سال ۱۱ هجری قمری
(تغییرمسیر از سال یازدهم قمری)
سال ۱۲ هجری قمری سال ۱۰ هجری قمری | |
۶۳۲ و ۶۳۳م | |
---|---|
امامت | |
آغاز امامت امام علی(ع) | |
حکومتهای سرزمینهای اسلامی | |
آغاز خلافت ابوبکر بن ابیقحافه | (حکومت: ۱۱ ـ ۱۳ق) |
وقایع مهم | |
ماجرای دوات و قلم | |
رحلت پیامبر(ص) | |
واقعه سقیفه بنیساعده و انتصاب ابوبکر به خلافت | |
مصادره فدک | |
شهادت حضرت فاطمه(س) | |
بیعت اجباری حضرت علی(ع) با خلیفه اول | |
شروع جنگهای رده |
سال ۱۱ هجری قمری یازدهمین سال از سالشمار هجری قمری است. روز نخست این سال یعنی ۱ محرم مصادف است با یکشنبه، ۱۲ فروردین سال ۱۱ شمسی و ۱ آوریل سال ۶۳۲ میلادی. روز پایانی سال یعنی ۲۹ ذیالحجه مصادف است با چهارشنبه، ۲۹ اسفند سال ۱۱ شمسی و ۲۰ مارس سال ۶۳۳ میلادی.[۱]
این سال آخرین سال زندگی حضرت محمد(ص) و دخترش حضرت زهرا(س) و شروع امامت حضرت علی(ع) بود. واقعه سقیفه و دادن خلافت به ابوبکر بن ابیقحافه، مصادره فدک و شروع جنگهای رده از جمله رخدادهای دیگر این سال دانسته شده است.
رویدادها
- اعزام سپاه اسامة بن زید به دستور پیامبر (ص) در اواخر صفر[۲] و تخلف برخی صحابه از حضور در سپاه.[۳]
- ماجرای قلم و دوات.[۴]
- آغاز امامت امام علی(ع).[۵]
- ورود قبیله نخع از عربهای یمن به مدینه و پذیرش اسلام.[۶]
- واقعه سقیفه و انتصاب ابوبکر بن ابیقحافه به خلافت.[۷]
- مصادره فدک توسط دستگاه خلافت.[۸]
- واقعه هجوم به خانه حضرت فاطمه(س)[۹]
- بیعت اجباری حضرت علی(ع) با خلیفه اول.[۱۰] شیخ مفید معتقد است که امام هیچگاه بیعت نکرد.[۱۱]
- شروع جنگهای رده از جمادی الاولی یا جمادیالآخر که تا انتهای این سال طول کشید.[۱۲]
- اعزام سپاه اسامة بن زید توسط ابوبکر برای مقابله با مرتدان.[۱۳]
درگذشتها
- رحلت پیامبر(ص)؛ در ۲۸ صفر[۱۴] یا به روایتی در ۱۲ ربیع الاول.[۱۵]
- شهادت حضرت فاطمه(س)؛ ۳ جمادیالثانی.[۱۶] (بنابر قول مشهور شیعه و روایت ۹۵ روز)[۱۷]
- مرگ اسود عنسی در شام، وی در یمن ادعای پیغمبری کرده بود.[۱۸]
- قتل مالک بن نویره، صحابه پیامبر(ص) که به اتهام مخالفت با ابوبکر و خروج از دین توسط خالد بن ولید کشته شد.[۱۹]
پانویس
- ↑ سایت باحساب
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۱۸۴.
- ↑ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۱۱۷.
- ↑ بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۳۷، ج۴، ص۶۶، ج۵، ص۱۳۷-۱۳۸، ج۷، ص۹؛ مسلم، صحیح مسلم، دارالفکر، ج۵، ص۷۵-۷۶؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، دارالصادر، ج۲، ص۲۴۲-۲۴۵.
- ↑ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۹.
