Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۸۱
ویرایش
حریم خصوصی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
عبارت حریم خصوصی اصطلاحی جدید است که در متون دینی وارد نشده، اما آموزه‌ها، احکام و قواعدی همچون نهی از [[تجسس]] در امور شخصی و اطلاعات دیگران، آبروی [[مؤمن]] را مانند خون او دانستن، [[غیبت|حرمت غیبت]]، [[حرمت اکل مال به باطل]]، [[سوءظن|تقبیح سوءظن]]، [[اشاعه فحشا|منع اشاعه فحشا]]، ممنوعیت ورود به منازل بدون اجازه و... از جلوه‌های حمایت [[اسلام|شریعت اسلامی]] از حریم خصوصی افراد دانسته شده است. | عبارت حریم خصوصی اصطلاحی جدید است که در متون دینی وارد نشده، اما آموزه‌ها، احکام و قواعدی همچون نهی از [[تجسس]] در امور شخصی و اطلاعات دیگران، آبروی [[مؤمن]] را مانند خون او دانستن، [[غیبت|حرمت غیبت]]، [[حرمت اکل مال به باطل]]، [[سوءظن|تقبیح سوءظن]]، [[اشاعه فحشا|منع اشاعه فحشا]]، ممنوعیت ورود به منازل بدون اجازه و... از جلوه‌های حمایت [[اسلام|شریعت اسلامی]] از حریم خصوصی افراد دانسته شده است. | ||
پژوهشگران مسلمان و شیعه برای به رسمیت شناختن و حمایت از حریم خصوصی به چند مبنا از جمله حمایت از استقلال فردی، [[کرامت انسانی|کرامت انسان]]، جلوگیری از [[ظلم]] و حفظ آبروی مؤمن، اشاره کرده‌اند. در آموزه‌ها و منابع فقهی شیعه، راهکارهایی برای حمایت و جلوگیری از نقض حریم خصوصی تبیین شده است؛ از جمله تدابیر بازدارنده از نقض حریم خصوصی خود و دیگران مانند منع غیبت، [[استراق سمع]] و اشاعه فحشا، حمایت از حریم خصوصی به‌وسیله قواعدی چون [[قاعده احترام]]، [[قاعده لاضرر]]، قاعده عدم | پژوهشگران مسلمان و شیعه برای به رسمیت شناختن و حمایت از حریم خصوصی به چند مبنا از جمله حمایت از استقلال فردی، [[کرامت انسانی|کرامت انسان]]، جلوگیری از [[ظلم]] و حفظ آبروی مؤمن، اشاره کرده‌اند. در آموزه‌ها و منابع فقهی شیعه، راهکارهایی برای حمایت و جلوگیری از نقض حریم خصوصی تبیین شده است؛ از جمله تدابیر بازدارنده از نقض حریم خصوصی خود و دیگران مانند منع غیبت، [[استراق سمع]] و اشاعه فحشا، حمایت از حریم خصوصی به‌وسیله قواعدی چون [[قاعده احترام]]، [[قاعده لاضرر]]، [[قاعده عدم ولایت]]، و نیز تعیین مجازات برای ناقضان حریم خصوصی. | ||
در راستای تعیین نسبت میان [[امر به معروف و نهی از منکر]] با حریم خصوصی، گفته شده است که امر به معروف و نهی از منکر در جنبه‌های شخصی زندگی افراد که ظهور عمومی ندارد، جایز نیست و مشروعیت آن فقط در مواردی است که رفتار و اعتقادات فرد به عرصه عمومی وارد می‌شود. فقیهان تجسس دولت در حوزه حریم خصوصی افراد را تنها در جایی جایز دانسته‌اند که مرتبط با امنیت، مصلحت و [[حفظ نظام]] باشد. | در راستای تعیین نسبت میان [[امر به معروف و نهی از منکر]] با حریم خصوصی، گفته شده است که امر به معروف و نهی از منکر در جنبه‌های شخصی زندگی افراد که ظهور عمومی ندارد، جایز نیست و مشروعیت آن فقط در مواردی است که رفتار و اعتقادات فرد به عرصه عمومی وارد می‌شود. فقیهان تجسس دولت در حوزه حریم خصوصی افراد را تنها در جایی جایز دانسته‌اند که مرتبط با امنیت، مصلحت و [[حفظ نظام]] باشد. | ||