سال ۲۰۶ هجری قمری
| امامت | |
|---|---|
| امام جواد(ع) | |
| حکومت‌های سرزمین‌های اسلامی | |
| خلیفه عباسی در عراق | مأمون عباسی |
| سده: | سده ۲ - سده ۳ - سده ۴ |
| دهه: | ۱۷۰ ۱۸۰ ۱۹۰ ۲۰۰ ۲۱۰ ۲۲۰ ۲۳۰ |
| سال: | ۲۰۳ ۲۰۴ ۲۰۵ - ۲۰۶ - ۲۰۷ ۲۰۸ ۲۰۹ |
سال ۲۰۶ هجری قمری دویست و ششمین سال از سالشمار هجری قمری است که مصادف با دوران امامت امام جواد(ع) (امامت: ۲۰۳ تا ۲۲۰ق) و خلافت مأمون عباسی (حکومت: ۱۹۸-۲۱۸ق) بود.
از جمله رویدادهای مهم این سال، وقوع جنگ در دریای مدیترانه و بروز شورش‌های پراکنده در سرزمین‌های آذربایجان، ارمنستان، اندلس و جزیره و درگذشت برخی از شخصیت‌ها مانند حکم بن هشام (حاکم اندلس) و ابن مرار شیبانی (حدیث‌شناس و لغت‌شناس) است.
معرفی
سال ۲۰۶ هجری قمری مصادف با دوران امامت امام جواد(ع) (امامت: ۲۰۳-۲۲۰ق) و خلافت مأمون عباسی (حکومت: ۱۹۸-۲۱۸ق) بود.[۱]
نخستین روز این سال یعنی ۱ محرم برابر است با پنجشنبه ۲۰ خرداد سال ۲۰۰ شمسی و ۱۰ ژوئن سال ۸۲۱ میلادی. روز پایانی سال یعنی ۳۰ ذی‌الحجه، مصادف است با دوشنبه ۹ خرداد سال ۲۰۱ شمسی و ۳۰ اوت سال ۸۲۲ میلادی. [۲]
رویدادها
برخی از رویدادهای سال ۲۰۶ق، در ممالک اسلامی چنین بوده است:
- مأمون عباسی، عبیدالله بن سری را بعد از درگذشت برادرش؛ محمد بن سری (ابونصر) به حکومت مصر منصوب کرد.[۳]
- عبدالرحمان دوم، حاکم اندلس (حکومت: ۲۰۶-۲۳۸ق)، شهر «مُرسیه» را تاسیس کرد.[۴]
جنگ‌ها
وقوع جنگ در دریای مدیترانه و بروز شورش‌های پراکنده در سرزمین‌های آذربایجان (منطقه تاریخی آذربایجان)[یادداشت ۱]، ارمنستان، اندلس و جزیره از وقایع نظامی سال ۲۰۶ق بود:
- دریای مدیترانه: زیادة الله بن اغلب، حمله‌ای دریایی به فرماندهی محمد بن عبدالله تیمی به جزیره «سردینیه» (جزیره‌ای ایتالیایی است که در غرب دریای مدیترانه قرار دارد) ترتیب داده که وی با کسب غنایمی بازگشت.[۵]
- آذربایجان و ارمنستان: عیسی بن محمد بن ابی‌خالد، حاکم ارمنستان به جنگ با بابک خرمدین روانه شد، اما بابک او را شکست داد.[۶]
- اندلس: عبدالله بلنسی علیه پسر برادرش، امیر عبدالرحمان، قیام کرد و منطقه تُدمیر را به تصرف درآورد.[۷]
- جزیره: مأمون، لشکری به فرماندهی عبدالله بن طاهر خزاعی برای سرکوبی شورش نصر بن شبث در جزیره فرستاد.[۸]
درگذشت‌ها
- اسحاق ابن مِرار شیبانی؛ شاعر، حدیث‌شناس و لغت‌شناس بود.[۹] حاجی خلیفه در کتاب «ترجمه تقویم التواریخ» درگذشت ابن مِرار را در سال ۲۱۰ق،[۱۰] و ابن کامل در سال ۲۱۳ق[۱۱] می‌دانند.
- حکم بن هشام بن عبدالرحمان، سومین امیر اموی اندلس.[۱۲]
پانویس
- ↑ طبرسی، إعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۹۱.
