فهرست آثار سید محمدقلی موسوی هندی
(تغییرمسیر از آثار سید محمدقلی موسوی هندی)
این مقاله دربارهٔ آثار علامه کنتوری است. برای اطلاع از زندگینامه، مدخل سید محمدقلی موسوی هندی را ببینید.
فهرست آثار سید محمدقلی موسوی هندی مجموعه تألیفات علامه کنتوری (متوفای ۱۲۶۸ق) از عالمان شیعه در هند و پدر میرحامد حسین صاحب کتاب عبقات الانوار است. وی در علوم مختلف، قلم زده و کتابهایی به یادگار گذاشته، اما به دلیل تخصص و صاحبنظر بودن او در علم کلام، بیشتر آثار وی به این حوزه اختصاص دارد.[۱] تألیفاتی که ناصرالدین انصاری قمی برای موسوی هندی میشمارد، عبارتند از:
- تقریب الأفهام فی تفسیر آیات الأحکام (فارسی)
- تطهیر المؤمنین عن نجاسة المشرکین؛ در احکام نجاست کفار (هند، ۱۲۶۱ق)
- احکام عدالت علویه (فارسی)؛ در دوازده باب و یک خاتمه (هند)
- أبنیه الافعال؛ در علم صرف (اردو)
- تکمیل المیزان لتعلیم الصبیان؛ شرح کتاب میزان در علم صرف
- الحواشی و المطالعات
- نفاق الشیخین بحکم احادیث الصحیحین؛ (هند، مطبعه شریفیه). (مؤلف دو حدیث صحیح از بخاری و مسلم آورده: ۱. در بیان علامات نفاق؛ ۲. در نزاع علی(ع) و عباس در امر فدک)؛
- مُزیل الوسواس فی ردّ من تبع الخَنّاس؛ نسخه خطی ناقص آن در کتابخانه مرکز احیای میراث اسلامی در قم موجود است.
- رساله در تقیه (فارسی، لکهنو) ؛ فرزندش میرحامد حسین آن را به اردو ترجمه و در مجله الاصلاح چاپ کرده است.
- رساله در گناهان کبیره (فارسی)
- سیف ناصری؛ ردّ باب اول تحفه اثنا عشریه عبدالعزیز دهلوی (که درباره تاریخ فرقههای شیعه است)؛ نسخهای از آن در کتابخانه آستان قدس رضوی موجود است.
- تقلیب المکائد؛ رد باب دوم تحفه اثنا عشریه (فارسی). این کتاب، در کلکته، در سال ۱۲۶۲ق به چاپ رسیده است.
- برهان سعادت؛ ردّ باب هفتم تحفه اثنا عشریه (فارسی). این کتاب در موضوع امامت ائمه(ع) بوده و نسخه ای از آن در کتابخانه راجه رضا (رامپور هند) موجود است.
- تشیید المطاعن لکشف الضغائن؛ ردّ باب دهم تحفه اثنا عشریه (فارسی). این کتاب درباره مطاعن، قبایح افعال و بدعتهای خلفای ثلاث است.
- مصارع الافهام لقطع (لقلع) الاوهام؛ ردّ باب یازدهم تخفة اثنا عشریه که در اوهام، تعصّبات و مغالطات اوست.
- الاجوبة الفاخرة فی ردّ الاشاعرة؛ ردی بر رشیدالدین دهلوی است که در جواب سیف ناصری، کتابی نگاشته بود و مؤلف، رُدود او را پاسخ گفته است.
- فتوحات حیدریه؛ ردّ بر صراط المستقیم عبدالحی برهانوی (۱۲۴۳ق) که در آن از اقامه عزاداری برای امام حسین(ع) منع کرده و آنها را بدعت دانسته است. مؤلف، جواز سوگواری، گریه و عزای بر سیدالشهداء را از کتابهای عامه، ثابت کرده است.
- شعلة ظفریة لإحراق الشوکة العمریة؛ ردّ بر شوکت عمریه، نوشته رشیدالدین خان شاگرد عبدالعزیز دهلوی که آن را در ردّ بارقه ضیغمیه، تألیف سلطان العلماء سید محمد بن دلدار علی نوشته بود و پس از شعله ظفریه، سلطان العلماء هم کتاب ضربه حیدریه را در ردّ بر شوکت عمریه نگاشت. مؤلّف در این کتاب، به اثبات حِلیَّت مُتعَتَین (متعه حج و متعه زنان) با استفاده از کتب اهل سنت پرداخته است.
- رساله در وجوب غسل مسّ میت؛ نسخه آن در کتابخانه ناصریه لکهنو موجود است.
- مقدمه الهیه؛ ردّ مقدمه تحفه اثنا عشریه.[۲]
پانویس
منابع
- انصاری قمی، ناصرالدین، شخصیتشناسی علامه سید محمدقلی موسوی لکهنوی، امامتپژوهی، تابستان ۱۳۹۰ - شماره ۲.