ویکی شیعه:Featured articles/2024/50
نبرد طالوت و جالوت از داستان‌های قرآن که روایت‌گر نبردی میان طالوت از پادشاهان بنی‌اسرائیل و جالوت از دشمنان بنی‌اسرائیل است. این داستان در آیات ۲۴۶ تا ۲۵۱ سوره بقره بیان شده است. طبق روایت قرآن، بنی‌اسرائیل پس از انحراف از تعالیم الهی، تحت ستمِ فلسطینیان قرار گرفتند و تابوت عهد را از دست دادند. خداوند فردی ناشناخته به‌نام طالوت را به پادشاهیِ آنان برگزید. سپاه عظیمی از یهودیان گردِ او جمع شدند؛ اما پس از امتحان‌های متعدد، فقط اندکی از آنان در کنار او باقی ماندند. در روز نبرد، داوود(ع) با پرتاب سنگی از فلاخن، جالوت را کشت و بنی‌اسرائیل پیروز شدند. از نظر مفسران شیعه، این داستان قرآنی به اهمیت جهاد در برابر ظلم و فساد، ویژگی‌های لازم برای رهبری و امامت و پایداری در آزمون‌های الهی اشاره دارد. همچنین، داستان تأکید می‌کند که برتری عددی برای پیروزی کافی نیست و پیروزی نهایی از آنِ اهل ایمان است. در برخی روایات، ماجرای انتخاب یاران امام مهدی(عج) را به امتحان‌های الهیِ یارانِ طالوت تشبیه کرده‌اند. پژوهشگران، طالوت در قرآن را با شخصیت شائول در عهد عتیق یکی دانسته‌اند. با این حال روایت قرآنیِ این نبرد با عهد عتیق متفاوت است. این داستان، همچنان در قرن بیست و یکم میلادی، در ادبیات سیاسی مسئولان اسرائیلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
دیگر مقالات منتخب: محمد محمدی گیلانی – هابیل – فقه