عالم امر: تفاوت میان نسخه‌ها
Hasanejraei (بحث | مشارکت‌ها) جز ←منابع |
Hasanejraei (بحث | مشارکت‌ها) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
برخی از [[فلسفه اسلامی|فلاسفه]] [[مسلمان]] از وجود عالم امر در مقابل عالم خلق سخن گفته‌اند<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۶، ص۲۰۷.</ref> و [[فیض کاشانی]] هم در کتاب [[الصافی]] در تفسیر عبارت «لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ»،<ref>سوره اعراف، آیه ۵۴.</ref> تفاوت عالم خلق و امر را بیان کرده‌اند.<ref>فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۰۵.</ref> | برخی از [[فلسفه اسلامی|فلاسفه]] [[مسلمان]] از وجود عالم امر در مقابل عالم خلق سخن گفته‌اند<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۶، ص۲۰۷.</ref> و [[فیض کاشانی]] هم در کتاب [[الصافی]] در تفسیر عبارت «لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ»،<ref>سوره اعراف، آیه ۵۴.</ref> تفاوت عالم خلق و امر را بیان کرده‌اند.<ref>فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۰۵.</ref> | ||
با این حال، چنانکه در تفسیر نمونه آمده است، قرآن کریم، واژه امر را برای عالم ماده نیز به کار برده است؛ برای نمونه در آیه ۵۴ سوره اعراف که مستند اصلی عالم خلق است، خورشید و ماه و ستارگان، تحت امر خدا دانسته شده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۶، ص۲۰۷.</ref> [[علامه طباطبایی]] هم در [[تفسیر المیزان]] در تفسیر آیه مذکور، از وجود چنین جهانی سخن نگفته و تنها تفاوت‌های خلق، یعنی آفرینش خداوند و امر، یعنی فرمان خداوند را بیان کرده است.<ref> | با این حال، چنانکه در تفسیر نمونه آمده است، قرآن کریم، واژه امر را برای عالم ماده نیز به کار برده است؛ برای نمونه در آیه ۵۴ سوره اعراف که مستند اصلی عالم خلق است، خورشید و ماه و ستارگان، تحت امر خدا دانسته شده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۶، ص۲۰۷.</ref> [[علامه طباطبایی]] هم در [[تفسیر المیزان]] در تفسیر آیه مذکور، از وجود چنین جهانی سخن نگفته و تنها تفاوت‌های خلق، یعنی آفرینش خداوند و امر، یعنی فرمان خداوند را بیان کرده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۱۵۰-۱۵۳. </ref> | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
نسخهٔ ۲۰ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۲۰
عالَم اَمر، در مقابل عالَم خلق و به معنای جهان ماوراء ماده است. عالم امر با حواس پنجگانه درک‌شدنی نیست؛ برخلاف عالم خَلق که با این حواس درک می‌شود. ریشه اعتقاد به جهان امر را در عبارت «أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ»، از آیه ۵۴ سوره اعراف می‌دانند. گفته‌اند منظور از عالم خلق همان دنیا و محسوسات و مراد از عالم امر ارواح و مجردات است. برخی معتقدند که آیه ۵۴ سوره اعراف بر وجود جهانی به نام عالم امر دلالت نمی‌کند.
