مسخ: تفاوت میان نسخه‌ها

مسخ (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۱۶

۱٬۳۹۳ بایت حذف‌شده ، ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۱۹

جز

←‏نحوه تحقق مسخ: ویرایش و حذف مطالب زائد برای انتقال به بخش دیگر

دیداریویکی‌متن

P.motahari

Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor

۳٬۲۷۶

ویرایش

@@ خط ۳۳: / خط ۳۳: @@
 برخی منابع [[شیعه]]<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۴۹۳.</ref> و [[اهل سنت]]<ref>طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۱۵ق، ج۴،‌ ص۲۴۵.</ref> نقل‌هایی را پیرامون مسخ فرد یا افراد مختلف نقل کرده‌اند.
-==نحوه تحقق مسخ==
+==نحوه تحقق مسخ در دنیا==
-پیرامون تحقق مسخ در دنیا نظرات مختلفی وجود دارد. برخی معتقدند مسخ تنها در باطن انسان می‌باشد و چهره انسانی به جای خود باقی است. در مقابل [[مفسر|مفسران]] مشهور معتقدند مسخ در جسم نیز تحقق می‌یابد و یک معنای حقیقی است.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۲۱.</ref>
+در زمینه چگونگی تحقق مسخ در دنیا نظرات مختلفی وجود دارد. برخی معتقدند مسخ تنها در باطن انسان صورت می‌گیرد و چهره انسانی به جای خود باقی می‌ماند. [[مجاهد بن جبیر]] (متوفای ۱۰۲ق) مسخ در این دنیا را حقیقی ندانسته؛ بلکه آن را تمثیلی و به مانند آیه: «کمَثَلِ الْحِمارِ یحْمِلُ أَسْفاراً؛ مانند درازگوشی است که کتاب‌هایی را حمل می‌کند»([[سوره جمعه]]، آیه۵.) دانسته است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۶۴.</ref>
-====مسخ در جسم و ظاهر انسان====
+از [[عبدالرزاق کاشانی]] نقل شده که این مسخ تنها در باطن انسان بوده است. به بیان دیگر [[یهودیان]] مسخ شده در صورت ظاهری به مانند مردم بودند؛ ولی (در واقع) از آنان نبودند.<ref>کاشانی، تاویلات القرآن، ج۱، ص۵. به نقل از جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۸ش، ج۵، ص۱۳۳.</ref>
-عموم مفسران معتقدند مسخ معنایی حقیقی داشته و در ظاهر انسان‌ها نیز واقع شده است.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۲۱.</ref>
-[[مولوی]] این معنا را چنین تبیین می‌کند:
+[[رشید رضا]] از مفسران معاصر مسخ جسمی را نص آیه نمی‌داند و حتی اشکالاتی را بر این قول ذکر می‌کند.<ref>رشید رضا، المنار، ۱۹۹۰م، ج۱، ص۲۸۵.</ref> این اعتقاد از برخی دیگر از مفسران همچون [[محمد عبده]] نیز نقل شده است.<ref>به نقل از مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۲۱.</ref>
-{{شعر۲|نقض توبه و عهد آن اصحاب سبت|موجب مسخ آمد و اهلاک و مقت|
-مسخ ظاهر بود اهل سبت را|تا ببیند خلق ظاهر کَبت را<ref>مولوی» مثنوی معنوی» دفتر پنجم، بخش ۱۰۹.</ref>}}
-[[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] دلالت روایات را بر این معنا دانسته و ادعای متواتر بودن آن‌ها را دارد.<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ش، ج۵۸، ص۱۱۱.</ref>
-البته تغییر در ظاهر انسانی شخص به این معنا نیست که حقیقت انسانی او نیز تغییر می‌کند. بنابر این مسخ به معنای نابودی فردی از انسان و ایجاد فردی از بوزینه یا وارد کردن روح انسانی در بدن بوزینه نیست<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۸ش، ج۵، ص۱۴۸.</ref> بلکه مسخ این است که صورتی روی صورت واقع شده است؛ یعنی در عین حال که صورت نوعی انسان به حال خود باقی است، صورت نوعی بوزینه را نیز پذیرفته و انسانیت ممسوخ، باطل و منعدم نشده است. از این رو باید بر او عنوان انسان بوزینه اطلاق شود.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۸ش، ج۵، ص۱۳۲.</ref>
-اما در مورد بعید بودن این مطلب برخی چنین استدلال کرده‌اند که با پذیرش وقوع [[معجزه]] توسط پیامبران،‌ خارق العاده بودن یک عمل نمی‌تواند دلیلی بر محال بودن آن تلقی شود. بلکه یکی از شرائط معجزه همین خارق‌العاده بودن است.<ref>شاکر، میری، ماهیت عذاب مسخ در آموزه‌های دینی، ص۳۰.</ref>
-====مسخ در نفس و باطن انسان====
-[[مجاهد بن جبیر]] (متوفای ۱۰۲ق) مسخ در این دنیا را حقیقی ندانسته؛ بلکه آن را تمثیلی و به مانند آیه: «کمَثَلِ الْحِمارِ یحْمِلُ أَسْفاراً؛ مانند درازگوشی است که کتاب‌هایی را حمل می‌کند»([[سوره جمعه]]، آیه۵.) دانسته است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۶۴.</ref>
-از [[عبدالرزاق کاشانی]] نقل شده که این مسخ تنها در باطن انسان بوده است. به بیان دیگر [[یهودیان]] مسخ شده در صورت ظاهری به مانند مردم بودند؛ ولی (در واقع) از آنان نبودند.<ref>کاشانی، تاویلات القرآن، ج۱، ص۵. به نقل از جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۸ش، ج۵، ص۱۳۳.</ref>
+با‌این‌همه می‌گویند بیشتر [[مفسر|مفسران]] بر این باورند که مسخ در قرآن به معنای حقیقی آن به کار رفته است. بنابراین در جسم نیز تحقق می‌یابد و ظاهر انسان هم تغییر می‌کند.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۲۱.</ref> به‌گزارش [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] روایات متواری بر این معنای مسخ دلات می‌کنند.<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ش، ج۵۸، ص۱۱۱.</ref>
-[[رشید رضا]] از مفسران معاصر مسخ جسمی را نص آیه نمی‌داند و حتی اشکالاتی را بر این قول ذکر می‌کند.<ref>رشید رضا، المنار، ۱۹۹۰م، ج۱، ص۲۸۵.</ref> این اعتقاد از برخی دیگر از مفسران همچون [[محمد عبده]] نیز نقل شده است.<ref>به نقل از مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۲۱.</ref>
+طرف‌دارن این دیدگاه درخصوص بعید بودن این نوع از مسخ استدلال کرده‌اند که با پذیرش وقوع [[معجزه]] توسط پیامبران،‌ خارق العاده بودن یک عمل نمی‌تواند دلیلی بر محال بودن آن تلقی شود؛ بلکه یکی از شرائط معجزه همین خارق‌العاده بودن است.<ref>شاکر، میری، ماهیت عذاب مسخ در آموزه‌های دینی، ص۳۰.</ref>
 ==عاقبت انسان‌های مسخ شده==