آداب الملوک (کتاب)
اطلاعات کتاب | |
---|---|
نویسنده | میرزا محمدرفیع الحسنی الحسینی الطباطبائی التبریزی (د۱۳۲۶ق/۱۹۰۸م) |
موضوع | شرحی فارسی بر فرمان نامه امیرالمؤمنین علی(ع) خطاب به مالک بن حارث بن عبدِیغوث نخعی معروف به مالک اشتر |
زبان | فارسی |
آدابُ الُمُلوک، نوشته میرزا محمدرفیع حسنی حسینی طباطبائی تبریزی، شرحی فارسی بر فرماننامه امام علی(ع) خطاب به مالک اشتر است.
میرزا محمدرفیع الحسنی الحسینی الطباطبائی التبریزی (درگذشت ۱۳۲۶ق/۱۹۰۸م) ملقب به نایب الصّدر و نظامالعلماء، فرزند میرزا علی اصغر مستوفی است. بنابر نقل آقا بزرگ تهرانی نویسنده الذریعه به نقل از کتاب المجالس النظامیه نوشته میرزا رفیع نسب او به ابراهیم بن اسماعیل دیباج مشهور به ابراهیم طباطبا میرسد.[۱] میرزا رفیع که در اندیشه جمعآوری نصایح اخلاقی برای حکمرانان و دیگر طبقات مردم بود، نامه امام علی(ع) به مالک اشتر را بهترین متن برای رسیدن به مقصود خویش دانسته و به شرح آن پرداخت.
مؤلف، فرمان نامه را به عبارات کوتاه با عنوان «اصل» تقسیم کرده و بعد از هر «اصل» ترجمه آن به فارسی و سپس شرح آن را با شواهدی از احادیث، حکایتهایی از پیشوایان دین، خلفا و پادشاهان و گاه شعر یا ضربالمثل میآورد. آداب الملوک در ۱۳۲۰ق/۱۹۰۳م در تبریز با چاپ سنگی در ۳۲۳ صفحه و بدون فهرست منتشر شده است. نویسنده در این شرح از منابعی مثل اخلاق ناصری، مجمع البحرین، اخلاق محسنی، زینة المجالس، کشکول شیخ بهایی، بحارالانوار، الانوار النعمانیة، زهر الرّبیع، و جواهر الایقان استفاده کرده است. نکته قابل توجه این است که مؤلف فقط در برخی از جاهای کتاب مرجع و منبع مطلب خود را ذکر کرده است.
میرزا رفیع در این کتاب به موضوعات و مفاهیمی مانند آداب حسنه، آداب مُلکداری، اولوالامر، وظایف قاضی، خراج، شهادت امام علی(ع)، و شخصیت مالک اشتر با تفصیل بیشتری پرداخته است.
برخی دیگر از اثار میرزا محمد رفیع عبارتند از: الادب الفارسی، در علم صرف و نحو، التحقیقات العلویه، الفواید النظامیه،المجالس الحسینیه، المقالات النظامیه، المجالس النظامیه فی الاحکام الدینیه، المقالات النظامیه.[۲] آقابزرگ تهرانی در الذریعه ضمن اشاره به تعدد آثار او به دو اثرش به نامهای «المجالس النظامية» و «المقالات النظامية» تصریح کرده است.[۳]
پانویس
- ↑ آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۳۰.
- ↑ «میرزا محمد رفیع طباطبایی»، پایگاه اطلاع رسانی حوزه.
- ↑ آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۳۰.
منابع
- آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ۱/۲۹؛
- محمد رفیع نظامالعلماء، آداب الملوک، تبریز، ۱۳۲۰ق، جاهای مختلف.
- محمد رفیع نظامالعلماء، سفرنامه رضوی، تبریز، ۱۳۲۴ق، ص۱۲، ۱۸۹ و بعد.
- محمد رفیع نظامالعلماء، مجالس نظامیه، تبریز، ۱۳۱۹ق، ص۳۴۴ ۳۴۸.
- «میرزا محمد رفیع طباطبایی»، پایگاه اطلاع رسانی حوزه، تاریخ درج مطلب: ۵ دی ۱۳۹۰، تاریخ بازید: ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳.
پیوند به بیرون
- منبع مقاله : دائرة المعارف بزرگ اسلامی