کاربر:Jokar/صفحه تمرین
شیخ عبدالقادر علی موایا
زندگی‌نامه و تحصیلات
شیخ عبدالقادر علی موایا مدیر موسسه اهل‌بیت(ع)، در سال ۱۹۵۰م در کشور اوگاندا به دنیا آمد.
او تحصیلات ابتدایی را نزد دایی خود، شیخ ابراهیم سعید لوومبا آغاز کرد و در اوایل دهه شصت میلادی، تحصیلاتش را در مدرسه اسلامی ناماکوکوپی گرفت. وی تحت تأثیر انقلاب اسلامی ایران به مذهب تشیع روی آورد و به قم مهاجرت کرد و در آنجا به تحصیل مشغول شد.
شیخ عبدالقادر پس از فراغت از تحصیل در حوزه علمیه قم به آفریقا بازگشت؛ اما اوضاع سیاسی اوگاندا، مانند بحران نسل‌کشی در کامپالا، وی را مجبور کرد که مدت زیادی را در کنیا سپری کند. در این زمان، دکترای خود را در سال ۱۳۶۴ش در این کشور دریافت کرد.
فعالیت‌های فرهنگی و تبلیغی در اوگاندا
شیخ عبدالقادر پس از آرام شدن اوضاع سیاسی اوگاندا، به این کشور بازگشت و فعالیت‌های فرهنگی و تبلیغی خود را آغاز کرد. برخی از مهمترین فعالیت‌های ایشان عبارتند از:
- ترجمه کتاب جهاد اکبر امام خمینی به زبان لوگاندا.
- تأسیس سه بیمارستان در مناطق ایمبالی، بواریا و مایوگه اوگاندا.
- تأسیس بنیاد اسلامی اهل‌بیت(ع) در اوگاندا: این بنیاد تاکنون ۲۴ مسجد و ۲۰ مدرسه احداث کرده است. همچنین به آموزش کودکان و نوجوانان می‌پردازد. از دیگر فعالیت‌های این بنیاد، توسعه نیروی برق، حفر بیش از ۴۰ حلقه چاه آب و لوله کشی، ارایه مراقبت‌های پزشکی رایگان و ایجاد فرصت شغلی بوده است.
- تأسیس مسجد و حسینیه المهدی.
- ساخت مدرسه ابتدایی توحید در سال ۱۳۵۸ش.
شهادت
شیخ عبدالقادر علی موایا در شامگاه پنجشنبه ۲۶ دسامبر ۲۰۱۴م، مصادف با ۵ دی ۱۳۹۳ش، هنگام بازگشت از مراسم دعای کمیل، در منطقه مایوغی ایغانغا، در عملیاتی تروریستی، هدف تیراندازی گروه‌های تکفیری قرار گرفت و به شهادت رسید. پیکر او به شهر کامپالا، پایتخت اوگاندا، به منطقه بونیا منتقل، و در آنجا شد.
افتخار حسین انصاری
زندگی‌نامه
افتخار حسین انصاری در سال ۱۹۴۳م (۱۳۲۲ش) در ایالت کشمیر هند، به دنیا آمد. اجدادش همه روحانی بودند و از سال ۱۴۵۰م از ایران به کشمیر مهاجرت کرده و در آنجا ساکن شده بودند.
تحصیلات
افتخار حسین انصاری تحصیلات دینی خود را در زادگاهش نزد پدر خود شیخ محمدجواد انصاری آغاز کرد. او پس از رحلت پدر، به لکنهو رفت و حدود هفت سال تحصیلات خود را ادامه داد. سپس در سال ۱۹۶۴م (۱۳۸۴ش) برای تکمیل سطوح عالی عازم نجف شد. افتخار حسین در حوزه علمیه نجف، از محضر علمایی همچون آیت الله سید عبدالکریم کشمیری، آیت الله سید ابوالقاسم خویی و آیت الله سید محسن حکیم بهره برد.
فعالیت‌های مذهبی و سیاسی
در سال ۱۹۷۰م ( ۱۳۴۹ش)، پس از دریافت اجازات متعدد از علمای نجف اشرف، به زادگاهش بازگشت و علاوه بر فعالیت‌های دینی و مذهبی، به کارهای سیاسی نیز مشغول شد.