مفهوم‌شناسی
عالَم امر، جهانی است که بر خلاف عالم خلق، از محسوسات نیست و با حواس پنجگانه درک نمی‌شود.[۱] بنابر نظر ملاصدرا، فیلسوف شیعه قرن یازدهم هجری، خداوند جهان‌های متعددی آفریده است که همه آنها در دو عالَم خلاصه می‌شود: عالم خلق و عالم امر. او عالم خلق را همان دنیا و عالم امر را عالم مجردات دانسته و گفته است این عالم تنها با حواس باطنی درک می‌شود.[۲]
به باور ملاهادی سبزواری، عارفان اصطلاح عالم امر را از آیه ۵۴ سوره اعراف[۳] اقتباس کرده‌اند.[۴] در کتاب حجت التفاسیر، ذیل آیه ۸۵ سوره اسراء، از دو عالم خلق و امر سخن گفته شده که بر اساس آن، بدن انسان نمونه‌ای از عالم خلق، و روح او نمونه‌ای از عالم امر دانسته شده است.[۵]
ویژگی‌ها
بنا به تصریح ناصر مکارم شیرازی، از مفسران معاصر، بر خلاف عالم خلق که تحقق موجودات در آن به صورت تدریجی صورت می‌گیرد، در عالم امر، موجودات به صورت آنی تحقق پیدا می‌کنند.[۶] مکارم شیرازی، این نظر خود را متکی به آیه ۸۲ سوره یس می‌داند که بر اساس آن، هر گاه خداوند چیزی را اراده کند، همین که امر کند، آن چیز موجود می‌شود.[۷]
در عالم امر، موجودات به صرف اراده الهی و امر او و بدون نیاز به فراهم‌شدن شرایط مادی مانند زمان و مکان به وجود می‌آیند؛ برخلاف عالم خلق که برای تحقق موجودی در آن، باید شرایط خاص مادی وجود داشته باشد.[۸]
موافقان و مخالفان
برخی از فلاسفه مسلمان از وجود عالم امر در مقابل عالم خلق سخن گفته‌اند[۹] و فیض کاشانی هم در کتاب الصافی در تفسیر عبارت «لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ»،[۱۰] تفاوت عالم خلق و امر را بیان کرده‌اند.[۱۱]
با این حال، چنانکه در تفسیر نمونه آمده است، قرآن کریم، واژه امر را برای عالم ماده نیز به کار برده است؛ برای نمونه در آیه ۵۴ سوره اعراف که مستند اصلی عالم خلق است، خورشید و ماه و ستارگان، تحت امر خدا دانسته شده‌اند.[۱۲] علامه طباطبایی هم در تفسیر المیزان در تفسیر آیه مذکور، از وجود چنین جهانی سخن نگفته و تنها تفاوت‌های خلق، یعنی آفرینش خداوند و امر، یعنی فرمان خداوند را بیان کرده است.[۱۳]
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
- انصاری شیرازی، یحیی، دروس شرح منظومه حکیم متأله حاج ملاهادی سبزواری، ج۲، قم، مؤسسه بوستان کتاب، ۱۳۸۷ش.
- بلاغی، سیدعبدالحجت، حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر، قم، انتشارات حکمت، ۱۳۸۶ق.
- بهشتی، سید محمد، «تأملی بر عالم خلق و عالم امر»، در مجله گلستان قرآن، ش۸۸، آبان ۱۳۸۰ش.
- طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق.
- فیض کاشانی، ملا محسن، تفسیر الصافی، تهران، انتشارات الصدر، ۱۴۱۵ق.
- کلانتری، ابراهیم و حمرا علوی، «چیستی عالم امر در آیات قرآن کریم»، در مجله پژوهش‌های قرآن و حدیث، ش۱، بهار و تابستان ۱۳۹۲ش.
- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
- ↑ بلاغی، حجة التفاسیر، ۱۳۸۶ق، ج۴، ص۸۴.
- ↑ کلانتری و علوی، «چیستی عالم امر در آیات قرآن کریم»، ص۱۵۰.
- ↑ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ؛ آگاه باش که [عالم] خلق و امر از آن اوست (ترجمه فولادوند).
- ↑ انصاری شیرازی، دروس شرح منظومه، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۳۳۵.
- ↑ بلاغی، حجة التفاسیر، ۱۳۸۶ق، ج۴، ص۸۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۶، ص۲۰۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۶، ص۲۰۷.
- ↑ بهشتی، «تأملی بر عالم خلق و عالم امر»، ص۱۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۶، ص۲۰۷.
- ↑ سوره اعراف، آیه ۵۴.
- ↑ فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۰۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۶، ص۲۰۷.
- ↑ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۱۵۰-۱۵۳.