پرش به محتوا

مالک اشتر: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۱۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۵ آوریل ۲۰۲۳
جز
خط ۱۱۸: خط ۱۱۸:
اگر چه در منابع متعددی سال [[سال ۳۸ هجری قمری|۳۸ق]]، سال درگذشت مالک ذکر شده است،<ref>ابن‌حجر، الاصابة، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۲۱۲؛ ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۳، ص۳۵۲ و ۳۵۳؛ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۹۵ و ۹۶.</ref> اما ابن ابی‌الحدید، از شارحان [[نهج البلاغه]]، سال [[سال ۳۹ هجری قمری|۳۹ق]] را سال درگذشت او می‌داند.<ref>ابن أبی‌الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۴۰۴ق، ج۱۵، ص۱۰۱.</ref>
اگر چه در منابع متعددی سال [[سال ۳۸ هجری قمری|۳۸ق]]، سال درگذشت مالک ذکر شده است،<ref>ابن‌حجر، الاصابة، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۲۱۲؛ ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۳، ص۳۵۲ و ۳۵۳؛ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۹۵ و ۹۶.</ref> اما ابن ابی‌الحدید، از شارحان [[نهج البلاغه]]، سال [[سال ۳۹ هجری قمری|۳۹ق]] را سال درگذشت او می‌داند.<ref>ابن أبی‌الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۴۰۴ق، ج۱۵، ص۱۰۱.</ref>


مطابق نقل [[علقمه بن قیس نخعی]]، علی(ع) در مرگ مالک پیوسته دریغ و اندوه می‌خورد و این اندوه، روزهایی در چهره‌اش آشکار بود.<ref>الثقفی، الغارات، ۱۳۵۳ش، ج۱، ص۲۶۵-۲۶۶.</ref>سبحانی تاریخ پژوه اسلام می نویسد: شهادت مالک مایه شادمانى مردم شام شد، زیرا آنان از زمان نبرد صفّین کينه مالک را به دل داشتند؛ امّا وقتى خبر شهادت وى به امام(عليه السلام)رسيد آن حضرت با صداى بلند گريست وفرمود:
مطابق نقل [[علقمه بن قیس نخعی]]، علی(ع) در مرگ مالک پیوسته دریغ و اندوه می‌خورد و این اندوه، روزهایی در چهره‌اش آشکار بود.<ref>الثقفی، الغارات، ۱۳۵۳ش، ج۱، ص۲۶۵-۲۶۶.</ref>[[جعفر سبحانی|سبحانی]] تاریخ پژوه اسلام می‌نویسد: شهادت مالک مایه شادمانى مردم شام شد، زیرا آنان از زمان [[صفین| نبرد صفّین]] کينه مالک را به دل داشتند؛ امّا وقتى خبر شهادت وى به امام(عليه السلام)رسيد آن حضرت با صداى بلند گريست وفرمود:


«عَلى مِثْلِكَ فَلْيَبْكينَ الْبَواكِي يا مالِكُ».يعنى براى مثل تو بايد زنان نوحه گربگريند.
«عَلى مِثْلِكَ فَلْيَبْكينَ الْبَواكِي يا مالِكُ».يعنى براى مثل تو (ای مالک)بايد زنان نوحه‌گر بگريند.


آن گاه فرمود:«أَيْنَ مِثْلُ مالِك؟» مانند مالک كجاست؟
آن گاه فرمود:«أَيْنَ مِثْلُ مالِك؟» مانند مالک كجاست؟
خط ۱۲۶: خط ۱۲۶:
سپس بر فراز منبر قرار گرفت وسخن خود را چنين آغاز كرد:
سپس بر فراز منبر قرار گرفت وسخن خود را چنين آغاز كرد:


ما از خداییم وبه سوى او باز مى گردیم.ستایش خداوندى را سزاست كه پروردگار جهانیان است.خدایا، من مصیبت اشتر را در راه توحساب می‌کنم، زیرا مرگ او از مصائب بزرگ روزگار است.رحمت خدا بر مالک باد.او به پیمان خود وفا کرد و عمر خود را به پایان رساند و پروردگار خود را ملاقات کرد. ما با اینكه پس از پيامبر خود را آماده ساخته بودیم كه بر هر مصیبتى صبر كنيم، با اين حال مى‌گوييم که مصيبت مالک از بزرگ‌ترين مصیبت‌هاست.<ref>سبحانی، فروغ ولايت، الناشر
ما از خداییم و به سوى او باز مى گردیم.ستایش خداوندى را سزاست كه پروردگار جهانیان است.خدایا، من مصیبت اشتر را در راه توحساب می‌کنم، زیرا مرگ او از مصائب بزرگ روزگار است.رحمت خدا بر مالک باد.او به پیمان خود وفا کرد و عمر خود را به پایان رساند و پروردگار خود را ملاقات کرد. ما با اینكه پس از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پيامبر]] خود را آماده ساخته بودیم كه بر هر مصیبتى صبر كنيم، با اين حال مى‌گوييم که مصيبت مالک از بزرگ‌ترين مصیبت‌هاست.<ref>سبحانی، فروغ ولايت، الناشر


مؤسسه امام صادق (عليه السلام)، ص۷۵۹.</ref>
مؤسسه امام صادق (عليه السلام)، ص۷۵۹.</ref>
۱۵٬۵۱۳

ویرایش