او ابتدا انجمن شیعه کشمیر را تأسیس کرد. سپس نماینده عالی شیعیان در مجلس ایالت جامو و کشمیر و نماینده شهر پاتا (واقع در شمال کشمیر) شد. همچنین سه دوره نیز وزارت صنعت، شهرداری و امور اجتماعی آنجا را بر عهده گرفت.
علامه افتخار حسین انصاری در سال‌های پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، هنگامی که امام خمینی(ره) در نجف اشرف مستقر بود، با وی ارتباط داشت و تحت تأثیر افکار و اندیشه‌های ایشان قرار گرفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و شکل‌گیری نظام جمهوری اسلامی در ایران، امام خمینی (ره) او را به نمایندگی خود در کشور هند منصوب کرد.
افتخار حسین نمایندگی آیت الله العظمی سیستانی و دیگر مراجع تقلید شیعه در هند را نیز بر عهده داشت. او با حمایت آیت الله سیستانی، صدها حسینیه، مسجد، مدرسه، درمانگاه و مکت بخانه در سراسر کشمیر احداث کرد.
وفات
فعالیت‌های علامه افتخار حسین انصاری در ترویج مکتب اهل‌بیت(ع) سبب شد که بارها در معرض حملات تروریستی وهابیت قرار گیرد. او در عملیات تروریستی در سال ۲۰۰۰م مجروح شد.
علامه افتخار حسین، در روز سه‌شنبه ۸ مهرماه ۱۳۹۳ش ( ۵ ذی الحجة الحرام ۱۴۳۵ق) در ۷۱ سالگی دار فانی را وداع گفت. دولت کشمیر به مناسبت درگذشت او، عزای عمومی اعلام کرد.
سید محمدنقی شاهرخی
زندگی‌نامه و تحصیلات
آیت‌الله سیدمحمدنقی شاهرخی در سال ۱۳۱۳ش در خرم آباد لرستان به دنیا آمد. پدر او معلمی شناخته شده بود. سیدمحمدنقی دروس ابتدایی را نزد پدرش فراگرفت و در سال ۱۳۲۷ش برای دروس دینی وارد حوزه علمیه بروجرد شد. او پس از گذشت دو سال، حوزه علمیه قم را برای ادامه تحصیل انتخاب کرد. شاهرخی دروس سطح را در محضر حضرات آیات مرعشی نجفی، شهید صدوقی، یزدی، فکوری، حائری، مجاهدی و سلطانی طباطبایی گذراند. ایشان دروس اسفار و شفاء و بخشی از تفسیر را نزد علامه طباطبایی سپری کرد و در دروس خارج فقه و اصول آیت‌الله بروجردی، امام خمینی، محقق داماد و گلپایگانی شرکت نمود. وی در نهایت در سال ۱۳۴۰ش و در سن ۲۷ سالگی، موفق به کسب تأییدیه اجتهاد از آیت الله حاج شیخ مرتضی حائری شد.
آیت‌الله شاهرخی بیش از شصت سال در حوزه علمیه قم به تحصیل و تدریس دروس مختلف حوزوی مشغول بود. او برای طلاب کشورهای خارجی به تدریس علوم مختلف چون ادبیات، اخلاق، منطق، فلسفه و خارج اصول و فقه پرداخت. از او تألیفاتی در زمینه‌های مختلف علمی چاپ شده است که می‌توان به کتاب‌هایی چون صلوات الجماعة، سلسله دروسی از خارج اصول، عدم تحریف قرآن و نماز مسافر اشاره کرد.
فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی
آیت‌الله شاهرخی حضور فعال و مؤثری در مبارزات علیه رژیم پهلوی داشت و در طول سال‌های مبارزاتی خود چندین مرتبه دستگیر و زندانی شد. او در زندان با شخصیت‌هایی چون آیت‌الله دستغیب و مرحوم فلسفی آشنا شد. ایشان رهبری مبارزات علیه رژیم شاهنشاهی را در چهارمحال و بختیاری و شهرستان بروجن به عهده داشت. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، نماینده ویژه امام خمینی و حاکم شرع در بروجرد و بروجن بود. او اولین امام جمعه خرم آباد، نماینده اولین دوره مجلس شورای اسلامی و نماینده لرستان در سومین و چهارمین دوره مجلس خبرگان رهبری را در کارنامه خود دارد.
