محمدشریف بن حسن‌علی آملی مازندرانی حائری (درگذشت: ۱۲۴۶ق)، مشهور به شریف‌العلماء مازندرانی، از فقیهان شیعه در قرن سیزدهم قمری. سید محمد مجاهد و صاحب ریاض از استادان و شیخ مرتضی انصاری، سید شفیع جاپلقی، مولی اسماعیل یزدی و فاضل دربندی از شاگردان او هستند. از وی رساله‌ای در مقدمه واجب، باقی مانده است. ملا محمدشریف در کربلا از دنیا رفت و در خانه‌اش دفن شد. مزارش در کربلا معروف است.
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | محمدشریف بن حسن‌علی |
| لقب | شریف العلمای مازندرانی |
| محل زندگی | کربلا |
| تاریخ وفات | ۱۲۴۶ق |
| محل دفن | خانه شخصی‌اش در کربلا |
| شهر وفات | کربلا |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | سیدمحمد مجاهد، صاحب ریاض، شیخ محمدحسن یاسین |
| شاگردان | سیدابراهیم قزوینی، شیخ مرتضی انصاری، سیدشفیع جاپلقی، مولی اسماعیل یزدی، فاضل دربندی |
| محل تحصیل | حوزه علمیه کربلا |
| اجازه روایت از | شیخ محمدحسن یاسین |
| تألیفات | رساله در مقدمه واجب |
| سایر | تدریس در مدرسه خان |
زندگی‌نامه
شریف العلما را به اعتبار اصلیت‌اش مازندرانی و به اعتبار محل زندگی‌اش حائری(منسوب به حائر حسینی یعنی کسی که در کربلا زندگی می‌کند) می‌دانند. پدرش حسن‌علی مازندرانی حائری بود. اصل او از آمل مازندران است. او در کربلا متولد شد و بیشتر عمرش را در آن‌جا گذراند.[۱]
ملا محمدشریف، در طاعون فراگیر ۱۲۴۶ق در کربلا از دنیا رفت و در خانه‌اش دفن شد. قبر او مزار معروفی در کربلاست.[۲]
اطلاعات علمی
تدریس، اساتید و آثار
محمدشریف، از شیخ محمدحسن یاسین روایت کرده و شاگرد او بوده است. در کربلا، ابتدا شاگردی سیدمحمد مجاهد را کرد و سپس به مدت نُه سال از صاحب ریاض آموخت. پس از آن برای به دست آوردن برخی کتاب‌ها به ایران سفر کرد. در ایران، در هر شهری اکثرا یک تا دو ماه اقامت داشت و به زیارت امام رضا(ع) در مشهد رفت و از آن‌جا به کربلا برگشت. درس شریف العلما، در اواخر حیات صاحب ریاض مورد توجه طلاب قرار گرفت. او دو کلاس درس داشت؛ یکی برای مبتدیان و دیگری برای غیر مبتدیان و در روزهای تعطیل هم برای گروه دیگری از طلاب درس می‌داد. محمدشریف، تعطیلی در درس نداشت و حتی در ماه رمضان که عادت بر تعطیلی دروس حوزوی بود، شب‌ها را تا نیمه‌شب تدریس می‌کرد. او در مدرسه خان درس می‌داد و جمعیت هزار نفری در درس او حاضر می‌شدند.[۳]
شریف العلما تالیفات زیادی ندارد و نوشته‌های اندک هم اکثرا چاپ نشده است. «رساله در مقدمه واجب» از آثار اوست.[۴]
شاگردان
از جمله مشهورترین شاگردان وی این اشخاصند:
- سیدابراهیم قزوینی (صاحب ضوابط)
- شیخ مرتضی انصاری (صاحب رسائل)
- سیدشفیع جاپلقی (صاحب روضه)
- مولی اسماعیل یزدی
- فاضل دربندی[۵]
پانویس
- ↑ امین،اعیان الشیعه، تحقیق حسن امین،ج،۳۶ ص۳۳۸-۳۳۹.
- ↑ طبقات اعلام الشیعه، ج۲، آقابزرگ، ص۶۲۰.
- ↑ طبقات اعلام الشیعه، ج۲، آقابزرگ، ص۶۱۹-۶۲۰؛ امین، اعیان الشیعه،تحقیق حسن امین، ج۳۶، ص۳۳۸-۳۳۹
- ↑ امین، اعیان الشیعه، ،تحقیق حسن امین، ج۳۶،ص۳۳۹
- ↑ طهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۶۲۰؛ امین، اعیان الشیعه، تحقیق حسن امین،ج۳۶، ص۳۳۹
منابع
- آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه: الکرام البررة فی القرن الثالث بعد العشرة، دارالمرتضی، مشهد.
- امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، بی‌نا، بیروت، بی‌تا.