سال ۱ هجری قمری
(تغییرمسیر از سال اول هجری قمری)
 سال ۲ هجری قمری سال ۰ هجری قمری  | |
| ۶۲۲ و ۶۲۳م | |
|---|---|
| امامت | |
| پیامبری حضرت محمد | |
| حکومت‌های سرزمین‌های اسلامی | |
| محمد بن عبدالله(ص) در مدینه | (حکومت: ۱ ـ ۱۱ق) |
| وقایع مهم | |
| هجرت پیامبر(ص) از مکه به مدینه | |
| واقعه لیلة المبیت | |
| تاسیس مسجد قُبا، اولین مسجد مسلمانان | |
| عقد اُخُوَّت بین مهاجران و انصار | |
| تولدها | |
| مختار ثَقَفی | |
| عبدالله بن زبیر | |
| زیاد بن ابیه | |
| وفات‌ها / شهادت‌ها | |
| اسعد بن زراره | |
سال ۱ هجری قمری نخستین سال از سال‌شمار هجری قمری است. این سال مطابق با ۱۴ سال بعد از بعثت پیامبر اکرم(ص)[۱] و ۵۳ سال بعد از عام الفیل بود.
هجرت پیامبر(ص) و گروهی از مسلمانان از مکه به مدینه در این سال رخ داد. همچنین مسجد قُبا و مسجدالنبی در همین سال پایه‌گذاری شدند.
رویدادها
- ۱ ربیع‌الاول. توطئه سران قریش برای كشتن پیامبر(ص) و ماجرای لیلةُ المَبیت.[۲]
- هجرت رسول خدا(ص) از مکه به مدینه.[۳]
- اسلام آوردن سلمان فارسی صحابی پیامبر(ص) در ماه جمادی الاولی.[۴]
- اسلام آوردن عبدالله بن سلام از یهودیان مدینه.[۵]
- ۱۵ ربیع‌الاول: پایه‌گذاری مسجد قُبا.[۶]
- اولین نماز جمعه و اولین خطبه توسط پیامبر(ص).[۷]
- ساخت مسجدالنبی.[۸]
- اقامه اولین نماز میت.[۹]
- برقراری پیمان برادری میان انصار و مهاجران.[۱۰]
- پیمان صلح و عدم تعرض میان پیامبر خدا(ص) و یهودیان.[۱۱]
- تدوین دُستور المدینه از سوی پیامبر(ص).[۱۲]
- ازدواج پیامبر(ص) با عایشه.[۱۳]
- سریه عُبَیدة بن حارث در ماه شوال برای مقابله با مشرکانی که احتمال داده می‌شد به اطراف مدینه تجاوز کنند.[۱۴] ابن‌هشام این سریه را در سال ۲ هجری قمری دانسته است.[۱۵]
درگذشت و ولادت
- درگذشت ولید بن مغیره از مخالفان اسلام و پیامبر(ص) در مکه.[۱۶]
- درگذشت عاص بن وائل سهمی یکی از پنج نفری است که پیامبر اکرم(ص) را مسخره می‌کردند.[۱۷]
- درگذشت براء بن معرور از انصار و صحابی پیامبر(ص).[۱۸]
- درگذشت اَسعد بن زُراره، ملقب به اسعدالخیر، از صحابه و از نخستین مسلمانان یثرب.[۱۹]
- تولد مختار ثَقَفی از تابعینی که برای خونخواهی امام حسین(ع) قیام کرد.[۲۰]
- تولد عبدالله بن زُبیر از مدعیان خلافت پس از مرگ معاویه در مکه.[۲۱]
- تولد زیاد بن اَبیه از کارگزاران حکومت علوی و اموی.[۲۲]
پانویس
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۶۸م، ج۲، ص ۳۹۲
- ↑ طوسی، المصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ص۷۹۱.
- ↑ طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ص۱۴۶-۱۴۸.
- ↑ شیرازی، الدرجات الرفیعة، ۱۹۸۳م، ص۱۹۹.
- ↑ مسعودی، التنبیه و الاشراف، قاهره، ص۲۰۱.
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۳۹۷.
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۳۹۴.
- ↑ ابن‌زباله، اخبار المدینه، ۲۰۰۳م، ص۷۴.
- ↑ ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۴۶۵.
- ↑ ابن‌هشام، السیره النبویه، بیروت، ج۱، ص۵۰۵.
- ↑ ابن‌اسحاق، سیرت رسول اللّه، ۱۳۶۱ش، ج۲، ص۵۶۱.
- ↑ عاملی، الصحیح من سیرة النبی، ۱۳۸۵ش، ج۵، ص۱۲۷، ۱۳۶.
- ↑ ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۸۱.
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۴۰۲.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفة، ج۱، ص۵۹۱.
- ↑ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۳۹۸.
- ↑ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۳۹۸.
- ↑ جعفر مرتضی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم، دارالحدیث، ج۳۳، ص۱۷۰.
- ↑ ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۴۵۹.
- ↑ ابن‌اثیر، أسدالغابة، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۳۴۷.
- ↑ ابن‌حجر عسقلانی، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۸۰.
- ↑ ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۵۲۳.
منابع
- ابن‌اثیر، علی بن محمد، اسدالغابة فی معرفة الصحابة، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۹ق.
- ابن‌اسحاق، سیرت رسول‌اللّه، ترجمة رفیع الدین اسحاق محمد بن همدانی، چاپ اصغر مهدوی، تهران، ۱۳۶۱ش.
- ابن‌حجر عسقلانى، احمد بن على، الإصابة فى تمييز الصحابة، تحقيق عادل احمد عبد الموجود و على محمد معوض، بيروت، دارالكتب العلمية، ۱۴۱۵ق.
- ابن‌زباله، محمد بن حسن، اخبار المدینه، مدینه، مرکز بحوث و دراسات المدینه المنوره، ۲۰۰۳م.
- ابن‌سعد، محمد بن سعد، طبقات الکبری، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۰ق.
- ابن‌عبد البر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۲ق.
- ابن‌هشام، عبدالملک، السیره النبویه، بیروت، دارالمعرفه، بی‌تا.
- شیرازی، سید علی‌خان، الدرجات الرفیعة فی طبقات الشیعة، بیروت، موسسة الوفاء، ۱۹۸۳م.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق محمد أبوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق.
- طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجد، بیروت، مؤسسة فقه الشیعه، چاپ اول، ۱۴۱۱ق/۱۹۹۱م.
- مرتضی العاملی، سید جعفر، الصحیح من سیرة النبی الاعظم(ص)، قم، ۱۳۸۵ش.
- مرتضی العاملی، سید جعفر، الصحیح من سیرة النبی الأعظم(ص)، قم، دارالحدیث، ۱۴۲۶ق.
- مسعودی، علی بن حسین، التنبیه و الاشراف، تصحیح عبدالله اسماعیل الصاوی، قاهرة، دارالصاوی، بی‌تا.
- واقدی، محمد بن عمر، المغازی، بیروت، الاعلمی، ۱۴۰۹ق.