پرش به محتوا

باب الحوائج (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
Sarsm (بحث | مشارکت‌ها)
Roohish (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱۷: خط ۱۷:
{{پانویس۲}}
{{پانویس۲}}
== منابع ==
== منابع ==
*[[ابن شهر آشوب]]، ''[[مناقب آل ابی طالب (کتاب)|مناقب آل ابی‌طالب]]''. نجف: مطبعة الحیدریه، ۱۳۷۶ق.
*ابن شهر آشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب، نجف، مطبعة الحیدریه، ۱۳۷۶ق.
*انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، انتشارات سخن، تهران، ۱۳۹۰ش.
*انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، انتشارات سخن، تهران، ۱۳۹۰ش.
* الاوردبادی، محمدعلی، حیاة ابی‌الفضل العباس، در موسوعة العلامة الاوردبادی، دار الکفیل، کربلا، ۱۴۳۶ق.  
* الاوردبادی، محمدعلی، حیاة ابی‌الفضل العباس، در موسوعة العلامة الاوردبادی، دار الکفیل، کربلا، ۱۴۳۶ق.  
*دهخدا، علی اکبر، لغت‌نامه.
*دهخدا، علی اکبر، لغت‌نامه.
*شبلنجی، مؤمن بن حسن، ''نور الابصار فی مناقب آل بیت النبی المختار صلی الله علیه و آله و سلم''. قم؛ الشریف الرضی.
*شبلنجی، مؤمن بن حسن، نور الابصار فی مناقب آل بیت النبی المختار صلی الله علیه و آله و سلم،  قم، الشریف الرضی.
*شهیدی، عبدالحسین، مدخل باب الحوائج، در دایرة المعارف تشیع، ج۳. انتشارات حکمت، تهران، ۱۳۹۰ش.
*شهیدی، عبدالحسین، مدخل باب الحوائج، در دایرة المعارف تشیع، ج۳. انتشارات حکمت، تهران، ۱۳۹۰ش.
*[[علامه محمدباقر مجلسی|مجلسی]]، محمد باقر، ''[[بحارالانوار (کتاب)|بحارالانوار]]''. بیروت: مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق.
*مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق.
* محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، نشر معروف، قم، ۱۳۸۸ش.
* محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، نشر معروف، قم، ۱۳۸۸ش.
*هیتمی، ابن حجر، ''الصواعق المحرقة فی الرد علی اهل البدع و الزندقة''. مکتبة القاهرة، بی‌تا.
*هیتمی، ابن حجر، الصواعق المحرقة فی الرد علی اهل البدع و الزندقة، مکتبة القاهرة، بی‌تا.
{{امام کاظم}}
{{امام کاظم}}
[[ar:باب الحوائج]]
[[ar:باب الحوائج]]

نسخهٔ ‏۲۹ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۳۵

بابُ الحَوائِج، به معنای درگاه نیازها یا راه رسیدن به حاجت‌ها، عنوانی است برای اشاره به سه نفر از خاندان اهل بیت؛ امام کاظم (ع)، حضرت عباس (ع) و علی اصغر(ع)‌. بسیاری از شیعیان معتقدند توسل به آنان برای رسیدن به حاجت‌ها بسیار مؤثر است و خداوند به سبب حرمت و شرافت آنان، حاجت افراد را برآورده می‌کند. این لقب در احادیث شیعه به کار نرفته است.

باب الحوائج کیست؟

باب الحوائج به معنای درگاه نیازها است و مجازاً به معنی درگاهی است که در آن نیازها برآورده می‌شود. [۱] این اصطلاح در احادیث رسیده از امامان شیعه به کار نرفته است؛ ولی در فرهنگ عمومی شیعیان برای برخی از خاندان اهل بیت به کار می‌رود. فرهنگ سخن و لغت‌نامه دهخدا این لقب را برای دو نفر به کار برده‌اند: امام موسی کاظم (ع) امام هفتم شیعیان،[۲] و حضرت عباس (ع) فرزند امام علی (ع) و پرچمدار یاران امام حسین در واقعه عاشورا [۳]. اردوبادی نیز در کتابش درباره زندگانی حضرت عباس(ع) به همین شهرت تصریح کرده است. [۴] جواد محدثی در کتاب فرهنگ عاشورا نام علی اصغر(ع)‌[۵] را نیز با این لقب معرفی کرده است. او کوچک‌ترین فرزند امام حسین بود و در واقعه عاشورا به شهادت رسید.