- ↑ مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱۳، ص۵؛ ابنعساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۶، ص۱۳-۱۴؛ حجری یمانی، مجموع البلدان الیمن و قبائلها، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۷۳۹.
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۰۳-۲۱۱؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۵۹۰-۵۹۱.
- ↑ کلینی، الکافی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۵۴۳؛ شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۰ق، ص۲۸۹ و ۲۹۰.
- ↑ ابنقتیبه، الامامة و السیاسة، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۰-۳۱.
- ↑ یعقوبی، تاریخ یعقوبی، بیروت، ج۲، ص۱۲۶؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۰۲.
- ↑ شیخ مفید، الفصول المختاره، ۱۴۱۳ق، ص۵۶.
- ↑ بلاذری، فتوح البلدان، ۱۹۸۸م، ص۸۹-۱۱۵؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۲۷-۳۴۲.
- ↑ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۱۲۱؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۲۵-۲۲۶.
- ↑ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۸۹؛ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۱۲ق، جزء۶، ص۵.
- ↑ واقدی، المغازى، ۱۴۰۹ق، ص۱۰۸۹؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۱۴ق، ج۵، ص۲۷۶؛ مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۲۰۸.
- ↑ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۷۹۳؛ طبری امامی، دلائل الامامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۴؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۰۰.
- ↑ شبیری، «شهادت فاطمه(س)»، ص۳۴۷.
- ↑ ابناثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۳۳۷.
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۷۸.
منابع
- ابناثیر، علی بن ابیالکرم، الکامل فی التاریخ، بیروت، دار صادر، ۱۳۸۵ق.
- ابنسعد، الطبقات الکبری، بیروت، دار صادر، بیتا.
- ابنعبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۲ق.
- ابنعساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق و ذکر فضلها و تسمیة من حلها من الأماثل أو اجتاز بنواحیها من واردیها و أهلها، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۵ق.
- ابنکثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، تحقیق عبدالله بن عبدالمحسن ترکی، جیزه، نشر هجر، ۱۴۱۴ق.
- بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۱ق.
- بلاذری، احمدبن یحیی، انساب الاشراف، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق.
- بلاذری، احمدبن یحیی، فتوح البلدان، بيروت، دار و مكتبة الهلال، ۱۹۸۸م.
- حجری یمانی، محمد بن احمد، مجموع البلدان الیمن و قبائلها، صنعا، دارالحکمه الیمانیه، چاپ دوم، ۱۴۱۶ق.
- شبیری، سید محمدجواد، «شهادت فاطمه(س)»، دانشنامه فاطمی(س)، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، چاپ اول، ۱۳۹۳ش.
- شیخ طوسی، محمدبن حسن، تهذیب الأحکام، تصحیح محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۱۲ق.
- شیخ مفید، محمد بن محمد بن نعمان، المقنعة، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق.
- شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق.
- طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری، قم، مؤسسة آلالبیت لاحیاء التراث، ۱۴۱۷ق.
- طبری امامی، محمد بن جریر بن رستم، دلائل الامامة، قم، مؤسسة البعثة، ۱۴۱۳ق.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷ش.
- طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجد، بیروت، مؤسسه فقه الشیعه، ۱۴۱۱ق.
- کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق علیاکبر غفاری، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۳ش.
- مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقیق یوسف اسعد داغر، قم، موسسه دارالهجره، ۱۴۰۹ق.
- مفید، محمد بن محمد بن نعمان، الفصول المختاره، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق.
- مقریزی، أحمد بن علی، إمتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة و المتاع، تحقیق محمد عبد الحمید النمیسی، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۲۰ق.
- نیسابوری، مسلم بن حجاج، الجامع الصحیح (صحیح مسلم)، بیروت، دارالفکر، بیتا.
- واقدی، محمدبن عمر، کتاب المغازی، لندن، چاپ مارسدن جونز، ۱۹۶۶م.
- یعقوبی، احمد بن ابییعقوب، تاریخ الیعقوبی، بیروت، دار صادر، بیتا.