کاربر:Salar/صفحه تمرین3
| نماینده سابق مردم استان سمنان در مجلس خبرگان رهبری و نماینده سابق ولی فقیه در این استان | |
 | |
| شناسنامه | |
|---|---|
| نسب | حضرت شاهچراغ(ع) |
| زادروز | ۱۳۱۳ش |
| شهر تولد | دامغان |
| تاریخ درگذشت | ۲۲ آذر سال ۱۴۰۴ش |
| شهر درگذشت | سمنان |
| اطلاعات سیاسی | |
| مناصب | امام جمعه سمنان |
| اطلاعات علمی و مذهبی | |
| اساتید | سید حسین طباطبایی بروجردی، امام خمینی، علی مشکینی، سید محمدرضا گلپایگانی |
سید محمد شاهچراغی
سید محمد شاهچراغی (۱۳۱۳-۱۴۰۴ش) نماینده مردم استان سمنان در مجلس خبرگان رهبری و نماینده ولی فقیه در این استان بود.[۱] وی از سادات موسوی و نسبتش به حضرت شاهچراغ(ع) میرسد.
شاهچراغی پیش از انقلاب اسلامی ایران، به دستور سید محمدرضا گلپایگانی رهسپار سمنان شد و اقامه نماز را در مسجد عابدینیه آن شهر بر عهده گرفت.[۲] وی این مسجد را تبدیل به یکی از کانونهای انقلاب اسلامی و فعالیت فرهنگی و سیاسی علیه حکومت پهلوی نموده و به همین خاطر در سال ۱۳۵۳ش از سخنرانی منع گردید. بر اساس گزارشهای ساواک، او ازجمله روحانیانی بود که در مراسم و مجالسی که توسط مقامات دولتی در سمنان برگزار میشد شرکت نمیکرد.[۳]
سید محمد شاهچراغی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به سمت امام جمعه شهر مهدیشهر منصوب گشت و بعد از آن در سال ۱۳۸۱ش با حکم سید علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، امام جمعه سمنان شد.[۴] همچنین شاهچراغی دارای اجازه نامه از امام خمینی در امور حسبیه و شرعیه بود.[۵] از دیگر فعالیتهای او عبارتند از:
- حاکم شرع مهدیشهر و سمنان
- مدیر کل بنیاد شهید استان سمنان
- کمیته امداد امام خمینی(ره) مهدیشهر
- مدیر کل کمیته امداد امام (ره) استان سمنان
- نماینده ولی فقیه در استان سمنان و امامت جمعه شهر سمنان
- نماینده مردم استان سمنان در دورههای چهارم و پنجم مجلس خبرگان رهبری.[۶]
شاهچراغی در سال ۱۳۱۳ش در روستای حسنآباد شهرستان دامغان به دنیا آمد. پس از طی دوران ابتدایی برای تحصیل علوم دینی به دامغان رفته و بعد از اتمام درسهای مقدماتی، جهت تکمیل تحصیلات خود به قم رفت. وی در درس آیتالله بروجردی، امام خمینی، علی مشکینی، سید محمدرضا گلپایگانی، مرتضی حائری یزدی، سید محمدباقر سلطانی طباطبایی، سید محمد محقق داماد، محمدتقی ستوده و جعفر سبحانی شرکت کرد. سید محمد شاهچراغی ضمن تحصیل در حوزه علمیه به تدریس نیز اشتغال داشت.[۷]
سید محمد شاهچراغی در ۲۲ آذر ۱۴۰۴ش به علت کهولت سن در سمنان درگذشت.[۸]
پانویس
- ↑ «انتصاب حجتالاسلام شاهچراغی به امامت جمعه سمنان»، پايگاه اطلاعرسانی دفتر حفظ و نشر آثار آيتالله خامنهای.
- ↑ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۵۲ش، ج۵، ص۱۲۶-۱۲۵.
- ↑ وزارت اطلاعات، یاران امام به روایت اسناد ساواک؛ آیتالله سید محمد شاهچراغی، مقدمه، ص۱۶.
