نذری (آیین): تفاوت میان نسخه‌ها

'''نَذْری''' (‌آیین) مجموعه‌ای از کارها که [[شیعه|شیعیان]] و غیر آن‌ها به‌جهت [[مودت اهل‌بیت(ع)|محبت‌شان]] به [[اهل‌بیت(ع)|اهل‌بیت‌(ع)]]، گرفتن [[ثواب و عقاب|ثواب]]، دوری از بلاها، شفای بیماران، دست‌یافتن به خواسته‌ها و نعمت‌ها و... انجام می‌دهند.<ref>«چرا نذری می‌دهیم؟»، خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا).</ref> اصطلاح «نذری» در عرف، مفهومی عام دارد که ممکن است از [[نذر]] فقهی جدا بوده و گاه شامل آن بشود.{{مدرک}}نذری دادن به سبب احادیث مربوط به اطعام، پسندیده و [[مستحب]] است‌<ref>الکلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۲۰۰.</ref> مگر آنکه این عمل طبق قواعد فقهیِ مربوط به نذر صورت گیرد که در این صورت «نذری دادن» [[واجب]] خواهد بود.   

نذری معمولا در قالب سفره‌های نذری، پخت آش و حلوا، شله‌زرد و... و پیشکش آن به یکی از [[امامان شیعه|ائمه(ع)]] یا [[امامزاده|امام‌زادگان]]، سپس پخش آن بین مستمندان یا همه مردم صورت می‌گیرد.<ref>نوبان، «درآمدی بر سفره‌های نذری در فرهنگ مردم ایران»، ص۱۰۴؛ بلوکباشی، «ام البنین»، ص۳۹۲۹.</ref> صورت‌های دیگری از نذری چون: اهدای خون به بیمارانِ نیازمند، روشن کردن شمع در ایّام خاص مثل [[شام غریبان (آیین)|شام غریبانِ]] امام حسین(ع)، پخش کتاب‌های دینی و مذهبی، خدمت به زائران [[امامان شیعه|امامان معصوم(ع)]] با شستن لباس‌ آنها و تهیه‌ اسکان و... نیز وجود دارد.<ref>«نذری متفاوت از جنس نوع‌دوستی/ بیمارانی که چشم‌انتظار اهداکنندگان خون هستند»، وبگاه سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران؛ «نذرهایی که خوردنی نیستند»، خبرگزاری تسنیم؛ «نذرهایی که اطعام نیست»، خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا). </ref> اما بیشتر آیین‌های نذری به [[اطعام]] خلاصه و با آن شناخته می‌شود.<ref>«نذرهایی که خوردنی نیستند»، خبرگزاری تسنیم.</ref> نذری‌ها معمولا در روزها و ساعات خاصی چون [[رمضان|ماه رمضان]]، ولادت یا شهادت ائمه(ع)، مراسم [[روضه‌خوانی (آیین)|روضه‌خوانی]]، [[مسجد|مساجد]] و [[حسینیه|حسینه‌ها]] و خانه‌ها انجام می‌پذیرد.<ref>رحمانی و فرحزاد، «سفره‌های نذری در تهران، عاملیت زنانه در جماعت آیینی»، ص۱۸۳.</ref>