کوه رضوی
کوه رَضْویٰ، کوهی است در نزدیکی مدینه که در برخی روایات شیعه محل زندگی امام زمان(عج) در دوران غیبت معرفی شده است.[۱] در فرازی از دعای ندبه نیز به آن اشاره شده است:
کوه رضوی از کوههای تهامه است[۳] که بین مکه و مدینه[۴] و در شمال شرقی شهر ینبع البحر واقع شده است. این کوه به رنگ سرخ و مشرف به ساحل است. میان آن و دریا هیچ آبادی نیست.[۵] گفته شده است رضوی کوهی بلند است که آب و درختان زیادی دارد.[۶]
معتقدین به مهدویت محمد بن حنفیه معتقدند او در این کوه زندگی میکند.[۷] محمد بن عبدالله بن حسن ملقب به نفس زکیه نیز در عهد منصور عباسی مدتی در کوه رضوی مخفی شده بود.[۸]
پانویس
- ↑ طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۱۶۳.
- ↑ ابن مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، ص۵۸۱.
- ↑ حمیری، الروض المعطار، ۱۹۸۴م، ص۲۶۹.
- ↑ بغدادی، مراصد الاطلاع، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۲۰.
- ↑ شراب، المعالم الاثیره، ۱۴۱۱ق، ص۱۲۹.
- ↑ حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۳، ص۵۱.
- ↑ حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۳، ص۵۱؛ بغدادی، مراصد الاطلاع، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۲۰؛ حمیری، الروض المعطار، ۱۹۸۴م، ص۲۶۹.
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۷، ص۵۳۵.
منابع
- ابن مشهدی، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، مصحح: قیومی اصفهانی، جواد، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۹ق.
- بغدادی، عبدالمؤمن بن عبدالحق، مراصد الاطلاع علی اسماء الامکنة و البقاع، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۲ق.
- حموی بغدادی، یاقوت، معجم البلدان، بیروت، دارصادر، ۱۹۹۵م.
- حمیری، محمد بن عبدالمنعم، الروض المعطار فی خبر الاقطار، بیروت، مکتبه لبنان، ۱۹۸۴م.
- شراب، محمد محمدحسن، المعالم الأثیرة فی السنة و السیرة، دمشق، دارالقلم، ۱۴۱۱ق.
- طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، مصحح: تهرانی، عبادالله و ناصح، علی احمد، قم، دارالمعارف الإسلامیة، ۱۴۱۱ق.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، دارالتراث، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م.