سال ۸ هجری قمری هشتمین سال از سال‌شمار هجری قمری است.
 سال ۹ هجری قمری سال ۷ هجری قمری  | |
| ۶۲۹ و ۶۳۰م | |
|---|---|
| امامت | |
| نبوت حضرت محمد(ص) | |
| حکومت‌های سرزمین‌های اسلامی | |
| محمد بن عبدالله(ص) در مدینه | (حکومت: ۱ ـ ۱۱ق) |
| وقایع مهم | |
| وقوع جنگ موته | |
| فتح مکه | |
| وقوع غزوه حنین | |
| تولدها | |
| ولادت ابراهیم پسر رسول خدا | |
| وفات‌ها / شهادت‌ها | |
| وفات زینب دختر پیامبر(ص) | |
| شهادت جعفر بن ابی‌طالب | |
| شهادت زید بن حارثه | |
| شهادت عبدالله بن رواحه | |
| درگذشت حلیمه سعدیه | |
روز نخست این سال یعنی ۱ محرم مصادف است با دوشنبه ۱۴ اردیبهشت سال ۸ شمسی و ۴ مه سال ۶۲۹ میلادی. روز پایانی سال یعنی ۲۹ ذی‌الحجه، مصادف است با پنجشنبه ۱ اردیبهشت سال ۹ شمسی و ۲۲ آوریل سال ۶۳۰ میلادی.[۱]
وقوع جنگ موته، فتح مکه، غزوه حنین و ولادت ابراهیم فرزند پیامبر اسلام(ص) و همچنین وفات زینب دختر پیامبر(ص) از جمله رخدادهای این سال دانسته شده است.
رویدادها
- وقوع جنگ موته در ۵ جمادی‌الاول بین سپاه مسلمانان و روم.[۲]
- وقوع سریه ذات السلاسل که برای دفع حملات قبایلی چون قضاعه شکل گرفت.[۳]
- نزول سوره عادیات در وصف دلاوری‌های امام علی(ع) در جنگ ذات السلاسل.[۴]
- فتح مکه در ۱۸ رمضان توسط مسلمانان.[۵]
- بیعت زنان و مردان با پیامبر(ص) بعد از فتح مکه.[۶]
- وقوع غزوه حنین در ماه شوّال بین مسلمانان و قبیله‌های هوازِن و ثقیف.[۷]
- وقوع غزوه طائف در ماه شوال.[۸]
- وقوع سریه غالب بن عبدالله برای مقابله با قبیله بنی‌الملوح در منطقه کدید و سریه خَبَط برای مقابله با قبیله جُهَینه.[۹]
- اسلام آوردن ابوسفیان بعد از فتح مکه.[۱۰]
- اسلام آوردن عمرو بن عاص سهمی از مخالفان حضرت علی(ع) و نماینده معاویه در ماجرای حکمیت.[۱۱]
ولادت‌ها
درگذشت‌ها
- وفات زینب دختر پیامبر(ص) بزرگترین دختر پیامبر(ص).[۱۳]
- شهادت جعفر بن ابی‌طالب در جنگ موته.[۱۴]
- شهادت زید بن حارثه در جنگ موته.[۱۵]
- شهادت عبدالله بن رواحه در جنگ موته.[۱۶]
- بشر بن براء، صحابه پیامبر(ص) که در جنگ خیبر مسموم شد و بعد از یک‌سال از دنیا رفت.[۱۷]
- درگذشت حلیمه سعدیه، مادر رضاعی پیامبر (ص).[۱۸]
پانویس
- ↑ سایت تبدیل تاریخ هجری
- ↑ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۵۵-۷۶۱؛ طبرسی، إعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۱۲.
- ↑ طبری،تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۳۲.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۰۲-۸۰۳، مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۴۰.
- ↑ ابن‌هشام، السیرة النبویة، بیروت، ج۲، ص۳۸۹؛ سهیلی، الروض الأنف، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۴۹.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۶۱؛ حرعاملی، وسائل الشیعه، ج۱۴، ص۱۵۲-۱۵۳.
- ↑ بیهقی، دلائل النبوة، ۱۴۰۵ق، ج۵، ص۱۵۶؛ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۸۹۲.
- ↑ طبرسی، إعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۳۳؛ بیهقی، دلائل النبوة، ۱۴۰۵ق، ج۵، ص۱۵۶.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۷.
- ↑ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۸۱۷ـ۸۱۸.
- ↑ ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۱۸۵.
- ↑ ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۰۸.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۸.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۹۸.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۷۳.
- ↑ ابن‌حجر عسقلانی، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۷۲.
- ↑ ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۴۲۹-۴۳۰؛ ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۱۶۷.
- ↑ ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص ۴۶۰.
منابع
- ابن‌اثیر، علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، بیروت، دار صادر، ۱۳۸۵ش.
- ابن‌عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، تحقیق علی محمدالبجاوی، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۲ق.
- ابن‌هشام، عبدالملک، السیرة النبویة، بیروت، دارالمعرفة، بی‌تا.
- ابن‌حجر عسقلانی، اجمد بن علی، الاصابه فی تمییز الصحابه، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۵ق.
- بلاذری، أحمد بن یحیی، جمل من انساب الأشراف، تحقیق سهیل زکار و ریاض زرکلی، بیروت، دارالفکر، بیروت، ۱۴۱۷ق.
- بیهقی، ابوبکر احمد بن حسین، دلائل النبوة و معرفة أحوال صاحب الشریعة، تحقیق عبدالمعطی قلعجی، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۰۵ق.
- سهیلی، عبدالرحمن، الروض الانف فی شرح السیرة النبویة، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۱۲ق.
- طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، ۱۴۱۷ق.
- طبری، محمد بن جریر بن یزید، تاریخ الامم و الملوک، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷ق.
- عاملی، سید جعفر مرتضی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم، قم، دارالحدیث، ۱۴۲۶ق.
- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۳۷۴ش.
- واقدی، محمد بن عمر، کتاب المغازی، بیروت، مؤسسة الأعلمی، چاپ سوم، ۱۴۰۹ق.