ام اسلم (صاحبة الحصاة)
برای دیگر کاربردها صاحبة الحصاة را ببینید.
اُمّ أسلَم (متوفی قرن ۱ ه.ق)، یکی از سه زنی است که به صاحبة الحصاة (دارنده سنگ‌ریزه‌ها) مشهور است. هرکدام از ام‌غانم و ام‌اسلم و حبابه والبیه را با لقب صاحبة الحصاة می‌شناسند. علت نام‌گذاری این سه نفر به این لقب این است که در مورد هر سه نفر روایت داریم که سنگ‌ریزه‌هایی از جانب امامان معصوم برای آنان بر حقانیت و تعیین امام معصوم، شهادت داده است.[۱]
جز حدیثی که کلینی در کافی درباره او نقل کرده[۲] از شرح‌حال و تاریخ وفات او اطلاعی در دست نیست.[۳]
از روایت کلینی معلوم می‌شود که امامی مذهب بلکه حامل سِرّ امامت و تا زمان امام سجاد(ع) زنده بوده و در ایام حیات آن امام از دنیا رفته است.[۴]
او را از اصحاب و راویان پیامبر(ص)، علی(ع)، حسنین(ع) و امام سجاد(ع) دانسته‌اند.[۵]
پانویس
- ↑ نک: مدینة المعاجز، ج۴، ص۲۲۰ ؛ ریاحین الشریعه، ج۳، ص۳۶۱؛ اعلام الوری، ص۳۷۲ ؛ أعیان الشیعه، ج۳، ص۴۸۳ ؛ أعلام النساء المؤمنات، ص۲۰۸
- ↑ اصول کافی، ج۲، ص۱۶۸-۱۷۰
- ↑ بانوان عالمه و آثار آنها، ص۲۱
- ↑ بانوان عالمه و آثار آنها، ص۲۱
- ↑ بانوان عالمه و آثار آنها، ص۲۱؛ تاریخ حدیث شیعه (تا قرن پنجم)، ص ۱۲۳، ۱۴۷ و ۱۴۵
منابع
- امین، محسن، أعیان الشیعة، تحقیق حسن امین، دارالتعارف للمطبوعات، بیروت.
- بحرانی، هاشم بن سلیمان، مدینة معاجز الائمة الاثنی عشر و دلائل الحجج علی البشر، تصحیح عزت‌الله مولائی نیا همدانی و سایرین، موسسة المعارف الاسلامیة، قم.
- جمعی از نویسندگان در مرکز حوزه‌های علمیه خواهران، بانوان عالمه و آثار آنها، حوزه علمیه قم، قم، ۱۳۷۹ش.
- حسون، محمد، مشکور، ام‌علی، أعلام النساء المؤمنات، اسوه، تهران، ۱۳۷۹ش.
- طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الوری بأعلام الهدی، با مقدمه حسن خرسان، دارالکتب الاسلامیه، تهران.
- غروی نایینی، نهله، تاریخ حدیث شیعه (تا قرن پنجم)، شیعه شناسی، قم، ۱۳۸۶ش.
- کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ترجمه صادق حسن‌زاده، قائم آل محمد، قم، ۱۳۸۷ش.
- محلاتی، ذبیح الله، ریاحین الشریعه در ترجمه بانوان دانشمند شیعه، دارالکتب الاسلامیه، تهران.