- ↑ «انتصاب حجتالاسلام شاهچراغی به امامت جمعه سمنان»، پايگاه اطلاعرسانی دفتر حفظ و نشر آثار آيتالله خامنهای.
- ↑ «اجازه نامه به آقای سید علی شاهچراغی، در امور حسبیه و شرعیه»، پرتال امام خمینی.
- ↑ «آیت الله سیدمحمد شاهچراغی دار فانی را وداع گفت»، وبگاه دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری.
- ↑ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، قم، چاپ پیروزخانه، ۱۳۵۳ش، ج۵، ص۱۲۵؛ «آیت الله سیدمحمد شاهچراغی دار فانی را وداع گفت»، وبگاه دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری.
- ↑ «آیتالله سیدمحمد شاهچراغی درگذشت +زندگی و خدمات»، ایسنا.
منابع
- وزارت اطلاعات، مرکز بررسی اسناد تاریخی، یاران امام به روایت اسناد ساواک؛ آیتالله سید محمد شاهچراغی، تهران، وزارت اطلاعات، ۱۴۰۱ش.
محمد فاضل
آیه
| ۱۳۱۰ش | تولد در قم |
| ۱۳۲۳ش | ورود به حوزه علمیه قم |
| ۱۳۲۹ش | شرکت در درس آیتالله بروجردی |
| ۱۳۳۳ش | پایان تألیف جلد اول کتاب نهایة التقریر، (تقریرات درس فقه آیتالله بروجردی) |
| ۱۳۴۲ش | نگارش نامه اعتراضآمیز به دولت وقت در مورد دستگیری امام خمینی |
| ۱۳۴۹ش | امضای بیانیه اعلام مرجعیت امام خمینی و آغاز تبعید محمد فاضل لنکرانی |
| ۱۳۵۹ش | آغاز ریاست شورای مدیریت حوزه علمیه قم |
| ۱۳۵۹ش | آغاز مرجعیت پس از درگذشت آیتالله اراکی |
| ۱۳۶۲ش | نمایندگی در دوره اول مجلس خبرگان رهبری از استان مرکزی |
| ۱۳۷۶ش | تأسیس مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) در قم |
| ۱۳۸۵ش | صدور فتوای ارتداد برای نویسنده آذربایجانی به سبب توهین او به پیامبر اسلام(ص) |
| ۲۶ خرداد سال ۱۳۸۶ش | درگذشت در قم و دفن در حرم حضرت معصومه(س) |
 | |
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| واقع در سوره | سوره شوری |
| شماره آیه | ۵۱ |
| جزء | ۲۵ |
| اطلاعات محتوایی | |
| شأن نزول | سؤال یهودیان از پیامبر درباره سخن گفتن او با خدا |
| مکان نزول | مکه |
| درباره | وحی |
| آیات مرتبط | آیه ۳ سوره شوری |
آیه ۵۱ سوره شوری به راههای ارتباط پیامبران با خداوند اشاره دارد و منحصر در سه راه است: القای به قلب، ارسال وحی از پشت حجاب و به وسیله صدا به گوش آن پيامبر، و فرستادن فرشته.
درباره شأن نزول آیه ۵۱ سوره شوری گفته شده جمعى از یهود به پیامبر اسلام(ص) گفتند تو اگر پیامبرى چرا مانند موسی(ع) با خداوند سخن نمى گویی؟ تا به تو ایمان بیاوریم. پیامبر در پاسخ فرمود موسى هرگز خدا را ندید، که در این هنگام آیه ۵۱ شوری نازل شده و چگونگى ارتباط پیامبران را با خداوند تشریح کرد. به نظر ناصر مکارم شیرازی، این آیه، پاسخی است به افرادی که به خاطر عدم آگاهی، ممکن است فکر کنند، پیامبران در هنگام وحی، خدا را دیده و با او سخن میگویند.
