ریاض العلماء و حیاض الفضلاء (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز ←منابع |
جز ←چاپ‌ها |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
==ویژگیهای کتاب== | ==ویژگیهای کتاب== | ||
مؤلف به اوضاع اجتماعی زمان خویش پرداخته است و حتی گاهی در موضوعاتی چون [[خراج|خِراج]]، [[نماز جمعه]]، استعمال تنباکو و اختلاف [[شیعه]] و [[سنی]] وارد شده و مستقلاً اظهار نظر کرده است. <ref>نک: ذکاوتی قراگوزلو، «کتاب ریاض العلماء»، ص۴۳.</ref> او طبق روح عصر خود با [[صوفیه]]، [[فلسفه|حکیمان و فیلسوفان]] روی آشتی نداشت و حتی اعتقاد و گرایش صوفیانه را گناه می‌شمرد.<ref>نک: افندی، ''ریاض العلماء''، ج۲، ص۲۵۸؛ ذکاوتی قراگوزلو، «کتاب ریاض العلماء»، نشر دانش، تهران، ۱۳۶۳ش۷، ش ۶.</ref> او در این اثر قصد پرداختن به شرح حال علمای شیعه از زمان [[غیبت امام زمان]] تا عصر خود را داشته، اما گاه از این حد فراتر رفته است.<ref>مثلاً نک: شرح مفصلی از زندگی زید بن علی و خواجه ربیع، ج۲، ص۲۸۵-۳۱۴ و ۳۱۸ به بعد.</ref> | مؤلف به اوضاع اجتماعی زمان خویش پرداخته است و حتی گاهی در موضوعاتی چون [[خراج|خِراج]]، [[نماز جمعه]]، استعمال تنباکو و اختلاف [[شیعه]] و [[سنی]] وارد شده و مستقلاً اظهار نظر کرده است. <ref>نک: ذکاوتی قراگوزلو، «کتاب ریاض العلماء»، ص۴۳.</ref> او طبق روح عصر خود با [[صوفیه]]، [[فلسفه|حکیمان و فیلسوفان]] روی آشتی نداشت و حتی اعتقاد و گرایش صوفیانه را گناه می‌شمرد.<ref>نک: افندی، ''ریاض العلماء''، ج۲، ص۲۵۸؛ ذکاوتی قراگوزلو، «کتاب ریاض العلماء»، نشر دانش، تهران، ۱۳۶۳ش۷، ش ۶.</ref> او در این اثر قصد پرداختن به شرح حال علمای شیعه از زمان [[غیبت امام زمان]] تا عصر خود را داشته، اما گاه از این حد فراتر رفته است.<ref>مثلاً نک: شرح مفصلی از زندگی زید بن علی و خواجه ربیع، ج۲، ص۲۸۵-۳۱۴ و ۳۱۸ به بعد.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۹ فوریهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۲:۳۳
 | |
| اطلاعات کتاب | |
|---|---|
| نویسنده | میرزا عبدالله افندی |
| موضوع | شرح حال عُلما |
| زبان | عربی |
| مجموعه | ده مجلد |
رِیاضُ العُلماء و حِیاضُ الفُضلاء تألیف میرزا عبدالله افندی(۱۰۶۶-۱۱۳۰ق)، کتابی است در شرح حال علمای شیعه و سنی. افندی این کتاب را در ده مجلد، پنج مجلد در شرح حال علمای شیعه و پنج مجلد در شرح حال علمای سنی، و به ترتیب حروف الفبا تدوین کرده است.
ریاض العلماء مهم‌ترین اثر افندی است، به گونه‌ای که آن را در فن خود با جواهر الکلام ـ که در علم فقه امامیه کتابی برجسته است ـ مقایسه کرده‌اند[۱] که نشان از اعتبار و اهمیت آن دارد. افندی تدوین این اثر را در ۴۰ سالگی آغاز کرد.[۲] او در این اثر قصد پرداختن به شرح حال علمای شیعه از زمان غیبت امام زمان تا عصر خود را داشته، اما گاه از این حد فراتر رفته است.[۳] این کتاب تا پایان به صورت پیش‌نویس باقی مانده است و شاید وجود مسامحاتی در عبارات و مطالب آن از همین روی باشد.[۴]
مؤلف
عبدالله بن عیسی بیگ جیرانی معروف به میرزا عبدالله افندی، هم بر علوم عقلی تسلط داشت و هم بر علوم نقلی و متخصص در کتاب‌شناسی و شرح حال نویسیِ علما بود. وی در ۱۰۶۶ق در عهد صفوی در اصفهان متولد شد؛ اما خانواده‌اش متمکن و تبریزی تبار بودند.
