حدیث حسن
(تغییرمسیر از حديث حسن)
حدیث حَسَن روایتی است که یکی از راویان آن یا همهٔ آنان، امامی مذهب و ممدوح هستند؛ اما ثقه نیستند و درباره عدالت آنها صراحتی وجود ندارد.[۱]
بر این تعریف، مامقانی شرطی را اضافه کرده است که ممدوح و مقبول بودن راوی باید به اندازه‌ای باشد که ذم و نکوهشی معارض آن نباشد که راوی را تضعیف کند.[۲]
بنابر نظر رضا مؤدب مؤلف کتاب علم الدرایه تطبیقی، تعریف اهل سنت از حدیث حسن به این گونه است: روایت متصلی که راویان آن عادل است؛ اما در حفظِ حدیث، ضعیف هستند و همچنین در سلسله سند آن عیبی نیست. علاوه اینکه ممکن است متن آن با احادیث متابع و شاهد در تقابل باشد.[۳]
پانویس
منابع
- بهائی، محمد بن حسین، الوجیزة فی علم الدرایة، قم، بصیرتی، ۱۳۹۸ق.
- شهید ثانی، زین الدین بن علی، الرعایه فی علم الدرایه،به تحقیق:عبدالحسین محمدعلی بقال، قم، نشر کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، ۱۳۶۷ش.
- مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایة، قم، دلیل ما، ۱۳۸۵ش.
- مؤدب، رضا، علم الدرایه تطبیقی، قم، مرکز بین المللی ترجمه و نشر المصطفی، ۱۳۹۱ش.