جوادی آملی، مفسر شیعه، درباره عبارت «أَوْ مِنْ وَراءِ حِجابٍ» در آیه ۵۱ سوره شوری، معتقد است صدای وحی خداوند -که موسی(ع) در وادی طوی از درخت شنید- به دو دلیل صدای مادی و فیزیکی نیست؛ ۱. اگر چنین بود، باید همه انسانها میشنیدند، در حالی که چنین نبود و دیگران نمیتوانستند بشنوند. ۲. باید این صدا از یک جهت خاص میبود؛ اما بر طبق روایات، حضرت موسی(ع) از شش جهت صدا را میشنید؛ ولی احساس میکرد که از سمت درخت است.
راههای ارتباط پیامبران با خداوند
سوره شوری، با مسأله وحى آغاز شده و با مسأله وحى پایان مى یابد.[۱] به گفته مفسران، آیه ۵۱ سوره شوری به راههای ارتباط پیامبران با خداوند اشاره دارد[۲] که این راهها عبارتند از:
- القای به قلب[۳] یا وحیِ غیر رسالی که در مورد بسیاری از انبیا بوده؛ مانند حضرت نوح[۴] و حضرت داوود(ع)،[۵] و گاه در مورد اشخاص دیگری که مقام نبوت ندارند نیز صورت گرفته است؛ مانند مادر حضرت موسی، حضرت مریم، و حواریون عیسی.[۶]
- ارسال وحی از پشت حجاب و به وسیله صدا به گوش پيامبر، به طوری که کسی جز او آن صدا را نمیشنود؛[۷] مانند حضرت موسی(ع) که در کوه طور سخن میگفت و پاسخ خدا را میشنید.[۸] برخى نیز ارتباط از پشت حجاب را شامل رؤیای صادقه مى دانند؛ چنانكه در مورد ابراهیم(ع) و دستور ذبح اسماعیل(ع) آمده است.[۹]
- از طریق فرستادن فرشتهای که پیام الهی را به پیامبران ابلاغ کند؛ مانند پیام آوردن جبرئیل برای حضرت محمد(ص).[۱۰]
همچنین امام علی(ع) در پاسخ به مردی که پرسید «در کتاب نازل شده از سوی خدا شک دارم»، آیه ۵۱ سوره شوری را خواند. علی(ع) به روشهای نزول وحی بر پیامبر اشاره کرده و آنچه بر پیامبر اسلام(ص) نازل شده را همان کلام خداوند دانست.[۱۱]
الهام خدا بر قلب امامان معصوم(ع)
برخی اندیشمندان علم کلام با توجه به آیه ۵۱ سوره شوری، القا علم الهی به قلب امامان معصوم(ع) را از موارد رابطه معصوم با خدا دانستهاند. در روایات مختلف، علاوه بر وصیت، به دریافت علوم توسط امامان شیعه(ع) از طریق الهام (افکندن در قلب) و مانند آن نیز اشاره شده است.[۱۲] بنابر روایتی، امام صادق(ع) در پاسخ به شخصی که پرسید «مطلبی از امام پرسیده میشود، از کجا پاسخ آن را میداند؟» فرمود به طور خاص بر قلب امام افکنده شده و یا توسط گوش شنیده میشود و گاهی نیز به هر دو شیوه است.[۱۳]
معرفی و ترجمه
درباره شأن نزول آیه ۵۱ سوره شوری گفته شده جمعى از یهود به پیامبر اسلام(ص) گفتند تو اگر پیامبرى چرا مانند موسی(ع) با خدا سخن نمى گویی؟ و به او نگاه نمى کنى؟ تا به تو ایمان بیاوریم. پیامبر در پاسخ فرمود موسى هرگز خدا را ندید که در این هنگام آیه ۵۱ شوری نازل شده و چگونگى ارتباط پیامبران را با خداوند تشریح کرد.[۱۴]
به نوشته تفسیر نمونه، این آیه، روح و حقیقت وحی را به صورت فشرده و دقیق منعکس کرده است. همچنین آیه ۵۱ شوری، پاسخ روشنی است به افرادی که به خاطر عدم آگاهی، ممکن است فکر کنند، پیامبران در هنگام وحی، خدا را دیده و با او سخن میگویند.[۱۵]
وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِنْ وَرَاءِ حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ ۚ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ
و شایسته هیچ انسانی نیست که خدا با او سخن گوید، مگر از راه وحی یا از پشت حجاب، یا رسولی میفرستد و به فرمان او آنچه را بخواهد وحی میکند؛ چرا که او بلندمقام و حکیم است.
