سال ۱۴۰ هجری قمری
(تغییرمسیر از ۱۴۰ق)
سال ۱۴۱ هجری قمری سال ۱۳۹ هجری قمری | |
۷۵۷ و ۷۵۸م | |
---|---|
امامت | |
امام صادق علیهالسلام(۸۳-۱۴۸ق) ششمین امام شیعیان امامیه (از ۱۱۴ تا ۱۴۸ق) | |
حکومتهای سرزمینهای اسلامی | |
بنیعباس | منصور دَوانیقی (حکومت:۱۳۶ - ۱۵۸ق)، دومین خلیفه |
امویان در اندلس | عبدالرحمن بن معاویه (حکومت:۱۳۸ ـ ۱۷۲ق)، اولین خلیفه |
وقایع مهم | |
حج منصور عباسی و بازگشایی بنای جدید مسجد الحرام | |
بازداشت عبدالله محض بخاطر فرزندانش محمد و ابراهیم | |
کشته شدن چند داعی آل ابیطالب در خراسان | |
دستور منصور به ساخت بغداد | |
وفاتها / شهادتها | |
خالد بن کثیر |
سال ۱۴۰ هجری قمری، همزمان با دوران امامت امام صادق(ع)، ششمین امام شیعیان و حکومت منصور دوانیقی، دومین خلیفه عباسی است. دستور ساخت شهر بغداد، توسط خلیفه عباسی در این سال صادر شد و خوارج یمن علیه حکومت منصور شورش کردند.
رویدادها
- منصور به قصد حج سمت مکه عزیمت کرد. در حیره احرام بست. او پس از حج به مدینه رفت و از آنجا به سمت بیت المقدس حرکت کرد.[۱] در برگشت به رقه فرود آمد. سپس به کوفه رسید. او در مسیر سفر، دستور ساخت شهر بغداد را داد.[۲]
- منصور در سفر حج، بنای جدید مسجد الحرام که بهدستور خودش، با وسعت دوبرابر قبل ساخته شده بود، بازگشایی کرد.[۳]
- محمد و ابراهیم، فرزندان عبدالله محض و چند علوی دیگر و تعدادی از هواداران خراسانی آنان در هنگام حج منصور در مکه بودند. این عده تصمیم به ترور منصور گرفتند و عبدالله فرزند محمد نیز وعده همکاری داد ولی محمد مخالفت کرد و انجام نشد.[۴]
- خبر قصد ترور منصور را اسماعیل پسر امام صادق(ع) به خلیفه عباسی داد. سپس منصور دستور به تقسیم اموال مخصوص آل ابیطالب بین آنان داد و از عبدالله محض خواست پسرانش محمد و ابراهیم را نشان بدهد و او امتناع کرد. منصور، عبدالله را به زندان انداخت و اموالش را به فروش گذاشت.[۵]
- خوارج در یمن شوریدند و ابوالولید معن بن زائده شیبانی، از اشراف و سخنوران عرب، به دستور منصور برای مقابله با آنان رفت و سرکوب کرد.[۶]
- عبدالجبار بن عبدالرحمن ازدی امیر خراسان شد و عدهای را بخاطر دعوت مردم به علویان کشت که خالد بن کثیر، والی قُهستان (جنوب خراسان) نیز جزء آنان بود.[۷]
درگذشتها
- مجاشع بن حريث انصاری، خالد بن کثیر (ابوالمغيره، مولى بنى تميم) و حريش بن محمد الذهلی به دستور عبدالجبار ازدی، حاکم جدید خراسان و بخاطر دعوت مردم به آل ابیطالب کشته شدند.[۸]
پانویس
- ↑ النجوم الزاهرة ، ۱۳۹۲ق، ج ۱، ص ۳۴۰.
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۷، ص۵۲۴.
- ↑ جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدينه، ج۱، ص۷۳.
- ↑ تاریخ الطبري، ۱۳۹۲ق، ج۷، ص ۵۲۵.
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۷، ص۵۲۴.
- ↑ یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ۱۴۳۱ق، ج۲، ص۳۸۴.
- ↑ النجوم الزاهرة ، ۱۳۹۲ق، ج ۱، ص ۳۳۹.
- ↑ تاریخ الطبری، ج۷، ص۵۰۳.
منابع
- اتابکی، جمال الدین، النجوم الزاهره فی ملوک مصر و القاهره، مصر، قاهره، الموسسة المصریة العامة، ۱۳۹۲ق.
- جعفریان، رسول، آثار اسلامی مکه و مدینه، تهران، نشر مشعر، ۱۳۷۹ش.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق.
- یعقوبی، احمد بن اسحاق، تاریخ یعقوبی، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۴۳۱ق.