افندی نیمی از عمر خود را در مسافرت بود و بسیاری از سرزمین‌های اسلامی همچون حجاز، عراق، عثمانی، قفقاز، ترکستان، افغانستان و هند را سیاحت کرد. [۵] او پیش از حمله محمود افغان، در ۱۱۳۰ق درگذشت. [۶] مدفن وی تاکنون شناخته نشده است.[۷]
منابع کتاب
منابع ریاض العلماء شامل مهم‌ترین کتاب‌های شیعه و سنی در تاریخ، تَراجُم (شرح حال‌ها) و ادب است. افزون بر اینها، مؤلف از منابع جغرافیایی، اجازات عُلما، وقف‌نامه‌ها و غیر آن سود برده است. همچنین آنچه او دیده و از معاصرانش شنیده، اهمیت خاصی به این اثر بخشیده است.[۸] مؤلف در این کتاب اگرچه پس از تصحیح و مقابله منابع، نمونه‌های اصلاحی را آورده،[۹] اما هنگام نقل مستقیم، امانت را حفظ کرده و عین عبارات را آورده است. [۱۰]
ساختار کتاب
ریاض العلماء در دو بخش پنج جلدی، در مجموع ده مجلد، بر اساس حروف الفبا تدوین شده است که پنج مجلد نخست به علمای شیعه و پنج مجلد دوم به علمای سنی اختصاص دارد. دو جزء از بخش مربوط به علمای شیعه و سه جزء از بخش علمای سنی از بین رفته است؛ اما محقق کتاب با استفاده از تعلیقات میرزا عبدالله افندی بر کتاب امل الآمل شیخ حر عاملی، آن دو جزء مربوط به شیعه را بازسازی کرده است.[۱۱]
ویژگیهای کتاب
مؤلف به اوضاع اجتماعی زمان خویش پرداخته است و حتی گاهی در موضوعاتی چون خِراج، نماز جمعه، استعمال تنباکو و اختلاف شیعه و سنی وارد شده و مستقلاً اظهار نظر کرده است. [۱۲] او طبق روح عصر خود با صوفیه، حکیمان و فیلسوفان روی آشتی نداشت و حتی اعتقاد و گرایش صوفیانه را گناه می‌شمرد.[۱۳] او در این اثر قصد پرداختن به شرح حال علمای شیعه از زمان غیبت امام زمان تا عصر خود را داشته، اما گاه از این حد فراتر رفته است.[۱۴]
پانویس
منابع
- جزایری، عبدالله، الاجازات الکبیرة، به کوشش محمد سمامی، قم، ۱۴۰۹ق.
- خوانساری، محمد، روضات الجنات، قم، ۱۳۹۱ق.
- ساعدی خراسانی، محمدباقر، تاریخ و سفرنامه حزین، دیوان، به کوشش بیژن ترقی، تهران، ۱۳۵۰ش.
- مرعشی نجفی، شهاب الدین، «زهر الریاض»، در مقدمه ریاض العلماء.
- مقدمه احمد حسینی اشکوری بر ریاض العلماء،
- علیرضا ذکاوتی قراگوزلو، «کتاب ریاض العلماء»، مجله نشر دانش، مهر و آبان ۱۳۶۳، شماره ۲۴
- سرگذشت کتاب ریاض العلماء / سید محمد علی روضاتی
- الشهرستانی،السید صالح، الأفندی و کتابه - ریاض العلماء حیاض الفضلاء،مجله العرفان، بهمن و اسفند ۱۳۴۷- شماره۵۶۹ و ۵۷۰
- ↑ نوری، الفیض القدسی، ص۸۶.
- ↑ افندی، ریاض العلماء، ج۳، ص۲۳۳.
- ↑ مثلاً نک: شرح مفصلی از زندگی زید بن علی و خواجه ربیع، ج۲، ص۲۸۵-۳۱۴ و ۳۱۸ به بعد.
- ↑ برای نمونه، نک: افندی، ریاض العلماء، ج۲، ص۷ و ج۳، ص۳۸۷ و ج۴، ص۳۰۹.
- ↑ افندی، ریاض العلماء، ج۳، ص ۲۳۰
- ↑ جزایری، الاجازات الکبیرة، ص ۱۴۷؛ خوانساری، روضات الجنات، ج۴، ص۲۵۶-۲۵۷.
- ↑ مرعشی نجفی، «زهر الریاض»، ص۲۲.
- ↑ ساعدی خراسانی، تاریخ و سفرنامه حزین، دیوان.
- ↑ نک: افندی، ریاض العلماء، ج۱، ص۱۶۳ و ج۲، ص۲۰.
- ↑ نک: افندی، ریاض العلماء، ج۱، صص۱۸، ۲۳، ۳۰، ۸۲ و ج۲، ص۴۴۰.
- ↑ ذکاوتی قراگوزلو، «کتاب ریاض العلماء»، ص۳۸.
- ↑ نک: ذکاوتی قراگوزلو، «کتاب ریاض العلماء»، ص۴۳.
- ↑ نک: افندی، ریاض العلماء، ج۲، ص۲۵۸؛ ذکاوتی قراگوزلو، «کتاب ریاض العلماء»، نشر دانش، تهران، ۱۳۶۳ش۷، ش ۶.
- ↑ مثلاً نک: شرح مفصلی از زندگی زید بن علی و خواجه ربیع، ج۲، ص۲۸۵-۳۱۴ و ۳۱۸ به بعد.