شاهرخی در سال ۱۳۶۹ش از طرف آیت الله خامنه‌ای به عنوان نماینده ولی فقیه به کشورهای واقع در جنوب شرق آسیا همچون بنگلادش، تایلند، میانمار و سریلانکا اعزام شد و حدود بیست وپنج سال از عمر خود را برای تقویت مکتب تشیع و ایجاد وحدت و تقریب بین فرقه‌های اسلامی پرداخت. ایشان برای تبلیغ مکتب اهل‌بیت(ع) به کشورهای دیگری چون هند، پاکستان، بنگال غربى، کامبوج، فیلیپین، اندونزى، مالزى و استرالیا سفر نمود.
برخی از مهمترین فعالیت‌های او در خارج از کشور بدین قرار است:
● تأسیس کتابخانه بزرگ با چندین هزار جلد کتاب به زبان‌های مختلف در پایتخت بنگلادش (داکا) و تقویت کتابخانه‌های دینی در مراکز تجمع شیعیان و همچنین تأسیس شفاخانه، کلینیک و داروخانه در مراکز پیروان اهل‌بیت (ع).
● ثبت مؤسسات مختلفی چون مؤسسه بین المللی دارالقرآن در کشور بنگلادش وسریلانکا، برای فعالیت‌های رسمی پیروان اهل‌بیت (ع) و همچنین تأسیس مدرسه بین المللی ایران در بنگلادش.
● رسیدگی به مدارس و حوزه‌های علمیه و مدیریت طلاب و روحانیون فارغ التحصیل از ایران و ائمه جمعه و جماعات در کشورهای تحت پوشش.
● ملاقات با علما و بزرگان فرهنگی، علمی و دینی اهل‌سنت، برای ایجاد زمینه تفاهم و تقریب و وحدت و جلوگیری از تکفیر پیروان اهل‌بیت (ع) به وسیله مفتیان اهل‌سنت.
● پاسخگویی به شبهات و اتهامات و نشان دادن چهره واقعی اسلام و مکتب اهل‌بیت (ع).
وفات
آیت‌الله شاهرخی ۷ آذرماه ۱۳۹۵ش در سن ۸۲ سالگی، در قم از دنیا رفت و در حرم حضرت معصومه(س) دفن گردید. در شهرهای ایران و کشورهای مختلفی چون سریلانکا و بنگلادش مراسم یادبود برای او برگزار شد.
یحیی کریستین بونو
زندگی‌نامه
یحیی کریستین بونو، در سال ۱۹۵۷م در خانواده‌ای مسیحی کاتولیک در فرایبورگ آلمان به دنیا آمد. او اصالتا فرانسوی بود، اما به دلیل شغل پدرش تا سن ۱۰ سالگی در آلمان و الجزایر زندگی کرد و سپس به استراسبورگ فرانسه رفت. او در سال ۱۹۹۱م به ایران مهاجرت کرد و در شهر مشهد اقامت داشت و تا پایان عمر در ایران ماند.
گرایش به اسلام و مذهب تشیع
یحیی بونو در ۲۲ سالگی با آثار رنه گنون آشنا شد. مطالعه در آثار این فیلسوف مشهور فرانسوی، جذابیت فراوانی را برای کریستین در پی داشت. سرانجام، بونو تحت تأثیر آثار گنون در سال ۱۹۷۹م به اسلام گروید.
او در سال ۱۹۸۱م با احمد حمپاته، عارف آفریقایی و از رؤسای سلسله تیجانیه، ملاقات کرد و تحت تأثیر راهنمایی‌های او مذهب تشیع را برگزید. از آن زمان به بعد، نام یحیی علوی را برای خود انتخاب کرد.
او همچنین مطالعه کتاب‌های امام خمینی(ره) و آثار هانری کربن در گرایش خود به تشیع را بسیار مهم و تأثیرگذار می‌داند. بونو معتقد است ادیان مختلف اصالت ندارند. تنها یک دین است که اصالت دارد، آن هم اسلام شیعی است و آن سرچشمه دیگر ادیان است.
