اعیاد شعبانیه
اعیاد شعبانیه سالروز تولد چند تن از امامان شیعه و امامزادگان در ماه شعبان.
بنابر منابع، امام حسین(ع) در سوم شعبان[۱] و به قولی ۵ شعبان سال ۳ق،[۲] امام سجاد(ع) در ۵[۳] یا ۹ شعبان[۴] و امام مهدی(عج) در ۱۵ شعبان[۵] متولد شده‌اند. همچنین برخی منابع تولد حضرت عباس(ع) را در ۴ شعبان[۶] و تولد حضرت علی‌اکبر را در ۱۱ این ماه[۷] می‌دانند. البته در برخی منابع برای تولد امام سجاد[۸] و امام مهدی(عج)[۹] تاریخ‌های دیگری نیز ثبت شده است. همچنین در منابع متقدم روز تولد حضرت عباس[۱۰] و علی‌اکبر[۱۱] نیز ثبت نشده است.
شیعیان در این روزها با آذین‌بندی خیابان‌ها و مساجد و حرم‌های اهل‌بیت(ع)، سرود و مدح امامان(ع) جشن برگزار می‌کنند و نذری می‌دهند. در ایران بزرگترین این جشن‌ها در نیمه‌شعبان در مسجد جمکران برگزار می‌شود.[۱۲] در عراق نیز شیعیان ضمن برگزاری جشن نیمه‌شعبان، با پای پیاده به زیارت امام حسین(ع) می‌روند. جشن‌های نیمه‌شعبان توسط شیعیان در کشورهای اسلامی همچون بحرین، مصر و هند نیز برگزار می‌شود.[۱۳]
در تقویم جمهوری اسلامی ایران، سوم شعبان سالروز تولد امام حسین به روز پاسدار، چهارم شعبان سالروز تولد حضرت عباس به روز جانباز، پنجم شعبان سالروز ولادت امام سجاد روز صحیفه سجادیه، روز ۱۱ شعبان به‌عنوان سالروز تولد علی‌اکبر روز جوان و ۱۵ شعبان سالروز تولد امام مهدی(عج) به روز جهانی مستضعفان نامگذاری شده‌اند.[۱۴]
پانویس
- ↑ ابن‌مشهدی، المزار، ۱۴۱۹ق، ص۳۹۷؛ شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ص۸۲۶، ۸۲۸؛ سید بن طاوس، اقبال الاعمال، ۱۳۶۷ش، ص۶۸۹-۶۹۰.
- ↑ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۷.
- ↑ اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص۷۳.
- ↑ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۲۵۶؛ ابن‌شهر آشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۱۷۵.
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۱۴؛ شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۳۹؛ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۲۴.
- ↑ اردوبادی، حیاة ابی‌الفضل العباس، ۱۴۳۶ق، ص۶۴.
- ↑ مقرم، مقتل الحسین(ع)، ۱۴۲۶ق، ص۲۶۷.
- ↑ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۲۵۶؛ ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۱۷۵.
- ↑ نگاه کنید به اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص۴۳۷.
- ↑ اردوبادی، حیاة ابی‌الفضل العباس، ۱۴۳۶ق، ص۶۴.
- ↑ میر، «علی بن حسین».
- ↑ نگاه کنید به «مروری بر جشن‌های مردمی اعیاد شعبانیه در سراسر کشور»، خبرگزاری ایسنا.
- ↑ «سنت جشن نیمه شعبان در کشورهای جهان اسلام»، قم‌نیوز.
- ↑ «تقویم رسمی ۱۴۰۲ شمسی»، ص۱۴-۱۵.
منابع
- ابن‌شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب، تصحیح: محمدحسین آشتیانی و سید هاشم رسولی، قم، نشر علامه، چاپ اول، ۱۳۷۹ق.
- ابن‌مشهدی، محمد بن جعفر، المزار، تحقیق: جواد القیومی الاصفهانی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۹ق.
- اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمه فی معرفة الائمة(ع)، تصحیح سید هاشم رسولی محلاتی، تبریز، بنی‌هاشمی، چاپ اول، ۱۳۸۱ق.
- اردوبادی، محمدعلی، حیاة ابی‌الفضل العباس، کربلا، دار الکفیل، ۱۴۳۶ق.
- سید بن طاوس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۷ش.
- شیخ طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجد، بیروت، مؤسسه فقه الشیعه، ۱۴۱۱ق.
- شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله على العباد، قم، كنگره شیخ مفید، اول، ۱۴۱۳ق.
- صدوق، محمد بن علی، کمال‌الدین و تمام النعمة، تحقیق علی‌اکبر غفاری، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق.
- طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الوری بأعلام الهدی، تهران، اسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۹۰ق
- کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح علی‌اکبر غفاری، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
- مقرم، عبدالرزاق، مقتل الحسین(ع)، بیروت، مؤسسه الخرسان للمطبوعات، ۱۴۲۶ق.
- «تقویم رسمی ۱۴۰۲ شمسی»، پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز تقویم مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، تاریخ بازدید: ۲۴ بهمن ۱۴۰۲ش.
- «سنت جشن نیمه شعبان در کشورهای جهان اسلام»، قم‌نیوز، تاریخ درج مطلب، ۱۱ خرداد ۱۳۹۴ش، تاریخ بازدید: ۲۴ بهمن ۱۴۰۲ش.
- میر، محمدعلی، «علی بن حسین»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دایرة المعارف بزرگ اسلامی.
- «مروری بر جشن‌های مردمی اعیاد شعبانیه در سراسر کشور»، خبرگزاری ایسنا، تاریخ درج مطلب: ۱۶ اسفند ۱۴۰۱ش، تاریخ ابازید: ۳ اسفند ۱۴۰۲ش.