پرش به محتوا

بشیر بن جذلم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
imported>Mgolpayegani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani
خط ۲۳: خط ۲۳:
* شبر، سیدجواد، ادب الطف أو شعراء الحسين عليه السلام، نجف، دار المرتضی، بی‌تا.
* شبر، سیدجواد، ادب الطف أو شعراء الحسين عليه السلام، نجف، دار المرتضی، بی‌تا.
*شرف الدین، سید عبدالحسین، المجالس الفاخرة في مآتم العترة الطاهرة، قم، مؤسسة المعارف الإسلاميّة، ۱۴۲۱ق.
*شرف الدین، سید عبدالحسین، المجالس الفاخرة في مآتم العترة الطاهرة، قم، مؤسسة المعارف الإسلاميّة، ۱۴۲۱ق.
{{مرثیه سرایان عاشورا}}


[[رده:یاران امام سجاد]]
[[رده:یاران امام سجاد]]
[[رده:مرثیه‌سرایان عاشورا قرن1(قمری)]]
[[رده:مرثیه‌سرایان عاشورا قرن1(قمری)]]

نسخهٔ ‏۳ اکتبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۸:۲۳

بشير بن جذلم از ياران امام سجاد (ع) و همان کسی است که در بازگشت کاروان اسیران کربلا از شام به مدینه در نزدیکی مدینه به دستور امام سجاد به داخل شهر رفته و مردم را از رسیدن کاروان باخبر ساخت.

زیست‌نامه

نام او در کتب تاریخی به چند گونه ثبت شده است: بشر بن جذلم، بشیر بن جذلم، بشر بن حذلم و بشیر بن حذلم.[۱] از زندگی او خبری در دست نیست تنها می‌دانیم که پدر وی شاعر بود و او نیز از شاعری بهره داشته است.[۲]

همراهی با اسیران کربلا

بشیر گویا در سفر اهل بيت امام حسين‏ (ع‏) از شام به مدينه، همراه آنان بوده اما دلیل این همراهی مشخص نیست. وی هنگام ورود به مدينه، به دستور امام سجاد (ع‏) مامور شد زودتر به مدينه ‏برود و خبر شهادت اباعبدالله‏ (ع‏) و آمدن اهل بيت را به اطلاع مردم برساند. او نیز به مدینه رفت و در مسجد النبی خبر کشته شدن سيدالشهدا و بازگشت‏ قافله حسينی را با اين دو بيت، به مردم خبر داد:

الگو:شعر۲

بشیر به مردم اطلاع داد که امام سجاد با دیگر اهل بیت در بیرون شهر مستقر شده‌اند. با شنیدن این خبر، همه زنان مدینه از خانه‌ها بیرون ریخته و فریاد آه و واویلا سر دادند، هیچ روزی مثل آن روز، آن‌همه زن و مرد گریان دیده نشده بودند و پس از رحلت پیامبر(ص) هیچ روزی تلخ‌تر از آن‌روز برای مسلمان نبود.[۳]

پانویس

  1. سید بن طاووس، الملهوف على قتلى الطّفوف، ج۱، ص۲۲۶؛ امین، سیدمحسن، اعیان الشیعة، ج۳، ص۵۸۲؛ شرف الدین، سید عبدالحسین، المجالس الفاخرة في مآتم العترة الطاهرة، ج۱، ص۱۴۸.
  2. شبر، سیدجواد، ادب الطف أو شعراء الحسين عليه السلام، ج۱، ص۶۵.
  3. سید بن طاووس، الملهوف على قتلى الطّفوف، ص۲۲۷؛ بیضون، لبیب، موسوعة كربلاء، ج۲، ص۵۶۵.

منابع

  • امین، سیدمحسن، اعیان الشیعة، بیروت، مؤسسة الوفا، ۱۳۷۱ق.
  • بیضون، لبیب، موسوعة كربلاء، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بی‌تا.
  • سید بن طاووس، الملهوف على قتلى الطّفوف، قم، دار الأسوة، ۱۴۱۷ق.
  • شبر، سیدجواد، ادب الطف أو شعراء الحسين عليه السلام، نجف، دار المرتضی، بی‌تا.
  • شرف الدین، سید عبدالحسین، المجالس الفاخرة في مآتم العترة الطاهرة، قم، مؤسسة المعارف الإسلاميّة، ۱۴۲۱ق.