تحصیلات
دکتر یحیی بونو پس از تشرف به اسلام، به تحصیل در رشته زبان و ادبیات عرب و اسلام‌شناسی در دانشگاه پرداخت. یحیی علوی در سال ۱۹۸۲م موفق به اتمام دوره فوق دیپلم خود در انستیتو ملی زبان‌ها و تمدن‌های شرقی شد. در همان سال دوره کارشناسی و سپس کارشناسی ارشد را در دانشگاه سوربن آغاز کرد. وی در سال ۱۹۸۴م از پایان‌نامه خود که اختصاص به کتاب جواهر المعانی شیخ احمد تیجانی داشت، با موفقیت دفاع کرد.
بونو در سال ۱۹۸۷م، مدرک پروفسور اگرژه را اخذ و شروع به تدریس زبان عربی کرد. دو سال بعد، دوره دکتری خود در دانشگاه سوربن را آغاز کرد و در سال ۱۹۹۵م از رساله دکتری خود تحت عنوان «الهیات در آثار فلسفی و عرفانی امام خمینی » در این دانشگاه دفاع نمود. رساله دکتری او در سال ۱۹۹۹م به‌عنوان پژوهش سال ایران برگزیده شد.
بونو برای تدوین رساله خود در سال ۱۹۹۱م به ایران آمد و مدت هفت سال از جلسات سید جلال‌الدین آشتیانی در مشهد، در زمینه فلسفه و عرفان اسلامی استفاده برد. او همچنین دوره فوق دکترای خود را نیز در دانشگاه سوربن در زمینه «حکمت متعالیه ملاصدرا، پاسخی به انتظارات صدرالدین قونوی » به پایان رساند.
آثار مکتوب
دکتر یحیی بونو آثاری بیشتر در موضوع عرفان اس المی نگاشته و برخی از آثار فارسی را به فرانسه ترجمه کرده است. برخی از آثار او چنین‌اند:
- ترجمه و تفسیر قرآن کریم به زبان فرانسوی
- تصوف و عرفان اسلامی به زبان فرانسه
- امام خمینی عارف ناشناخته قرن بیستم به زبان فرانسه
- ترجمه آیین انقلاب اسلامی (منتخبی از آثار و بیانات امام خمینی در حدود ۷۰۰
صفحه) به زبان فرانسه
- وصیت‌نامه الهی- سیاسی امام خمینی با مقدمه و حواشی به زبان فرانسه
- ترجمه آیین و اندیشه در دام خودکامگی به زبان فرانسه
- ترجمه مبارزه با نفس یا جهاد اکبر، اثر امام خمینی به زبان فرانسه
دکتر بونو در سال ۲۰۰۱م ( ۱۳۸۰ش) به خاطر ترجمه فرانسوی‌اش از قرآن، از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان «خادم برگزیده قرآن کریم» معرفی شد.
وفات
دکتر بونو در محرم سال ۱۳۹۸ش برای انجام برنامه تبلیغی به کشور ساحل‌عاج سفر کرد. ایشان در روز دوشنبه ۴ شهریور همان سال، در سانحه دریایی در ساحل‌عاج غرق شده و از دنیا رفت. پیکر او در شهر آبیجان در ساحل عاج و در کنار مزار مرحوم احمد حمپاته به خاک سپرده شد.
محمد یوسف واعظی شهرستانی
زندگی‌نامه و تحصیلات
محمد یوسف واعظی شهرستانی در سال ۱۳۲۴ش در ولسوالی «شهرستان »، ولایت اُرُزگان (دایکُندی فعلی) به دنیا آمد. او تحصیلات حوزوی را در سنگ‌تخت (شمال دایکندی) آغاز کرد و پس از دو سال تحصیل در آنجا، برای ادامه تحصیلات راهی ایران شد و یکسال در مشهد به تحصیل پرداخت.
سپس برای ادامه تحصیلات عالی حوزه علمیه در سال ۱۳۴۸ش راهی عراق و شهر نجف شد و در آنجا تحصیلاتش را در حوزه علمیه این شهر تا مقطع درس خارج پیگیری کرد. ایشان پس از چهار سال سکونت در نجف در سال ۱۳۵۲ش راهی ایران شد و در شهر قم اقامت گزید.
