پرش به محتوا

عبدالرحمان بن ابی خشکاره بجلی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
جز تمیزکاری
Rezvani (بحث | مشارکت‌ها)
درج الگوی درجه بندی
خط ۲۸: خط ۲۸:
[[مختار ثقفی]] در اواخر سال ۶۶ق قاتلان [[امام حسین (ع)]] را تعقیب می‌کرد. سعر حنفی گزارشی به وی داد به دنبال آن مختار، [[عبدالله بن کامل]] را اعزام کرد. ابن کامل، عبدالرحمان بن ابی‌خشکاره، زیاد بن مالک ضبعی، عمران بن خالد عثری و عبدالله بن قیس خولانی را دستگیر کرد و نزد مختار آورد. به دستور مختار آنان را به بازار بردند و گردن‌شان را زدند.<ref>طبری، تاریخ، ج۶، ص۵۸؛ ابن‌مسکویه، تجارب‌الامم، ج۲، ص۱۷۹؛ ابن‌خلدون، یوان المبتدأ و الخبر، ج۳، ص۳۳-۳۴؛ ابن‌اثیر، الکامل، ج۴، ص۲۴۰؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۶، ص۴۰۹.</ref>
[[مختار ثقفی]] در اواخر سال ۶۶ق قاتلان [[امام حسین (ع)]] را تعقیب می‌کرد. سعر حنفی گزارشی به وی داد به دنبال آن مختار، [[عبدالله بن کامل]] را اعزام کرد. ابن کامل، عبدالرحمان بن ابی‌خشکاره، زیاد بن مالک ضبعی، عمران بن خالد عثری و عبدالله بن قیس خولانی را دستگیر کرد و نزد مختار آورد. به دستور مختار آنان را به بازار بردند و گردن‌شان را زدند.<ref>طبری، تاریخ، ج۶، ص۵۸؛ ابن‌مسکویه، تجارب‌الامم، ج۲، ص۱۷۹؛ ابن‌خلدون، یوان المبتدأ و الخبر، ج۳، ص۳۳-۳۴؛ ابن‌اثیر، الکامل، ج۴، ص۲۴۰؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۶، ص۴۰۹.</ref>
== نام==  
== نام==  
در منابع از وی با نام‌های عبدالرحمن بن ابی‌حُشکاره<ref> ابن‌خلدون، یوان المبتدأ و الخبر، ج۳، ص۳۳-۳۴.</ref> عبدالله بن خشکاره<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۹. ج۹۸، ص۲۷۲؛ سید بن طاووس، اقبال، ص۵۷۵.</ref>  عبدالرحمن بن خشکاره<ref>بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۱۹۳.</ref> نیز یاد شده است. خشکاره نیز گاهی با فتح اول (خَشکاره) و گاهی با ضم اول (خُشکاره) ذکر شده است.  
در منابع از وی با نام‌های عبدالرحمن بن ابی‌حُشکاره<ref> ابن‌خلدون، یوان المبتدأ و الخبر، ج۳، ص۳۳-۳۴.</ref> عبدالله بن خشکاره<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۹. ج۹۸، ص۲۷۲؛ سید بن طاووس، اقبال، ص۵۷۵.</ref>  عبدالرحمن بن خشکاره<ref>بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۱۹۳.</ref> نیز یاد شده است. خشکاره نیز گاهی با فتح اول (خَشکاره) و گاهی با ضم اول (خُشکاره) ذکر شده است.{{مدرک}}


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۴۵: خط ۴۵:
{{پایان}}
{{پایان}}
{{عاملان واقعه کربلا}}
{{عاملان واقعه کربلا}}
<onlyinclude>{{درجه‌بندی
| پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
| رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
| جعبه اطلاعات = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->دارد
| عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->ندارد
| ناوبری = <!--ندارد، دارد-->دارد
| رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->ندارد
| کپی‌کاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->ندارد
| استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
| جانبداری = <!--دارد، ندارد-->ندارد
| شناسه = <!--ناقص، کامل-->کامل
| رسا بودن = <!--ندارد، دارد-->دارد
| جامعیت = <!--ندارد، دارد-->دارد
| زیاده‌نویسی = <!--دارد، ندارد-->ندارد
| تاریخ خوبیدگی =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}-->
| تاریخ برتر شدن =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}-->
| توضیحات =
}}</onlyinclude>


[[ur:عبد الرحمان بن ابی خشکارہ]]
[[ur:عبد الرحمان بن ابی خشکارہ]]

نسخهٔ ‏۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۳۵

عبدالرحمان بن ابی خُشکاره بَجَلی
مشخصات فردی
نام کاملعبدالرحمان(عبدالله) بن ابی خُشکاره بَجَلی
درگذشت۶۶ ق
نحوه درگذشتبه دستور مختار ثقفی
نقش در واقعه کربلا
اقداماتهمکاری در شهادت مسلم بن عوسجه • ربودن وَرَس همراه امام


عبدالرحمان (عبدالله) بن ابی‌خُشکاره بَجَلی (کشته شده در ۶۶ ق)، از لشکریان عمر بن سعد در واقعه کربلا که در شهادت مسلم بن عوسجه نقش داشت و به دستور مختار کشته شد.

