محمدتقی بافقی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{الگو:کتاب‌شناسی ناقص}}

| خویشاوندان سرشناس =

}}

'''محمدتقی بافقی'''، از عالمان [[شیعه]] در قرن ۱۴ قمری است که نقش مهمی در تاسیس [[حوزه علمیه قم در دوران معاصر|حوزه علمیه قم]] داشت. او از مخالفین سرسخت رضاشاه بود. اعتراض او به همسر رضاشاه و برخی زنان دربار که در مراسم تحویل سال٬ بدون [[حجاب]] در [[حرم حضرت معصومه(س)]] ظاهر شده بودند، باعث شد [[رضاشاه]]، خود از [[تهران]] به [[قم]] آمده و او را پس از ضرب و شتم زندانی کند. برخی معتقدند اقدام آیت الله بافقی موجب شد تا [[کشف حجاب]] هشت سال دیرتر اجرا شود.

==زندگی و تحصیلات==

محمدتقی بافقی در ۱۲۹۲ق در شهر بافق از توابع [[یزد]] به دنیا آمد.<ref>ممبینی٬ «تندیس شجاعت(درگذشت شیخ محمدتقی بافقی)، ۱۳۸۴ش٬ ص۱۶۱.</ref> وی فرزند بازرگانی به نام حاج محمدباقر بود. بافقی تحصیلات دینی خود را از ۱۴ سالگی در یزد آغاز کرد. او [[فقه]] و [[اصول]] را نزد «سیدعلی لب‌ِخندقی» معروف به «سید علی مدرس بزرگ» آموخت. او در سال ۱۳۲۰ق عازم [[نجف]] شد و در درس [[آخوند ملامحمدکاظم خراسانی]]، [[سیدمحمدکاظم یزدی]] و [[میرزا حسین نوری]] شرکت کرد. او در نجف مغازه‌ای هم دایر کرد تا محل درآمدی برایش باشد.<ref>جمعى از مؤلفان٬ گلشن ابرار٬ ۱۳۸۶ش٬ ج۷ ٬ ص ۲۷۳.</ref>

بافقی پس از ۱۷ سال به [[کربلا]] رفت و نزد [[سیداحمد کربلایی]] به تحصیل و تهذیب [[اخلاق]] پرداخت. او در ۱۳۳۶ یا ۱۳۳۷ق، به [[ایران]] بازگشت و در [[قم]]، در محله باغ پنبه ساکن شد<ref>آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعة، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۴۸-۲۴۹.</ref> و در کنار [[آیت اللّه کبیر]] و [[آیت اللّه فیض]]، به احیای [[حوزه علمیه قم در دوره معاصر|حوزه علمیه قم]] و اجرای خدمات دینی پرداخت.{{مدرک}}

کسانی که از نزدیک با زندگی بافقی آشنا بودند٬ نقل کرده اند که او مقید بود تنها از وسایل و اجناسی استفاده کند که در داخل ایران ساخته شده است. سرتا پا کرباس مى پوشید. چاى ایرانى با خرما یا توت خشک مى خورد. از سماور حلبى٬ فنجان و قورى گلى که همه ساخت قم بود٬ استفاده مى کرد. او مطلقاً از اجناس خارجى استفاده نمى کرد.<ref>جمعى از مؤلفان٬ گلشن ابرار٬ ۱۳۸۶ش٬ ج۷ ٬ ص ۲۷۴.</ref>  

==درگذشت==

وی سپس از قم، عازم [[عراق]] شد و حدود یک سال در آنجا به سر برد؛ امّا سال‌های آخر عمر را در [[ری]] سپری کرد. بافقی در [[۲۶ فروردین]] ۱۳۲۵ش در اثر بیماری دار فانی را وداع گفت.<ref>حائری، روزشمار شمسی، ۱۳۸۱ش، ص۶۶.</ref> پیکرش در [[حرم حضرت معصومه]] دفن شد.