انعام ثلاثه

مقاله متوسط
کپی‌کاری از منابع خوب
شناسه ارزیابی نشده
از ویکی شیعه

اَنعام ثَلاثه یا چارپایان سه‌گانه، به شتر، گاو و گوسفند اشاره دارد. به این سه حیوانِ حلال‌گوشت، زکات تعلق می‌گیرد و قربانی در مناسک حج باید یکی از این حیوانات باشد و کشتن آن‌ها احکام خاصی دارد. از این موضوع در فقه در باب‌های زکات، حج، نکاح، صید و ذباحه و اطعمه و اشربه سخن گفته شده است.[۱]

زکات

انعام ثلاثه از جمله ۹ چیزی است که زکات در آنها واجب است.[۲]

شرایط تعلق زکات به انعام ثلاثه:

  1. رسیدن به حدّ نصاب [یادداشت ۱]
  2. چریدن: بدین معنا که غذای آنها از چریدن در بیابان و مراتع عمومی تأمین شود، نه از مِلک مال آنها (در اصطلاح فقهی سائِمه باشد).
  3. عامل نبودن گاو و شتر: بدین معنا که در طول سال به کار گرفته نشوند.
  4. سپری شدن یازده ماه قمری و داخل شدن در ماه دوازدهم از زمان مالکیت آن‌ها.[۳]

قربانی حج

هَدی و قربانی باید از انعام ثلاثه باشد.[۴] در حج قِران، اِحرام به تَلبیه یا اِشعار و تقلید محقق می‌شود و اشعار تنها با شتر و تقلید با هر یک از انعام ثلاثه صورت می‌گیرد.[۵] کشتن انعام ثلاثه در حال احرام جایز است و کفاره ندارد.[۶]

عقیقه

در عقیقه شرط است که به یکی از انعام ثلاثه باشد و صدقه دادن با پولِ آن کفایت نمی‌کند.[۷]

صید و ذباحه

تذکیه (سر بریدن شرعی) گاو و گوسفند به ذبح، و شتر به نحر است.

اطعمه و اشربه

انعام ثلاثه حلال‌گوشت‌اند، مگر آنکه موطوء انسان باشند[۸] یا شیر خوک خورده باشند، به گونه‌ای که بدان نیرو گرفته و استخوانشان محکم شده باشد[۹] و یا از مدفوع نجس تغذیه کرده باشند.[۱۰]

جستارهای وابسته

پانویس

  1. شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۷۳۰.
  2. یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۲۷۲.
  3. یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۲۷۳ و ۲۷۸-۲۷۹.
  4. نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۳۲۴.
  5. نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۸، ص۵۷.
  6. نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۰، ص۱۷۴.
  7. امام خمینی، تحریر الوسیله، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۳۱۱.
  8. نجفی،‌ جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۳۶، ص۲۸۴.
  9. نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۳۶، ص۲۸۲.
  10. نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۳۶، ص۲۷۲.

یادداشت

  1. نصاب اول شتر ۵ نَفَر است که یک گوسفند زکات آن است. نصاب اول گاو ۳۰ رأس است که زکات آن یک گوساله دو ساله است. نصاب اول گوسفند ۴۰ رأس و زکات آن یک گوسفند است. یزدی طباطبایی، العروة الوثقی، ۱۴۲۰ق، ج۴، ص۲۲.

منابع

  • امام خمینی، سیدروح‌الله، تحریر الوسیلة، قم، دارالکتب العلمیة، اسماعیلیان، چاپ سوم، ۱۴۰۸ق.
  • هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السّلام، قم، مؤسّسه دائرة المعارف فقه اسلامی، ۱۳۸۲ش.
  • نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۶۹ش.
  • یزدی، سیدمحمد کاظم، العروة الوثقی، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق.

پیوند به بیرون