کاربر ناشناس
شجره ممنوعه: تفاوت میان نسخهها
جز
←ماهیت درخت ممنوع
imported>Mgolpayegani جز (←ماهیت درخت ممنوع) |
imported>Mgolpayegani جز (←ماهیت درخت ممنوع) |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
'''تأویل درخت ممنوع''' | '''تأویل درخت ممنوع''' | ||
#'''درخت حسد:''' برخی روایات درخت ممنوعه را [[حسد]] دانستهاند<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، المکتبة العلمیة الإسلامیة، ج۲، ص۹؛ صدوق، معانی الأخبار، ۱۳۶۱ش، ص۱۲۴؛ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۱۶۴.</ref> و بر این باورند پس از سجده [[فرشته|فرشتگان]] بر [[حضرت آدم علیه السلام|آدم]]، او با خود گفت «آیا خداوند بشری بهتر از من آفریده است؟» خدا او را به مقام افرادی از فرزندانش یعنی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]]، [[امام علی علیه السلام|علی(ع)]]، [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]] و [[امام حسن مجتبی علیه السلام|امام حسن]] و [[امام حسین علیه السلام|حسین(ع)]] که از او برتر بودند آشنا کرد. خدا آدم را از حسادت به مقام آنان برحذر | #'''درخت حسد:''' برخی روایات درخت ممنوعه را [[حسد]] دانستهاند<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، المکتبة العلمیة الإسلامیة، ج۲، ص۹؛ صدوق، معانی الأخبار، ۱۳۶۱ش، ص۱۲۴؛ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۱۶۴.</ref> و بر این باورند پس از سجده [[فرشته|فرشتگان]] بر [[حضرت آدم علیه السلام|آدم]]، او با خود گفت «آیا خداوند بشری بهتر از من آفریده است؟» خدا او را به مقام افرادی از فرزندانش یعنی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]]، [[امام علی علیه السلام|علی(ع)]]، [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]] و [[امام حسن مجتبی علیه السلام|امام حسن]] و [[امام حسین علیه السلام|حسین(ع)]] که از او برتر بودند آشنا کرد. خدا آدم را از حسادت به مقام آنان برحذر داشت، اما با [[وسوسه]] [[شیطان|شیطان]] حالت حسادت در او ایجاد شد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۶، ص۱۲۰-۱۲۱.</ref> معنای غیر ظاهری از درخت در جای دیگری از قرآن نیز همانند این دیدگاه آمده است<ref>اسراء، آیه ۶۰.</ref> مانند [[شجره ملعونه]] که منظور آن [[شرک|مشرکان]] و [[طاغوت|طاغوت]] بوده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۲، ص۱۷۲.</ref> | ||
#'''درخت علم و ولایت:''' برخی مفسران با استناد به روایات بر این باورند منظور از درخت ممنوع، [[علم غیب|علم]] یا [[ولایت|ولایت محمد و آلمحمد]] است. ماجرای درخت ممنوع بر اساس این روایات اینگونه نقل شده است که خداوند به آدم مقام ولایت [[اصحاب کساء|پنج تن آلعبا]] را نشان داد و گفت | #'''درخت علم و ولایت:''' برخی مفسران با استناد به روایات بر این باورند منظور از درخت ممنوع، [[علم غیب|علم]] یا [[ولایت|ولایت محمد و آلمحمد]] است. ماجرای درخت ممنوع بر اساس این روایات اینگونه نقل شده است که خداوند به آدم مقام ولایت [[اصحاب کساء|پنج تن آلعبا]] را نشان داد و گفت آنان از تو و همه مخلوقات برترند، اگر آنان نبودند نه تو را خلق میکردم و نه بهشت، [[جهنم]]، آسمان و زمين را. سپس خدا آدم را از غبطه خوردن بر مقام پنج تن برحذر داشتُ اما آدم در دل آرزوی جایگاه آنان را کرد و شیطان او را وسوسه کرد با خوردن میوه درخت ممنوع، زندگی جاودانهای پیدا میکند.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، ج۱، ص۱۴۴؛ جوادی آملی، تفسیر تسنیم، چاپ چهارم، ۱۳۸۷ش، ج۳، ص۳۴۳.</ref> | ||
*'''شجره ممنوعه در تورات''' | *'''شجره ممنوعه در تورات''' | ||
در [[تورات]] از تعبیر معنوی برای شجره ممنوع استفاده شده است و درخت ممنوع را دو درخت دانسته است: درخت علم و درخت زندگی. تورات با نگاهی متفاوت از قرآن، حضرت آدم را فردی نشان داده که پیش از خوردن میوه درختِ ممنوعِ علم، هیچ دانشى نداشت و حتى برهنگى خود را تشخیص نمىداد، زمانی که میوه دانش را خورد خداوند برای آنکه میوه درخت زندگی را نخورد و از زندگی جاودانه (بیپایان) برخوردار نشود او را از بهشت اخراج کرد.<ref>کتاب مقدس تورات، ١٣٦٤ش، سفر پیداش، فصل دوّم، شماره۱۷ و فصل سوم، شماره۲۳.</ref> | در [[تورات]] از تعبیر معنوی برای شجره ممنوع استفاده شده است و درخت ممنوع را دو درخت دانسته است: درخت علم و درخت زندگی. تورات با نگاهی متفاوت از قرآن، حضرت آدم را فردی نشان داده که پیش از خوردن میوه درختِ ممنوعِ علم، هیچ دانشى نداشت و حتى برهنگى خود را تشخیص نمىداد، زمانی که میوه دانش را خورد خداوند برای آنکه میوه درخت زندگی را نخورد و از زندگی جاودانه (بیپایان) برخوردار نشود او را از بهشت اخراج کرد.<ref>کتاب مقدس تورات، ١٣٦٤ش، سفر پیداش، فصل دوّم، شماره۱۷ و فصل سوم، شماره۲۳.</ref> |