امام کاظم (ع)

کاربرد این لقب برای امام هفتم شیعیان موسی بن جعفر الکاظم ریشه حدیثی ندارد و شهرت این لقب مربوط به دوران بعد از درگذشت ایشان است. اولین سندی که چنین عبارتی را درباره امام کاظم (ع) به کار برده است، ابن‌شهر‌آشوب (۴۸۸/۹ - ۵۸۸ ق) در کتاب مناقب است: «دفن ببغداد بالجانب الغربی- فی المقبرة المعروفة بمقابر قریش من باب التین- فصارت باب الحوائج»؛[۶] او در منطقه غربی بغداد، در مقبره معروف به قبرستان قریش در نزدیکی باب التین، دفن شد و قبر او به «باب الحوائج» تبدیل شد.

علامه مجلسی در بحار الانوار همین عبارت را در توصیف امام کاظم(ع) آورده است.[۷] در منابع اهل سنت نیز به شهرت امام کاظم به باب الحوائج اشاره شده است. برای مثال ابن حجر هیتمی (متوفای ۹۷۴ق) می‌نویسد: «‌وی به سبب گذشت و بردباری بسیارش، کاظم نامیده شد و در نزد عراقیان به باب قضاء الحوائج عندالله [یعنی درِ برآوردنِ نیازها نزد خدا] معروف بود ».[۸] شبلنجی از علمای شافعی نیز درباره شهرت این صفت در میان مردم عراق می‌گوید: کاظم [ع] امام بزرگواری بود... و او در نزد مردم عراق به باب الحوائج الی الله معروف بود و این لقب به علت برآورده‌شدن حاجات کسانی است که به او متوسل می‌شوند.[۹] به نوشته دائرة المعارف تشیع، سنیان و شیعیان برای برآورده‌شدن حاجات، به قبر امام کاظم(ع) متوسل می‌شوند.[۱۰]

عباس بن علی و علی اصغر

شیعیان امروزه عباس بن علی فرزند امام علی(ع) و پرچمدار امام حسین(ع) [۱۱]در روز عاشورا و علی اصغر کوچکترین فرزند امام حسین را نیز با عنوان باب الحوائج می‌خوانند.[۱۲] کاربرد این لقب برای این دو شخص در احادیث شیعه نیامده است و تاریخچه کاربرد آن نیز مشخص نیست. به نوشته دائرة المعارف تشیع، استجابت دعا در بارگاه حضرت عباس بارها اتفاق افتاده است.[۱۳]

پانویس

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع

  • ابن شهر آشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب، نجف، مطبعة الحیدریه، ۱۳۷۶ق.
  • انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، انتشارات سخن، تهران، ۱۳۹۰ش.
  • الاوردبادی، محمدعلی، حیاة ابی‌الفضل العباس، در موسوعة العلامة الاوردبادی، دار الکفیل، کربلا، ۱۴۳۶ق.
  • دهخدا، علی اکبر، لغت‌نامه.
  • شبلنجی، مؤمن بن حسن، نور الابصار فی مناقب آل بیت النبی المختار صلی الله علیه و آله و سلم، قم، الشریف الرضی.
  • شهیدی، عبدالحسین، مدخل باب الحوائج، در دایرة المعارف تشیع، ج۳. انتشارات حکمت، تهران، ۱۳۹۰ش.
  • مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق.
  • محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، نشر معروف، قم، ۱۳۸۸ش.
  • هیتمی، ابن حجر، الصواعق المحرقة فی الرد علی اهل البدع و الزندقة، مکتبة القاهرة، بی‌تا.
  1. انوری، فرهنگ سخن، ص۷۰۵
  2. دهخدا، لغت‌نامه، ذیل کلمه باب الحوائج
  3. دهخدا، لغت‌نامه، ذیل کلمه باب الحوائج. محدثی، فرهنگ عاشورا، ص۳۱۶
  4. الاوردبادی، حیاة ابی‌الفضل العباس، ص۱۳۳
  5. محدثی، فرهنگ عاشورا، ص۳۴۸
  6. ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج۳، ص۴۳۸.
  7. مجلسی، بحارالانوار، ج۴۸ ص۶.
  8. ابن حجر هیتمی، الصواعق المحرقة فی الرد علی اهل البدع و الزندقة، مکتبة القاهرة، بی‌تا، ص۲۰۳.
  9. نور الابصار فی مناقب آل بیت النبی المختار، مؤمن الشبلنجی، ص۳۳۱.
  10. شهیدی، باب الحوائج، ص۱۱
  11. شهیدی، باب الحوائج، ص۱۱
  12. محدثی، فرهنگ عاشورا، ص۳۴۸
  13. شهیدی، باب الحوائج، ص۱۰