حضور او در قم با فعالیت‌های مبارزاتی انقلابیون علیه رژیم پهلوی همراه بود. از این‌رو در حمله نیروهای رژیم پهلوی به مدرسه علمیه فیضیه در ۱۷ خرداد ۱۳۵۴ش، توسط رژیم شاه دستگیر و از ایران اخراج و به افغانستان فرستاده شد.
واعظی پس از بازگشت به افغانستان، با طلاب جوان و مبارز افغانستان ، علیه دولت محمدداود، ارتباط داشت. این افراد با کودتای کمونیست‌ها در اردیبهشت ۱۳۵۷ش فعالیت زیرزمینی خود را آغاز کردند. واعظی پس از پیروزی انقلاب ایران در اواخر سال ۱۳۵۷ش به ایران رفت و مدت زیادی در آنجا ماند.
فعالیت‌های سیاسی
تشکیل سازمان نصر افغانستان
واعظی در ابتدای سال ۱۳۵۸ش، همراه با گروهی از طلاب افغانستانی مقیم قم، سازمان نصر افغانستان را در شهر قم پایه‌گذاری کرد و خود نیز به عضویت شورای مرکزی آن در آمد. این سازمان به مبارزه مسلحانه علیه دولت حزب خلق می‌پرداخت. در سال ۱۳۶۲ش با پیشنهاد عبدالعلی مزاری، واعظی به سمت مسئول دفتر نمایندگی سازمان نصر افغانستان در مشهد انتخاب شد و تا سال ۱۳۶۸ش در این سمت فعالیت می‌کرد.
عضویت در حزب وحدت اسلامی افغانستان
پس از تشکیل حزب وحدت اسلامی افغانستان، واعظی یکی از کسانی بود که برای ادغام پایگاه‌های احزاب قبلی شیعیان همراه با این هیئت به بامیان و مناطق مختلف دایکندی اعزام شد. او در بهمن ۱۳۷۳ش از طرف عبدالعلی مزاری مأموریت یافت تا با سران طالبان در قندهار مذاکره کند و از درگیری بین این گروه و نیروهای حزب وحدت اسلامی در غرب کابل جلوگیری نماید. گرچه این مذاکره، با دخالت برخی گروه‌ها که منجر به حمله طالبان به مواضع حزب وحدت اسلامی شد، بی‌نتیجه ماند.
واعظی از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۱ش از طرف شورای مرکزی حزب وحدت اسلامی افغانستان به‌عنوان رئیس شورای نمایندگی آن در تهران فعالیت می‌کرد.
حضور در نظام سیاسی افغانستان پس از طالبان
پس از سقوط طالبان در افغانستان، فعالیت سیاسی واعظی از طریق حزب وحدت اسلامی ادامه یافت و در سال ۱۳۸۱ش به‌عنوان رئیس دفتر مرکزی این حزب در کابل انتخاب شد و با حکم حامد کرزی، رئیس‌جمهور وقت افغانستان، به عضویت لویه جرگه تدوین قانون اساسی و سپس پست وزیر مشاور درآمد. او همچنین در حکومت حامد کرزی مشاور امور دینی رئیس‌جمهور بود.
وفات
محمد یوسف واعظی شهرستانی در روز چهارشنبه ۲۳ مهر ۱۳۹۳ش در اثر حمله قلبی در کابل درگذشت. شخصیت‌ها و نهادهای سیاسی و مذهبی افغانستان پیام‌های تسلیت جداگانه‌ای صادر کردند که در آنها از او به‌عنوان شخصیتی فداکار و دلسوز یاد شده که در دوران جهاد، مقاومت و یک دهه اخیر زحمات زیادی برای مردم افغانستان کشیده است. همچنین به مناسبت رحلت این روحانی شیعه، عده زیادی از مردم افغانستان در مراسم ترحیم او در کابل شرکت کردند.
سید محمد بحرالعلوم
زندگی‌نامه و تحصیلات
آیت الله سید محمد بحرالعلوم در سال ۱۹۲۷م در شهر نجف به دنیا آمد. او فرزند آیت الله سید علی بحرالعلوم و از نسل سید محمدمهدى بحرالعلوم، عالم مشهور شیعه است.