سوره شوری: آیه ۵۱، ترجمه ناصر مکارم شیرازی
ارسال پیام خدا توسط فرشتگان به پیامبران
به نوشته مکارم شیرازی در ذیل تفسیر آیه ۵۱ سوره شوری، بعضی معتقدند نزول وحی از طریق فرستادن فرشته وحی، به چهار طریق است:[۱۶]
- آنجا که فرشته بی آنکه بر آن پیامبر ظاهر شود در روح او القاء میکرده است.
- گاه فرشته به صورت انسانی درمیآمد و پیامبر را مخاطب میساخت و مطالب را به او میگفت؛ مانند ظهور جبرئیل به صورت دحیه کلبی.
- گاه به صورتی بود که همچون زنگ در گوش پیامبر صدا میکرد و این سختترین نوع وحی بود به گونهای که حتی در روزهای بسیار سرد صورت حضرت محمد(ص) غرق عرق میشد و اگر سواره بود، حیوان چنان سنگین میشد که بی اختیار به زمین مینشست.
- گاه جبرئیل به صورت اصلیش که خدا او را بر آن صورت آفریده بود بر پیامبر ظاهر میشد و این در طول عمر پیغمبر تنها دو بار صورت گرفت.
نزول وحی به صورت پنهانی
طبق آیه ۵۱ سوره شوری یکی از راههای ارتباط پیامبران با خدا، از پشت حجاب و به وسیله صدا به گوش پيامبر است. به نظر مفسران شیعه درباره «أَوْ مِنْ وَراءِ حِجابٍ» در این آیه، وحی الهی از پس پرده یا حجابی؛ مانند درخت،[۱۷] به صورت صدایی به گوش آن پیامبر رسیده و به او وحی شده است.[۱۸] به نوشته محمدهادی معرفت در تاریخ قرآن، اين گونه شنيدن صوت و نديدن صاحب صوت، مانند آن است كه كسى از پس پرده سخن مىگويد و به همين علت با تعبير «من وراء الحجاب» از آن ياد شده است.[۱۹]
جوادی آملی، مفسر قرآن، معتقد است بنابر آیات ۱۱-۱۳ سوره طه، صدای وحی خداوند - که موسی(ع) در وادی طوی از درخت شنید- به دو دلیل صدای مادی و فیزیکی نیست؛
۱. اگر چنین بود، باید همه انسانها میشنیدند، در حالی که چنین نبود و دیگران نمیتوانستند بشنوند.
۲. باید این صدا از یک جهت خاص میبود؛ اما بر طبق روایات، حضرت موسی(ع) از شش جهت صدا را میشنید؛ ولی احساس میکرد که از سمت درخت است.[۲۰]
پانویس
- ↑ طباطبایی، المیزان، ۱۳۵۰-۱۳۵۳ش، ج۱۸، ص۵؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱-۱۳۷۴ش، ج۲۰، ص۴۸۶.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق. ج۹، ص۵۷؛ قمی، تفسیر قمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۷۹؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۵۰-۱۳۵۳ش، ج۱۸، ص۷۲؛ شبر، تفسیر القرآن الکریم، مؤسسة دار الهجرة، ص۴۵۷؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱-۱۳۷۴ش، ج۲۰، ص۴۸۶؛ معرفت، التمهید، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۷۱-۷۲.
- ↑ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۸، ص۲۵۸.
- ↑ سوره مؤمنون، آیه ۲۷.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق. ج۹، ص۵۷.
