منطقه ساکن شد. ابتدا در سال [[۹۰۴ق]] فرد نیکوکاری به‌نام شیخ امین‌الدین، مستقلات و املاک این منطقه را [[وقف]] حرم امام حسین(ع) کرد و بنای اولیه مقام در سال [[۹۷۱ق]] برای یادبود امام صادق(ع) در زیارت سیدالشهداء به‌دست یکی از رهبران [[صوفیه]] مشهور به جهان‌دده ساخته شد.<ref>طعمه، کربلاء فی الذاکرة، ۱۹۸۸م، ص۱۶۴.</ref> | ||
[[پرونده:محراب مقام امام صادق(ع).jpg|200px|بندانگشتی|نمایی از [[محراب]] مقام امام صادق(ع)]] | [[پرونده:محراب مقام امام صادق(ع).jpg|200px|بندانگشتی|نمایی از [[محراب]] مقام امام صادق(ع)]] | ||
این مقام بارها تجدید بنا و بازسازی شده است. ابتدا در سال ۱۲۹۳ق در شورشی که در کربلا روی داد، [[عثمانی|عثمانی‌ها]] این مکان را ویران کردند. پس از [[انتفاضه شعبانیه]] هم دولت بعثی، آن را به‌طور کامل ویران کردند و بعد از آن تا پایان حکومت [[صدام]] در مساحت کمی با پایه‌هایی که بر آن بنا کرده بودند، استفاده می‌شد اما عوامل | این مقام بارها تجدید بنا و بازسازی شده است. ابتدا در سال ۱۲۹۳ق در شورشی که در کربلا روی داد، [[عثمانی|عثمانی‌ها]] این مکان را ویران کردند. پس از [[انتفاضه شعبانیه]] هم دولت بعثی، آن را به‌طور کامل ویران کردند و بعد از آن تا پایان حکومت [[صدام]] در مساحت کمی با پایه‌هایی که بر آن بنا کرده بودند، استفاده می‌شد اما عوامل حکومتی، مانع زیارت زوار به بهانه نزدیک بودنش به اداره و امنیت عراق می‌شدند. مقام امام صادق(ع) پس از پایان حکومت بعث عراق، کاملاً بازسازی شد و مساحت آن به ۶۰۰ متر مربع رسید.<ref>قریشی، مراقد و مکانهای زیارتی کربلا، ۱۳۹۱ش، ص۲۷۹و۲۸۰.</ref> | ||
در کتاب کربلا فی الذکره آمده که از گذشته، رسم زنان شهر بر این بوده که در ایام بهار خصوصاً [[عید نوروز]] و عصرهای [[پنج‌شنبه]] به زیارت مقام جعفر صادق(ع) می‌روند، خوراکی‌های خود را به زائران تقدیم کرده و شمع و حنا [[نذر]] می‌کنند.<ref>طعمه، کربلاء فی الذاکرة، ۱۹۸۸م، ص۱۶۵.</ref> | در کتاب کربلا فی الذکره آمده که از گذشته، رسم زنان شهر بر این بوده که در ایام بهار خصوصاً [[عید نوروز]] و عصرهای [[پنج‌شنبه]] به زیارت مقام جعفر صادق(ع) می‌روند، خوراکی‌های خود را به زائران تقدیم کرده و شمع و حنا [[نذر]] می‌کنند.<ref>طعمه، کربلاء فی الذاکرة، ۱۹۸۸م، ص۱۶۵.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۹ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۰۳
 | |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| بنيانگذار | جهان‌دده از رهبران صوفیه بکتاشیه |
| تأسیس | ۹۷۱ق |
| کاربری | زیارتگاه |
| مکان | کربلا |
| وقایع مرتبط | اقامت امام صادق(ع) در این مکان • تخریب در انتفاضه شعبانیه عراق |
| مشخصات | |
| مساحت | ۶۰۰ متر مربع |
| وضعیت | فعال |
| معماری | |
| بازسازی | در سال‌های مختلف |
مقام امام جعفر صادق(ع) زیارتگاهی در کربلا در نزدیکی رود فرات و در یک کیلومتری حرم امام حسین(ع) است.[۱] به این منطقه و زمین‌های اطراف آن جعفریات می‌گفتند؛ چون منقول است امام صادق(ع) در سال ۱۴۴ق برای زیارت قبر جدش حسین بن علی(ع) به کربلا آمد و در این منطقه ساکن شد. ابتدا در سال ۹۰۴ق فرد نیکوکاری به‌نام شیخ امین‌الدین، مستقلات و املاک این منطقه را وقف حرم امام حسین(ع) کرد و بنای اولیه مقام در سال ۹۷۱ق برای یادبود امام صادق(ع) در زیارت سیدالشهداء به‌دست یکی از رهبران صوفیه مشهور به جهان‌دده ساخته شد.[۲]
.jpg)
این مقام بارها تجدید بنا و بازسازی شده است. ابتدا در سال ۱۲۹۳ق در شورشی که در کربلا روی داد، عثمانی‌ها این مکان را ویران کردند. پس از انتفاضه شعبانیه هم دولت بعثی، آن را به‌طور کامل ویران کردند و بعد از آن تا پایان حکومت صدام در مساحت کمی با پایه‌هایی که بر آن بنا کرده بودند، استفاده می‌شد اما عوامل حکومتی، مانع زیارت زوار به بهانه نزدیک بودنش به اداره و امنیت عراق می‌شدند. مقام امام صادق(ع) پس از پایان حکومت بعث عراق، کاملاً بازسازی شد و مساحت آن به ۶۰۰ متر مربع رسید.[۳]
در کتاب کربلا فی الذکره آمده که از گذشته، رسم زنان شهر بر این بوده که در ایام بهار خصوصاً عید نوروز و عصرهای پنج‌شنبه به زیارت مقام جعفر صادق(ع) می‌روند، خوراکی‌های خود را به زائران تقدیم کرده و شمع و حنا نذر می‌کنند.[۴]
پانویس
منابع
- قریشی، عبدالامیر، مراقد و مکانهای زیارتی کربلا، تهران، مشعر، ۱۳۹۱ش.
- الطعمة، سلمان هادی، کربلاء فی الذاکرة، بغداد، مطبعة العانی، ۱۹۸۸م.