- ↑ «تبدیل تاریخ»، سایت باحساب.
- ↑ ابن تغری بردی، النجوم الزاهرة في ملوک مصر و القاهرة، ۱۳۹۲ق، ج۲، ص۱۸۰-۱۸۱؛ زرکلی، الاعلام، ۱۹۸۰م، ج۴، ص۱۹۳-۱۹۴.
- ↑ ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۴۶۱.
- ↑ ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۴۶۱.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، بی‌تا، ج۸، ص۵۸۱؛ ابن تغری بردی، النجوم الزاهرة في ملوک مصر و القاهرة، ۱۳۹۲ق، ج۲، ص۱۸۰.
- ↑ ابن ابّار، الحلة السِّیَراء، ۱۴۲۹ق، ص۳۵۵؛ ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۴۶۱.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، بی‌تا، ج۷، ص۱۷۴.
- ↑ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۶ق، ج۶، ص۳۸۰؛ أبو الفداء، تاریخ أبی الفداء، بی‌تا، ج۱، ص۳۳۶.
- ↑ حاجی خلیفه، ترجمه تقویم التواریخ، ۱۳۷۶ش، ج۱، ص۶۳.
- ↑ ابن خلکان، وفیات الاعیان، ۱۳۶۴، ج۱، ص۲۰۱.
- ↑ ابن عذاری مراکشی، البیان المغرب فی الاخبار الاندلس و المغرب، ۱۹۸۳م، ج۲، ص۶۸.
یادداشت
- ↑ در گذشته، آذربایجان به سرزمینی گفته می‌شد که از شمال به اران، از جنوب‌غرب به آشور، از غرب به ارمنیه و از شرق به مغان و گیلان محدود می‌شد و پایتخت آن شهر «گنجک» (تخت سلیمان کنونی) در نزدیکی تکاب بود. در عصر حاضر منطقه تاریخی آذربایجان شامل کشورهای آذربایجان، ارمنستان و بخش‌هایی از شمال غربی ایران می‌شود. (دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه آذربایجان).
منابع
- ابن اثیر، عزالدین علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، بیروت، دار صادر - داربیروت، چاپ اول، ۱۳۸۶ق.
- ابن تغری بردی، جمال‌الدین یوسف، النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهرة، قاهره، وزارة الثقافة و الإرشاد القومی. المؤسسة المصریة العامة، ۱۳۹۲ق.
- ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان، قم، الشریف الرضی، ۱۳۶۴.
- ابن عذاری مراکشی، محمد بن محمد، البیان المغرب فی الاخبار الاندلس و المغرب، به تحقیق لووی پروونسال و چ. سی کولان، بیروت، ۱۹۸۳م.
- ابن‌ابار، محمد بن عبدالله، الحلة السیراء (فی تراجم الشعراء من اعیان الأندلس و المغرب من المائة الأولی للهجرة إلی المائة السابعة)، به تحقیق علی ابراهیم محمود، بیروت دار الکتب العلمیه، منشورات محمد علي بیضون، ۱۴۲۹ق.
- ابو الفداء، اسماعیل بن علی، تاریخ أبی الفداء المسمی المختصر فی أخبار البشر، به تحقیق محمود دیوب، بیروت، دار الکتب العلمیه، منشورات محمد علی بیضون، بی‌تا.
- ترمانینی، عبدالسلام، دایرة المعارف تاریخی رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه جمعی از پژوهشگران زیر نظر علیرضا واسعی، قم، پژوهشگاه فرهنگ و علوم اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۸۷ش.
- حاجی خلیفه، مصطفی بن عبد الله، ترجمه تقویم التواریخ (سالشمار وقایع مهم جهان از آغاز آفرینش تا سال ۱۰۸۵ق)، با ترجمه مترجم ناشناخته، به تصحیح هاشم محدث، تهران، احیاء کتاب، ۱۳۷۶ش.
- زرکلی، خیرالدین، الأعلام، بیروت، دار العلم للملایین، ۱۹۸۰م.
- سایت باحساب.
- طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الوری بأعلام الهدی، قم، موسسه آل البیت علیهم السلام لإحياء التراث، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
- طبری، تاریخ طبری، تاريخ الأمم و الملوك، بیروت، بی‌نا، بی‌تا.