عقیله بنی‌هاشم (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها
S.h.fatemi (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
S.h.fatemi (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عقیله بنی‌هاشم''' لقب [[حضرت زینب سلام الله علیها|حضرت زینب(س)]] فرزند [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] است به معنای بزرگ [[بنی‌هاشم]].{{یاد|در لسان العرب، ذیل «عقل» آمده است: «عَقِيلةُ القومِ: سَيِّدُهم».}} | '''عقیله بنی‌هاشم''' لقب [[حضرت زینب سلام الله علیها|حضرت زینب(س)]] فرزند [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] است به معنای بزرگ [[بنی‌هاشم]].{{یاد|در لسان العرب، ذیل «عقل» آمده است: «عَقِيلةُ القومِ: سَيِّدُهم».}} | ||
این لقب در [[کتب اربعه]] و [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالانوار]] نیامده است اما در کتاب‌های قرن چهاردهم مانند [[مقتل الحسین (مقرم)|مقتل مقرم]]<ref>مقرم، مقتل الحسین(ع)، ۱۴۲۶ق، ص۲۷۲ و ۲۹۰.</ref> و [[منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة]]<ref>خویی، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، چاپ چهارم، ج۱۵، ص۳۹.</ref> و [[تنقیح المقال فی علم الرجال (کتاب)|تنقیح المقال]]<ref>مامقانی، تنقیح المقال فی علم الرجال، چاپ اول، ج۳، ص۷۹.</ref> و نیز زمان‌های بعد<ref>برای نمونه نگاه کنید به نقدی، زینب الکبری، ۱۳۶۲ش، ص۱۷؛ قرشی، السیدة زینب، ۱۴۲۲ق، ص | این لقب در [[کتب اربعه]] و [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالانوار]] نیامده است اما در کتاب‌های قرن چهاردهم مانند [[مقتل الحسین (مقرم)|مقتل مقرم]]<ref>مقرم، مقتل الحسین(ع)، ۱۴۲۶ق، ص۲۷۲ و ۲۹۰.</ref> و [[منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة]]<ref>خویی، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، چاپ چهارم، ج۱۵، ص۳۹.</ref> و [[تنقیح المقال فی علم الرجال (کتاب)|تنقیح المقال]]<ref>مامقانی، تنقیح المقال فی علم الرجال، چاپ اول، ج۳، ص۷۹.</ref> و نیز زمان‌های بعد<ref>برای نمونه نگاه کنید به نقدی، زینب الکبری، ۱۳۶۲ش، ص۱۷؛ قرشی، السیدة زینب، ۱۴۲۲ق، ص ۴۰.</ref> دیده می شود و به قدری این لقب جا باز کرد که در عنوان برخی کتاب‌ها راه یافت؛ از جمله: عقیله بنی‌هاشم حضرت زینب(ع)، السیدة زینب عقیلة بنی‌هاشم، حضرت زینب عقیله بنی‌هاشم، زینب کبری عقیله بنی‌هاشم.<ref>انصاری قمی، «کتاب‌شناسی حضرت زینب(ع)»، ص۱۶۹</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۷
عقیله بنی‌هاشم لقب حضرت زینب(س) فرزند امام علی(ع) است به معنای بزرگ بنی‌هاشم.[یادداشت ۱] این لقب در کتب اربعه و بحارالانوار نیامده است اما در کتاب‌های قرن چهاردهم مانند مقتل مقرم[۱] و منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة[۲] و تنقیح المقال[۳] و نیز زمان‌های بعد[۴] دیده می شود و به قدری این لقب جا باز کرد که در عنوان برخی کتاب‌ها راه یافت؛ از جمله: عقیله بنی‌هاشم حضرت زینب(ع)، السیدة زینب عقیلة بنی‌هاشم، حضرت زینب عقیله بنی‌هاشم، زینب کبری عقیله بنی‌هاشم.[۵]
پانویس
یادداشت
- ↑ در لسان العرب، ذیل «عقل» آمده است: «عَقِيلةُ القومِ: سَيِّدُهم».
منابع
- خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، تحقیق: میانجی، سید ابراهیم، بنیاد فرهنگی امام مهدی(ع)، چاپ چهارم.
- رسولی محلاتی، سید هاشم، زینب عقیله بنی‌هاشم، تهران، مشعر، چاپ اول.
- قرشی، باقر شریف، السیدة زینب، بیروت، دار محجة البیضاء و دار الرسول الاکرم(ص)، چاپ اول، ۱۴۲۲ق.
- مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، چاپ اول.
- محمدی، سالار و دیگران، عقیله بنی‌هاشم: حضرت زینب(ع)، قانون‌یار، ۱۳۹۴ش
- مقرم، عبدالرزاق، مقتل الحسین(ع)، بیروت، موسسة الخرسان، ۱۴۲۶ق.
- نقدی، جعفر، زینب الکبری بنت الامام امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب(ع)، قم، شریف رضی، ۱۳۶۲ش.