۱۷٬۱۹۲
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (مستندسازی) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
==جایگاه== | ==جایگاه== | ||
روحالقدس بهمعنای روح پاک، که از عیبها و نقصها منزه است.<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۱۶۲.</ref> | روحالقدس بهمعنای روح پاک، که از عیبها و نقصها منزه است.<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۱۶۲.</ref> در قاموس کتاب مقدس آمده ست، روحالقدس را مقدس میگویند چرا که از کارهایش تقدیس قلبهای مؤمنان است و به واسطه علاقهای که به خدا و مسیح دارد او را روحالله و روح مسیح نیز مینامند.<ref>هاکس، قاموس کتاب مقدس، ۱۳۹۴ش، ص۴۲۴.</ref> | ||
این واژه در قرآن و کتاب مقدس به کار رفته است؛ قرآن از نازل شدن [[قرآن]] به وسیله روحالقدس<ref>سوره نحل، آیه ۱۰۲.</ref> و تأیید حضرت عیسی توسط او<ref>سوره بقره، آیات۸۷، ۲۵۳؛ سوره مائده، آیه ۱۱۰.</ref> سخن گفته شده است. این واژه در ادبیات فارسی نیز استفاده میشود مانند: | این واژه در قرآن و کتاب مقدس به کار رفته است؛ قرآن از نازل شدن [[قرآن]] به وسیله روحالقدس<ref>سوره نحل، آیه ۱۰۲.</ref> و تأیید حضرت عیسی توسط او<ref>سوره بقره، آیات۸۷، ۲۵۳؛ سوره مائده، آیه ۱۱۰.</ref> سخن گفته شده است. این واژه در ادبیات فارسی نیز استفاده میشود مانند: | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
*صادر نخستین: به گفته سید حیدر آملی حکما اتفاقنظر دارند که صادر نخستین عقل است البته آن را با نامهای مختلفی از جمله روحالقدس و عقل فعال خواندهاند.<ref>آملی، جامع الاسرار، ۱۳۴۷ش، ج۱، ص۶۸۸.</ref> | *صادر نخستین: به گفته سید حیدر آملی حکما اتفاقنظر دارند که صادر نخستین عقل است البته آن را با نامهای مختلفی از جمله روحالقدس و عقل فعال خواندهاند.<ref>آملی، جامع الاسرار، ۱۳۴۷ش، ج۱، ص۶۸۸.</ref> | ||
*روح الارواح: در برخی از آثار [[عرفا]]، از روحالقدس به عنوان روحالارواح یاد شده که مخلوق خدا نیست بلکه وجهی از وجوه خدا است که روح مخلوقات به آن قائم است.<ref> جیلی، الانسان الکامل فی معرفة الاواخر و الاوائل، ۱۴۱۸ق، ص۱۵۰.</ref> | *روح الارواح: در برخی از آثار [[عرفا]]، از روحالقدس به عنوان روحالارواح یاد شده که مخلوق خدا نیست بلکه وجهی از وجوه خدا است که روح مخلوقات به آن قائم است.<ref> جیلی، الانسان الکامل فی معرفة الاواخر و الاوائل، ۱۴۱۸ق، ص۱۵۰.</ref> | ||
همچنین [[انجیل]] مصداق روحالقدس دانسته شده است.<ref>نگاه کنید به: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۳۹؛ طوسی، التبیان، بیروت، ج۱، ص۳۴۰.</ref> | |||
== وظایف == | == وظایف == | ||
در [[قرآن کریم]] و [[احادیث]] وظایفی به روحالقدس نسبت داده شده است. | در [[قرآن کریم]] و [[احادیث]] وظایفی به روحالقدس نسبت داده شده است. | ||
خط ۳۱: | خط ۳۰: | ||
== الوهیت== | == الوهیت== | ||
