ویکی شیعه:جامعیت

جامعیت مقالات، یکی از اصول کلیدی و محتوایی در ویکی‌شیعه است که به افزایش کیفیت و اعتبار مقالات کمک می‌کند. رعایت این اصل باعث می‌شود که ویکی‌شیعه به منبعی دقیق، بی‌طرف و قابل‌اعتماد تبدیل شود. کاربران باید اطمینان حاصل کنند که تمامی جنبه‌های یک موضوع را به شکلی متعادل و مستند پوشش داده‌اند و هیچ دیدگاهی به شکل گزینشی حذف یا برجسته نشده است.

تعریف

جامعیت در ویکی‌شیعه به این معناست که مقالات باید تا حد امکان تمامی جنبه‌های مهم و مرتبط با یک موضوع را پوشش دهند، به‌گونه‌ای که خوانندگان بتوانند اطلاعات دقیق، بی‌طرفانه و مستند را دریافت کنند. یک مقاله جامع، موضوع را از زوایای مختلف بررسی کرده و به تمامی دیدگاه‌های معتبر پرداخته است، بدون اینکه تنها به یک بخش خاص از موضوع محدود شود یا دیدگاهی را نادیده بگیرد. در هنگام رعایت این قانون باید به اصل خلاصه‌نویسی و رویکرد شیعی نیز توجه داشت.

اهمیت جامع‌نویسی در ویکی‌شیعه

1. افزایش اعتبار مقالات: مقالات جامع‌تر، منابع و دیدگاه‌های بیشتری را پوشش می‌دهند و از این رو اعتبار علمی و دانشنامه‌ای بالاتری دارند.
2. بی‌طرفی و تعادل اطلاعات: در صورتی که مقاله به‌طور ناقص یا یک‌جانبه نوشته شود، ممکن است خواننده را به سمت نتیجه‌گیری‌های نادرست سوق دهد. جامع‌نویسی باعث می‌شود که تمامی دیدگاه‌های معتبر به شکل متعادل منعکس شوند.
3. پرهیز از سوگیری و حذف اطلاعات مهم: جامع بودن مقاله از حذف گزینشی اطلاعات یا ارائه دیدگاه‌های ناقص جلوگیری می‌کند و باعث می‌شود که ویکی‌شیعه به‌عنوان یک منبع معتبرتر شناخته شود.
4. تسهیل درک بهتر موضوع: مقالات جامع کمک می‌کنند که کاربران بتوانند به تصویری کامل از یک موضوع دست یابند، بدون نیاز به جستجوی گسترده در منابع دیگر.
5. هماهنگی با استانداردهای دانشنامه‌ای: دانشنامه‌های معتبر، همواره مقالاتی جامع ارائه می‌دهند. رعایت این اصل، ویکی‌شیعه را به یک مرجع علمی‌تر و دقیق‌تر تبدیل می‌کند.

اصول و روش‌های جامع‌نویسی در ویکی‌شیعه

1. پوشش تمامی جنبه‌های مهم: مقاله نباید تنها به بخش خاصی از موضوع بپردازد. تمام جنبه‌های مرتبط، از جمله تاریخچه، جنبه‌های علمی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سایر ابعاد باید پوشش داده شوند.
2. استفاده از منابع معتبر و متنوع: برای اطمینان از جامعیت مقاله، باید از منابع مختلف و قابل استناد استفاده شود و مقاله تنها به یک منبع یا دیدگاه خاص محدود نگردد.
3. بی‌طرفی در ارائه اطلاعات: یک مقاله جامع باید تمام دیدگاه‌های معتبر را بدون جانبداری ارائه کند. اطلاعات باید به شکلی تنظیم شوند که هیچ دیدگاهی به شکل غیرمنصفانه برجسته یا نادیده گرفته نشود.
4. پرهیز از حذف گزینشی اطلاعات: هیچ بخشی از مقاله نباید به‌طور عمدی نادیده گرفته شود، مگر آنکه فاقد منابع معتبر باشد یا به موضوع مقاله ارتباط نداشته باشد.
5. توجه به توازن در پرداختن به موضوع: تمام بخش‌های مقاله باید با توجه به اهمیت موضوع، در سطحی متعادل پوشش داده شوند. نباید یک جنبه از موضوع به‌صورت نامتناسب برجسته و بخش‌های دیگر کم‌اهمیت جلوه داده شوند.
6. توسعه و به‌روزرسانی مستمر مقالات: مقالات باید به‌طور مداوم به‌روزرسانی شوند تا جدیدترین اطلاعات علمی و پژوهشی در آن‌ها منعکس شود.
7. توجه به تمامی بخش‌های مقاله: بخش‌های مختلف یک مقاله، از جمله مقدمه، تاریخچه، نظرات علمی، کاربردها، نقدها و دیدگاه‌های مختلف، باید به‌طور کامل پوشش داده شوند.
8. ارجاع به مقالات مرتبط: در صورتی که یک مقاله بسیار گسترده است، می‌توان برخی از بخش‌های آن را به مقالات جداگانه منتقل کرد و از طریق پیوندهای داخلی بین آن‌ها ارتباط برقرار کرد.
9. مشارکت کاربران مختلف: مشارکت کاربران متعدد با دیدگاه‌های گوناگون می‌تواند به افزایش جامعیت مقالات کمک کند.

نکته: رعایت اصول فوق، به معنای نوشتن همه چیز نیست و باید اصل خلاصه‌نویسی در نگارش مقالات رعایت شود. به عبارت دیگر، در ویکی‌شیعه یک گزارش جامع از جنبه‌های مختلف یک موضوع را منتشر می‌کنیم ولی به همه جزئیات پرداخته نمی‌شود. برای مثال: در نوشتن مقاله یک شخص، به تخصص‌های او از جمله نویسندگی وی اشاره می‌شود ولی همه آثار او فهرست نمی‌شود و به تعداد و برخی آثار مهم او اشاره می‌شود.

نمونه‌هایی از کاربرد جامع‌نویسی

• در مقاله‌های تاریخی: باید تمامی رویدادهای مهم مرتبط با آن دوره، از دیدگاه‌های مختلف، همراه با منابع مستند پوشش داده شود.
• در مقالات علمی: باید نظریه‌های مختلف، پژوهش‌های معتبر، کاربردها و محدودیت‌های آن موضوع بررسی گردد.
• در مقالات مربوط به اشخاص: باید تمامی جنبه‌های زندگی، فعالیت‌ها، آثار و تأثیرات آن شخص در حوزه‌های مختلف بررسی شود.
• در مقالات مربوط به رویدادها: باید تمامی جنبه‌های مهم، از جمله زمینه‌های شکل‌گیری، پیامدها و بازتاب‌های آن رویداد بررسی گردد.