علی‌اکبر نهاوندی
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| تاریخ تولد | سال ۱۲۷۸ هـ.ق |
| زادگاه | نهاوند |
| تاریخ وفات | سه‌شنبه ۱۹ ربیع‌الثانی سال ۱۳۶۹ هـ.ق |
| محل دفن | حرم امام رضا(ع) |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | سید محمدحسن شیرازی، سید محمدکاظم طباطبایی یزدی، محمدکاظم خراسانی، حبیب‌الله رشتی |
| شاگردان | سید عبدالاعلی سبزواری |
| اجازه روایت از | حبیب الله رشتی. شیخ الشریعه اصفهانی. سید ابوالقاسم اشکوری. سید حسین کوه‌کمری.سید مرتضی کشمیری. میرزا حسین نوری |
| اجازه روایت به | سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی، سید علی‌نقی فیض‌الاسلام، محمد شریف‌رازی |
| تألیفات | العبقری الحسان، البنیان الرفیع، انوار المواهب |
علی اکبر نهاوندی(۱۳۶۹-۱۲۷۸ق) از علمای شیعه در قرن چهاردهم هجری است . وی در حوزه های علمیه ، نجف ، سامرا ، اصفهان ، تهران و مشهد درس خواند. وی بیش از چهل سال در مشهد به ترویج مکتب اهل بیت، تدریس علوم دینی و اقامه نماز جماعت اشتغال داشت و در مراتب کمال و فضیلت و حسن خلق و زهد و تقوا زبانزد عصر خویش بود به گونه ای که حالات و کرامات و خاطرات جالبی از ایشان نقل شده است.او حدود ۳۰ کتاب در زمینه علوم اسلامی ، علم حدیث و علم رجال و درایه تألیف نموده که مهمترین آن العبقری الحسان است.
وی در حرم امام رضا(ع) مدفون است.
زندگی نامه
علی اکبر نهاوندی فرزند حسین نهاوندی خراسانی در سال ۱۲۷۸ قمری برابر با سال ۱۲۳۸ شمسی در نهاوند به دنیا آمد.[۱] و ۱۹ ربیع‌الثانی سال ۱۳۶۹ قمری در سن ۹۱ سالگی از دنیا رفت.[۲] پیکر او در حرم امام رضا(ع) در «رواق دارالسعاده» دفن شد.[۳]
فعالیت علمی
او در نوجوانی وارد حوزه علمیه نهاوند شد و دروس مقدماتی حوزه را نزد جعفر بروجردی و محمد سره‌بندی آموخت.[۴]
تحصیل در حوزه علمیه بروجرد، خراسان و تهران
نهاوندی سپس به بروجرد رفت و دروس سطح را نزد حسین شیخ الاسلام، ابراهیم بن مولی حسن تویسرکانی، سید ابوطالب و دیگران آموخت. وی برای ادامه تحصیل به حوزه علمیه مشهد رفت و در درس عبدالرحیم بروجردی، سید علی حائری یزدی و محمد تقی بجنوردی مشهدی شرکت کرد.[۵] وی مدتی نیز برای کسب دانش در اصفهان بود، سپس به حوزه علمیه تهران رفت و در درس محمدحسن آشتیانی، عبدالرحیم نهاوندی و محمد اندرمانی حاضر شد. او در حوزه علمیه تهران، فلسفه و علوم معقول را نزد محمدرضا قمشه‌ای، سید ابوالحسن جلوه و حیدر خان نهاوندی آموخت.[۶]
تحصیل در حوزه سامرا و نجف
سپس به عتبات عالیات رفت و در سامرا، در درس سید محمدحسن شیرازی شرکت کرد.[۷] او در سال ۱۳۰۸ هـ. ق به حوزه علمیه نجف رفت و در درس سید محمدکاظم طباطبایی یزدی، محمدکاظم خراسانی، محمدطه نجف، حبیب‌الله رشتی، فتح‌الله غروی اصفهانی، محمدحسن مامقانی، لطف الله مازندرانی و میرزا حسین نوری (صاحب مستدرک) شرکت کرد.[۸]
مشایخ و راویان
مشایخ روایی علی اکبر نهاوندی:
- حبیب‌الله رشتی.
- فتح‌الله غروی اصفهانی.
- سید ابوالقاسم اشکوری.
- سید حسین کوه‌کمری.
- سید مرتضی کشمیری.