در ادبیات [[مسیحی]] روحالقدس، اقنوم سوم از اقنومهای سهگانه (پدر، پسر و روحالقدس) است.<ref> | در ادبیات [[مسیحی]] روحالقدس، اقنوم سوم از اقنومهای سهگانه (پدر، پسر و روحالقدس) است.<ref>هاکس، قاموس کتاب مقدس، ۱۳۹۴ش، ص۴۲۴.</ref> در [[کتاب مقدس]] حیات به او نسبت داده شده است.<ref>هاکس، قاموس کتاب مقدس، ۱۳۹۴ش، ص۴۲۴.</ref> بر اساس کتاب مقدس، مؤمنان در هنگام توبه و [[ایمان]] روحالقدس را در مییابند. او انسانها را از آلودگیهای گناه پاک میکند.<ref>هاکس، قاموس کتاب مقدس، ۱۳۹۴ش، ص۴۲۴.</ref> | ||
متکلمان مسیحی درباره الوهیت روحالقدس اختلافنظر دارند. بعضی از آنان که به «مخالفان روحالقدس» شهرت داشتند شخصیت الهی روحالقدس را انکار | |||
متکلمان مسیحی درباره الوهیت روحالقدس اختلافنظر دارند. بعضی از آنان که به «مخالفان روحالقدس» شهرت داشتند شخصیت الهی روحالقدس را انکار کرده<ref>مکگراث، درآمدی بر الهیات مسیحی، ۱۳۸۵ش، ص۳۰۹-۳۱۰.</ref> و او را نوعی [[فرشته]] میدانند.{{مدرک}} اما برخی دیگر بر این باورند که روحالقدس موجود مستقلی نیست بلکه تجلی خدا است و به الوهیتش معتقدند.<ref> سلیمانی اردستانی، درآمد بر الهیات تطبیقی اسلام و مسیحیت، ۱۳۸۲ش، ص۱۲۶-۱۲۷.</ref> | |||
== تکنگاری== | == تکنگاری== | ||
کتاب تحلیل فلسفی و عرفانی روحالقدس در متون دینی اثر فاطمه علیپور به تبیین جایگاه روحالقدس در آئین زرتشت، یهود، مسیحیت و اسلام | کتاب تحلیل فلسفی و عرفانی روحالقدس در متون دینی اثر فاطمه علیپور به تبیین جایگاه روحالقدس در آئین زرتشت، یهود، مسیحیت و اسلام پرداخته است همچنین در این کتاب تبیینات فلسفی و عرفانی اندیشمندان مسلمان تحلیل و ارزیابی شده است.<ref> [https://hawzah.net/fa/News/View/72622 «تحلیل فلسفی و عرفانی روحالقدس در متون دینی، منتشر شد»]</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس۲}} | {{پانویس۲}} | ||
خط ۴۸: | خط ۴۷: | ||
*زمخشری، محمود، الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل، بیروت، دارالكتاب العربی، ۱۴۰۷ق. | *زمخشری، محمود، الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل، بیروت، دارالكتاب العربی، ۱۴۰۷ق. | ||
* سلیمانی اردستانی، عبدالرحیم، درآمدی بر الهیات تطبیقی اسلام و مسیحیت، قم، کتاب طه، ۱۳۸۲ش. | * سلیمانی اردستانی، عبدالرحیم، درآمدی بر الهیات تطبیقی اسلام و مسیحیت، قم، کتاب طه، ۱۳۸۲ش. | ||
* طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق. | * طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق. | ||
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصرخسرو، ۱۳۷۲ش. | * طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصرخسرو، ۱۳۷۲ش. | ||
خط ۵۸: | خط ۵۶: | ||
* مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق. | * مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق. | ||
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش. | * مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش. | ||
* | * مکگراث، الیستر، درآمدی بر الهیات مسیحی، ترجمه عیسی دیباج، تهران، کتاب روشن، ۱۳۸۵ش. | ||
* هاکس، مستر جیمز، قاموس کتاب مقدس، تهران، انتشارات اساطیر، | * هاکس، مستر جیمز، قاموس کتاب مقدس، تهران، انتشارات اساطیر، ۱۳۹۴ش. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== |
ویرایش