- ↑ غروی نائینی، «بازخوانی انواع وحی»، ص۲۴۷-۲۴۹.
- ↑ معرفت، تاریخ قرآن، ۱۳۸۲ش، ص۱۲-۱۳.
- ↑ سوره نساء، آیه ۱۶۴؛ شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۹، ص۱۷۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱-۱۳۷۴ش، ج۲۰، ص۴۸۶؛ معرفت، التمهید، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۹۴-۹۵.
- ↑ سوره بقره، آیه ۹۷؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱-۱۳۷۴ش، ج۲۰، ص۴۸۶.
- ↑ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۸، ص۲۵۷-۲۵۸.
- ↑ نگاه کنید به: جناتی و عابدی شاهرودی، «طریقههای تکلّم خدا با امام معصوم (ع) براساس آیه ۵۱ سوره شوری (با تأکید بر آرای مفسرین شیعه)»، ص۵۳.
- ↑ شیخ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۴۰۸.
- ↑ قرطبی، تفسير قرطبی، ۱۳۸۴ق، ج۱۶، ص۵۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱-۱۳۷۴ش، ج۲۰، ص۴۸۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱-۱۳۷۴ش، ج۲۰، ص۴۸۸.
- ↑ سوره طه، آیه ۱۱-۱۳.
- ↑ شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۹، ص۱۷۷؛ ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۳۶۶-۱۳۷۸ش، ج۱۷، ص۱۴۳؛ مغنیه، تفسیر کاشف، ۱۴۲۴ق، ج۶، ص۵۳۴؛ جوادی آملی، قرآن در قرآن، ۱۳۹۷ش، ص۵۳.
- ↑ معرفت، تاریخ قرآن، ۱۳۸۲ش، ص۱۳.
- ↑ جوادی آملی، قرآن در قرآن، ۱۳۹۷ش، ص۵۳.
منابع
- ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، با گردآوری: محمدمهدی ناصح و محمدجعفر یاحقی، مشهد، آستان قدس رضوی. بنیاد پژوهشهای اسلامی، ۱۳۶۶-۱۳۷۸ش.
- جوادی آملی، عبدالله، قرآن در قرآن، قم، نشر اسراء، چاپ پانزدهم، ۱۳۹۷ش.
- شبر، سید عبدالله، تفسیر القرآن الکریم، قم، مؤسسة دار الهجرة، بیتا.
- شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بیتا.
- طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۵۰-۱۳۵۳ش/ ۱۳۹۰-۱۳۹۴ق/ ۱۹۷۱-۱۹۷۴م.
- طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، به تصحیح: هاشم رسولی و فضلالله یزدی طباطبایی، بیروت، دار المعرفة، ۱۴۰۸ق.
- غروی نائینی، نهله، «بازخوانی انواع وحی»، فصلنامه مطالعات قرآنی، شماره ۴۳، پاییز ۱۳۹۹ش.
- قرطبی، شمس الدین، تفسیر قرطبی، به تحقیق: احمد البردونی و ابراهیم اطفیش، قاهره، دار الکتب المصریة، چاپ دوم، ۱۳۸۴ق/ ۱۹۶۴م.
- قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، به تححیح: طیب جزایری، قم، دار الکتاب، ۱۴۰۴ق.
- مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، بیجا، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق.
- معرفت، محمدهادی، التمهید فی علوم القرآن، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، ۱۳۸۸ش/ ۱۴۲۹ق/ ۲۰۰۹م.
- معرفت، محمدهادی، تاریخ قرآن، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت)، چاپ پنجم، ۱۳۸۲ش.
- مغنیه، محمدجواد، تفسیر التفسیر الکاشف، قم، دار الکتاب الإسلامی، ۱۴۲۴ق/ ۲۰۰۳م.
- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱-۱۳۷۴ش.