واقعه کربلا

عبدالرحمان بن ابی‌خشکاره در واقعه کربلا از سپاهیان عمر بن سعد بود که به کمک مسلم بن عبدالله ضبابی، مسلم بن عوسجه را به شهادت رساند.[۱] و در زیارت الشهدا به عنوان قاتلان ایشان لعن شده‌اند.[۲]

روز عاشورا ابن ابی خشکاره، زیاد بن مالک ضبعی، عمران بن خالد عثری و عبدالله بن قیس خولانی، وَرَس (دانه زردی شبیه کنجد که برای رنگ کردن لباس و موی سر و نیز درمان به کار می‌رود و بوی خوشی دارد) همراه امام حسین(ع) را ربودند.[۳]

درگذشت

مختار ثقفی در اواخر سال ۶۶ق قاتلان امام حسین (ع) را تعقیب می‌کرد. سعر حنفی گزارشی به وی داد به دنبال آن مختار، عبدالله بن کامل را اعزام کرد. ابن کامل، عبدالرحمان بن ابی‌خشکاره، زیاد بن مالک ضبعی، عمران بن خالد عثری و عبدالله بن قیس خولانی را دستگیر کرد و نزد مختار آورد. به دستور مختار آنان را به بازار بردند و گردن‌شان را زدند.[۴]

نام

در منابع از وی با نام‌های عبدالرحمن بن ابی‌حُشکاره[۵] عبدالله بن خشکاره[۶] عبدالرحمن بن خشکاره[۷] نیز یاد شده است. خشکاره نیز گاهی با فتح اول (خَشکاره) و گاهی با ضم اول (خُشکاره) ذکر شده است.[نیازمند منبع]

پانویس

  1. طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۳۶؛ ابن‌اثیر، الکامل، ج۴، ص۶۸؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۱۹۳.
  2. مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۹.ج۹۸، ص۲۷۲؛ سید بن طاووس، اقبال، ص۵۷۵.
  3. طبری، تاریخ، ج۶، ص۵۸؛ ابن‌مسکویه، تجارب‌الامم، ج۲، ص۱۷۹؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۶، ص۴۰۹.
  4. طبری، تاریخ، ج۶، ص۵۸؛ ابن‌مسکویه، تجارب‌الامم، ج۲، ص۱۷۹؛ ابن‌خلدون، یوان المبتدأ و الخبر، ج۳، ص۳۳-۳۴؛ ابن‌اثیر، الکامل، ج۴، ص۲۴۰؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۶، ص۴۰۹.
  5. ابن‌خلدون، یوان المبتدأ و الخبر، ج۳، ص۳۳-۳۴.
  6. مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۹. ج۹۸، ص۲۷۲؛ سید بن طاووس، اقبال، ص۵۷۵.
  7. بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۱۹۳.

منابع

  • ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، دارصادر، بیروت، ۱۳۸۵ق/۱۹۶۵م.
  • ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد، دیوان المبتدأ و الخبر فی تاریخ العرب و البربر و من عاصرهم من ذوی الشأن الأکبر، بن خلدون، تحقیق: خلیل شحادة، دارالفکر، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.
  • ابن مسکویه رازی، تجارب‌الأمم، تحقیق: ابوالقاسم امامی، تهران، سروش، ۱۳۷۹ش.
  • بلاذری، احمد بن یحیی، انساب‌الأشراف (ج۳)، تحقیق: محمد باقر المحمودی، دارالتعارف للمطبوعات، بیروت، ۱۹۷۷ق/۱۳۹۷م.
  • بلاذری، احمد بن یحیی، کتاب جمل من انساب‌الأشراف، تحقیق: سهیل زکار و ریاض زرکلی، دارالفکر، بیروت، ۱۴۱۷ق/۱۹۹۶م.
  • سید بن طاووس، علی بن موسی، اقبال‌الأعمال، دارالکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۶۷ق.
  • طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق: محمدأبوالفضل ابراهیم، دارالتراث، بیروت، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م.
  • مجلسی، بحارالأنوار، مؤسسة الوفاء، بیروت، ۱۴۰۴ق.