فَریقَیْن یا فریقان به معنای دو فریق و دو گروه است. در کتاب‌های مسلمانان معمولا برای اشاره به دو مذهب اصلی دین اسلام یعنی شیعه و اهل سنت استفاده می‌شود.[۱] بر همین اساس اصطلاحاتی مثل منابع یا کتاب‌های فریقین، روایات فریقین، علمای فریقین، فقهای فریقین و اعتقادات فریقین رایج شده است.[۲] برخی بر اساس حدیثی از امام عسکری (ع) گفته‌اند که کلمه جانِبَین نیز به همین معناست و برای اشاره به شیعه و اهل سنت به کار می‌رود.[۳] اصطلاح فریقین گاه برای اشاره به جنیان و انسان‌ها نیز به کار رفته است.[۴]
پانویس
یادداشت
منابع
- محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، قم، انتشارات معروف، چاپ پنجم، ۱۳۸۵ش.
- معین، محمد، فرهنگ معین.