سید محمد بحرالعلوم در نجف، تحصیلات حوزوی خود را آغاز کرد و دروس سطح و خارج حوزه را نزد استادان نجف فرا گرفت. او نزد مراجع تقلید ساکن در نجف، ازجمله آیت الله حکیم و آیت الله خویى علم آموخت. سید محمد بحرالعلوم مقدارى از فلسفه را نزد محمدتقى صادق و ادبیات عرب را نزد محمدامین زین‌الدین تحصیل کرد.
برخی دیگر استادان او در دوره‌های مختلف حوزوی را چنین برشمرده‌اند:
● علامه سید محمدصادق بحرالعلوم
● حسین حلى
بحرالعلوم علاوه بر علوم حوزه علمیه، به دروس دانشگاهی نیز پرداخت. او در دانشکده فقه، که در شهر نجف برای آموزش طلاب بر اساس نیازهای جدید فعالیت می‌کرد، به تحصیل پرداخت. با وجود آنکه از اعضاى مؤسس این دانشکده بود، برای ترغیب و تشویق طلبه‌ها، خود در کلاس‌هاى درس حاضر شد. دوره چهارساله را در آن دانشکده گذراند و فارغ التحصیل شد.
همچنین کارشناسی ارشد را از دانشکده الاهیات دانشگاه تهران اخذ کرد و پایان نامه‌اش بعدها با عنوان «الإجتهاد، أصوله و أحكامه » به چاپ رسید. او در سال ۱۹۸۰ م، مدرک دکترا را از دانشگاه قاهره در رشته شریعت اسلامی کسب کرد. پایان‌نامه او بعدها به صورت کتاب و با عنوان «عیوب الاراده فى الشّریعة الاسلامیه» به چاپ رسید.
آثار مکتوب
سید محمد بحرالعلوم بیش از پنجاه کتاب و مقاله تألیف کرد. برخی از مه مترین آثار او از این قرار است:
- «بين يدی الرسول الأعظم صلی الله علیه وآله »: این اثر با بیانی شیوا و به گونه ادبی نگارش یافته است.
- «من مدرسة الامام على (ع)»: این کتاب درباره عده‌اى از اصحاب مشهور و غیرمشهور امام علی(ع) است.
- «فى رحاب آل سیدة زینب »: تحلیلى است از تاریخ زندگى حضرت زینب(س).
- «فی رحاب أئمة آل البيت الإمام أمير المؤمنين علی»
- «حجر بن عدى »: این کتاب نگاهی تحلیلى، تاریخى و سیاسى به زندگى حجر بن عدی است.
- «اضواءٌ على قانون الشخصیه »: این کتاب پاسخی است به قانون مساوات حقوق زن و مرد که با استناد به فقه مذاهب خمسه نوشته شده است.
- «صلح الحدیبیة بین التکتیک و الاستراتیجیة»
- «مصدر التشریع لنظام الحکم فی الاسلام»
- «لمحاتٌ من تاریخ الصّراع السیاسی فی الإسلام»
- «آفاقٌ حضاریةٌ لنظرةِ الدولة فی الإسلام»
فعالیت‌های سیاسی
سید محمد بحرالعلوم در بهار سال ۲۰۰۳ م، با پایان یافتن رژیم صدام، به عراق بازگشت. او پس از ورود به عراق، به فعالیت‌های سیاسی پرداخت و به برخی مناصب حکومتی نیز رسید. او در سال ۲۰۰۳م (برابر با ۱۳۸۱ ش) عضو «مجلس انتقالی» عراق شد. همچنین یکی از اعضای مجلس تدوین قانون اساسی عراق بود. او حضور نیروهای بیگانه در عراق را مخالف استقلال کشورش می‌دانست و با آن مخالف بود. آیت الله بحرالعلوم بر وحدت مسلمانان شیعه و سنی برای دفع توطئه‌های دشمان مشترک اسلام تأکید داشت و تفرقه میان مسلمانان را به نفع استکبار جهانی می‌دانست.
وفات
سید محمد بحرالعلوم در فروردین ۱۳۹۴ش، مطابق با سال ۲۰۱۵ م، از دنیا رفت. پیکر او در نجف اشرف، به خاک سپرده شد. به مناسبت درگذشت او، سه روز عزای عمومی در نجف اعلام شد.