- میرزا حسین نوری.[۹]
راویان حدیث از على اکبر نهاوندى:
فعالیت تبلیغی
على اکبر نهاوندى در اواخر ذی‌القعده سال ۱۳۱۷ هـ ق به سبب بیماری، به ایران بازگشت و در نهاوند ساکن شد و سپس در ابتداى محرم سال ۱۳۲۳ هـ ق به تهران رفت و ۶ سال در آنجا اقامت گزید.[۱۱] او در سال ۱۳۲۸ هـ ق به مشهد رفت و در مسجد گوهرشاد به اقامه نماز جماعت پرداخت و هر شب، بعد از نماز منبر مى رفت.[۱۲]
نمونه ای از کرامات
نقل شده است روزى بعد از اتمام نماز جماعت ظهر در یکی از شبستان‌های مسجد گوهرشاد، مکان نماز را تغییر داد و به شبستان دیگرى رفت و جمعیت نمازگزار هم به دنبال وی به شبستان دیگر رفتند. بعد از لحظاتى، شبستان قبلى به واسطه زلزله فرو ریخت و از آن به بعد، این شبستان به «شبستان نهاوندى» معروف شد.[۱۳] در سفری که آیت الله بروجردی به مشهد رفت، علی اکبر نهاوندی که امام جماعت مسجد گوهرشاد بود، با اصرار زیاد این مسولیت را به وی واگذار نمود.[۱۴]
آثار
نهاوندی بیشتر عمرش را به نگارش کتاب سپری نمود و حدود ۳۰ کتاب در موضوعات روایی، معارف اهل‌بیت(ع) و شرح بر ادعیه تألیف کرد.
- البنیان الرفیع (اخلاق ربیعی).
- جنة العالیه و جعبه الغالیه.
- جنتان مدهامتان.
- راحة الروح یا کشتی نجات.
- خزینة الجواهر فی زینة المنابر.
- گلزار اکبری و لاله زار منبری.
- انوار المواهب.
- وسیلة النجاة و عناوین الجمعات فی شرح دعاء السمات.
- انهار النوائب فی اسرار المصائب.
- حاشیه فرائد الاصول علی المبحث البراءه.
- رساله الحقیقه و المجاز.
- وسائل العبید الی مراحل التوحید.
- رشحه الندی فی مسأله البداء.
- صلاه المسافر (تقریر درس محمدطه نجف).
- طور سینا در شرح حدیث کساء.
- الفتح المبین فی ترجمه الشیخ علی الحزین.
- الفوائد الکوفیه فی ردّ الصوفیه.
- کشف التطیه عن وجوه التسمیه.
- لمعات الانوار فی حلّ مشکلات الآیات و الاخبار.
- مفرح القلوب و مفرّج الکروب.
- المواریث (تقریر درس سید محمدکاظم طباطبایی یزدی).
- النفخات العنبریّه فی البیانات المنبریّه.
- الید البیضاء فی مناقب الامیر و الزهرا (علیهم السلام).
- الیاقوت الاحمر فی من رأی الحجه المنتظر (عج).
- سبع المثانی، در مناقب حسن اول تا حسن الثانی (پیشوایان دهگانه).
- العسل المصفی فی نکت اخبار مناقب المصطفی.
- الکواکب الدّری فی نکت اخبارمناقب امیر المؤمنین.
- العبقرى الحسان في احوال مولانا صاحب الزمان، به زبان فارسى در نُه جلد درباره احوالات و شئون صاحب الزمان(عج).
- جواهر الکلمات (جواهر الزواهر فی شوارد النوادر).[۱۵]
پانویس
- ↑ مصباح، «حاج شیخ علی اکبر نهاوندی، ص۲۹۳.
- ↑ مصباح، «حاج شیخ علی اکبر نهاوندی، ص۳۰۰.
- ↑ مصباح، «حاج شیخ علی اکبر نهاوندی، ص۳۰۰.
- ↑ مصباح، «حاج شیخ علی اکبر نهاوندی، ص۲۹۴.
- ↑ مصباح، «حاج شیخ علی اکبر نهاوندی، ص۲۹۴.
- ↑ مصباح، «حاج شیخ علی اکبر نهاوندی، ص۲۹۴.
- ↑ مصباح، «حاج شیخ علی اکبر نهاوندی، ص۲۹۴.
- ↑ مصباح، «حاج شیخ علی اکبر نهاوندی، ص۲۹۴.
- ↑ مصباح، «حاج شیخ علی اکبر نهاوندی، ص۲۹۵.
- ↑ مصباح، «حاج شیخ علی اکبر نهاوندی، ص۲۹۵.
- ↑ مصباح، «حاج شیخ علی اکبر نهاوندی، ص۲۹۴.
- ↑ مصباح، «حاج شیخ علی اکبر نهاوندی، ص۲۹۴.
- ↑ مجله حوزه، شماره 43 ـ 44، خرداد و تیر 1370، یادنامه سی امین سالگرد درگذشت آیت الله العظمی بروجردی.
- ↑ فرزندم را بزرگ داشتی ؛ ما نیز تورا بزرگ می داریم
- ↑ فاضل قایینی نجفی، مجمع مولفی الشیعه، ص۴۲۲-۴۲۳.
منابع
- مصباح، علی، «حاج شیخ علی اکبری نهاوندی»، در گلشن ابرار، قم، نشر معروف،چاپ دوم، ۱۳۸۵ش.
- فاضل قایینی نجفی، علی، مجمع مولفی الشیعه، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی،۱۴۰۵ق.