پیوند به بیرون
فهرست موضوعات فدک (خطبه، ماجرا، جغرافیا)
| نام | تألیف | گردآوری/ ترجمه/ تحقیق | موضوع (خطبه، ماجرا، جغرافیا) | زبان |
|---|---|---|---|---|
| نهایة التحقیق فیما جری فی أمر فدک للصدیقه و الصدیق بالنص و التوثیق | محمدمهدی خرسان | ماجرای فدک | عربی | |
| فدک فی التاریخ | سید محمدباقر صدر | ماجرای فدک | عربی | |
| السقیفة و فدک | احمد بن عبدالعزیز جوهری بصری | گردآوری: ابن ابی الحدید
تحقیق: محمدهادی امینی |
ماجرای فدک | عربی |
| واپسین روزهای عمر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و ماجرای فدک | محمدرضا جعفری | ماجرای فدک | فارسی | |
| فدک و فاطمة(ع)؛ قصة جهاد الزهراء(ع) | علی عباس موسوی | ماجرای فدک | عربی | |
| فدک و العوالی أو الحوائط السبعة فی الکتاب و السنة و التاریخ و الأدب | سید محمدباقر حسینی جلالی | ماجرای فدک - جغرافیا | عربی | |
| مسألة فدک و حدیث إنا معاشر الأنبیاء لانورث | سید علی حسینی میلانی | ماجرای فدک | عربی | |
| فدک فی نهج البلاغة | مکتبة الروضة الحیدریة | ماجرای فدک | عربی | |
| بازخوانی امامت در عرفه، خطابه غدیر و روایت فدک | عباس اسلامی کاشانی | ماجرای فدک | فارسی | |
| فدک ذو الفقار فاطمه علیها السلام | محمد واحدی | ماجرای فدک | فارسی | |
| مجموعه مقالات فدک | جمعی از نویسندگان | خطبه - ماجرای فدک | فارسی | |
| فدک از غصب تا تخریب | غلامحسین مجلسی کوپائی | ماجرای فدک | فارسی | |
| فدک در فراز و نشیب | سید علی حسینی میلانی | ترجمه: هیئت تحریریه مرکز حقایق اسلامی | ماجرای فدک | فارسی |
| ناگفته های فدک (تاریخ فدک و شرح خطبه فدکیه) | ابوالحسن غفاری | زير نظر: مسلم ملکوتی | خطبه - ماجرای فدک | فارسی |
| خطبه حضرت فاطمه زهرا علیها السلام و ماجرای فدک | حسینعلی منتظری | خطبه - ماجرای فدک | فارسی | |
| فدک و بازتابهای تاریخی و سیاسی آن | علیاکبر حسنی | ماجرای فدک | فارسی | |
فهرست آثار سید علینقی نقوی لکهنوی
| نام | تألیف/ ترجمه | موضوع | زبان |
|---|---|---|---|
| تجارت در اسلام | سید علینقی نقوی لکهنوی | فقه | فارسی |
| مجموعه تقاریر فقهی علّامه نقوی | سید علینقی نقوی لکهنوی | فقه | فارسی |
| دیوان السیّد علی نقی اللکنهوی | سید علینقی نقوی لکهنوی | شعر | عربی |
| دیوان میر انیس | تألیف: میر اَنیس
ترجمه: سید علینقی نقوی لکهنوی |
شعر | عربی |
| قاتلان حسین علیه السلام | سید علینقی نقوی لکهنوی | تاریخ | اردو |
| نزهة أهل الحرمین فی عمارة المشهدین | سید علینقی نقوی لکهنوی | عربی | |
| البیت المعمور فی عمارة القبور | سید علینقی نقوی لکهنوی | مثال | اردو |
| تواریخ الاعلام | سید علینقی نقوی لکهنوی | تاریخ | |
| الحجج والبینات | سید علینقی نقوی لکهنوی | مشاهده کرامات در عراق | |
| الشعائر الحسینیة فی العراق | تألیف: طامس لائل
ترجمه: سید علینقی نقوی لکهنوی |
تاریخ | عربی |
| شهید انسانیّت | سید علینقی نقوی لکهنوی | سیره امام حسین(ع) | اردو |