فهرست آثار علی نمازی شاهرودی

از ویکی شیعه
(تغییرمسیر از آثار نمازی شاهرودی)
مستدرک سفینة البحار

فهرست آثار علی نمازی شاهرودی مجموعه نوشته‌ها و تألیفات علی نمازی شاهرودی (۱۳۶۴ش) از عالمان و مؤلفان شیعه در قرن چهاردهم شمسی در ایران است. مشهورترین اثر او، کتاب مستدرک سفینة البحار است که آن را در ده جلد و در تکمیل سفینة البحار تألیف شیخ عباس قمی نگاشت.[۱] شیخ علی نمازی تألیفات چاپ‌شده و چاپ‌نشده‌ای در موضوعات مختلف دارد که عبارتند از:

  1. «مستدرکات علم رجال الحدیث»، در ۸ جلد.
  2. الهادی الی الحق (بر اساس صحاح سته).
  3. الاعلام الهادیة فی اعتبار الکتب الاربعه.
  4. ابواب رحمت.
  5. تاریخ فلسفه و تصوف.
  6. مناسک حج.
  7. رساله تفویض (درباره تفویض امور دین و تشریع از سوی خدای متعال به پیامبر اکرم(ص) و ائمه طاهرین(ع).
  8. علم غیب امام (چاپ شده با کتاب اثبات ولایت).
  9. رسالة فی علاج مرض الوسوسة
  10. الاحتجاج بالتاج
  11. اصول دین.
  12. رساله نورالانوار (مختصر و مفصل)، (چاپ شده با کتاب اثبات ولایت).
  13. ارکان دین.
  14. اثبات ولایت.
  15. قرآن و عترت در اسلام.
  16. زندگانی حبیب‌ بن مظاهر اسدی.
  17. تاریخچه مجالس روضه‌خوانی و عزاداری.
  18. مُستطرفات المعالی (در علم رجال که رجال کشی را مرتب کرده و روایان بسیاری را که در آن کتاب نیامده‌اند بر آن افزوده است.
  19. روضات النظرات (فقه استدلالی، در حدود ۱۰جلد، شامل ابواب عبادات: صلاة، صوم، حج و بیشتر معاملات: بیع، حواله، لُقطه، صید و ذباحه، ارث، وصیت، نذر، حَلف، حدود، احکام اراضی و...).
  20. مجموعه‌ای در طب.
  21. رساله تحفة الاحیاء.
  22. رساله آداب سفر آخرت.
  23. رساله‌ای در آنچه انسان را از دین خارج می‌کند.
  24. وسیلة النجاة.
  25. معرفة الاشیاء (طب گیاهی).
  26. معارف الهیه (دوره کامل).
  27. بحر الغرایب و اشیاء متفرقه فی العلوم الغریبة.
  28. حاشیه بر «تفسیر برهان» (مشتمل بر احادیثی که از تفسیر برهان فوت شده است).
  29. حاشیه بر رجال شیخ طوسی و تصحیح آن.
  30. حاشیه بر رجال مامقانی.
  31. حاشیه بر رجال خوئی.
  32. حاشیه بر «بحارالانوار».
  33. حاشیه بر «حدائق».
  34. حاشیه بر «جواهر».
  35. حاشیه بر «وقائع الشهور».
  36. حاشیه بر «رساله رجبیه»، تألیف محدث بیرجندی، صاحب کتاب «کبریت احمر».[۲]

پانویس

  1. محدث ربانی، ۱۳۸۹ش، ج۲، ص۸۲۸.
  2. نمازی، زندگی‌نامه آیت‌الله نمازی شاهرودی، ۱۳۹۱ش، ص۲۳-۳۰.

منابع