کوه رضوی

مقاله قابل قبول
رده ناقص
بدون جعبه اطلاعات
بدون عکس
شناسه ناقص
نارسا
عدم جامعیت
از ویکی شیعه

کوه رَضْویٰ، کوهی است در نزدیکی مدینه که در برخی روایات شیعه محل زندگی امام زمان(عج) در دوران غیبت معرفی شده است.[۱] در فرازی از دعای ندبه نیز به آن اشاره شده است:

لَیتَ شِعْرِی أَینَ اسْتَقَرَّتْ بِک النَّوَی بَلْ أیُّ أَرْضٍ تُقِلُّک أَوْ ثَرَی، أَ بِرَضْوَی أَوْ غَیرِهَا أَمْ ذِی طُوًی (ای کاش می‌دانستم که در کجا مسکن گزیده‌ای؟ و در کدام سرزمین تو را بجویم؟ آیا در کوه رضوی هستی؟ یا غیر آن یا در ذی طوی؟»[۲])

کوه رضوی از کوه‌های تهامه است[۳] که بین مکه و مدینه[۴] و در شمال شرقی شهر ینبع البحر واقع شده است. این کوه به رنگ سرخ و مشرف به ساحل است. میان آن و دریا هیچ آبادی نیست.[۵] گفته شده است رضوی کوهی بلند است که آب و درختان زیادی دارد.[۶]

معتقدین به مهدویت محمد بن حنفیه معتقدند او در این کوه زندگی می‌کند.[۷] محمد بن عبدالله بن حسن ملقب به نفس زکیه نیز در عهد منصور عباسی مدتی در کوه رضوی مخفی شده بود.[۸]

پانویس

  1. طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۱۶۳.
  2. ابن مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، ص۵۸۱.
  3. حمیری، الروض المعطار، ۱۹۸۴م، ص۲۶۹.
  4. بغدادی، مراصد الاطلاع، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۲۰.
  5. شراب، المعالم الاثیره، ۱۴۱۱ق، ص۱۲۹.
  6. حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۳، ص۵۱.
  7. حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۳، ص۵۱؛ بغدادی، مراصد الاطلاع، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۲۰؛ حمیری، الروض المعطار، ۱۹۸۴م، ص۲۶۹.
  8. طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۷، ص۵۳۵.

منابع

  • ابن مشهدی، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، مصحح: قیومی اصفهانی، جواد، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۹ق.
  • بغدادی، عبدالمؤمن بن عبدالحق، مراصد الاطلاع علی اسماء الامکنة و البقاع، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۲ق.
  • حموی بغدادی، یاقوت، معجم البلدان، بیروت، دارصادر، ۱۹۹۵م.
  • حمیری، محمد بن عبدالمنعم، الروض المعطار فی خبر الاقطار، بیروت، مکتبه لبنان، ۱۹۸۴م.
  • شراب، محمد محمدحسن، المعالم الأثیرة فی السنة و السیرة، دمشق، دارالقلم، ۱۴۱۱ق.
  • طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، مصحح: تهرانی، عبادالله و ناصح، علی احمد، قم، دارالمعارف الإسلامیة، ۱۴۱۱ق.
  • طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، دارالتراث، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م.