قیام صاحب زنج: تفاوت میان نسخه‌ها
←صاحب زنج
جز (ویکی سازی) |
|||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
الأعلام، ۱۹۸۹ق، ج۴، ص۳۲۴.</ref> از آنجا که او رهبر قیام زنگیان (در عربی: زنج<ref name=":9" />) بود، او را «صاحب زنج» نیز خوانده‌اند.<ref name=":9">روحانی، «نهضت صاحب الزنج»، ص۸۳.</ref> | الأعلام، ۱۹۸۹ق، ج۴، ص۳۲۴.</ref> از آنجا که او رهبر قیام زنگیان (در عربی: زنج<ref name=":9" />) بود، او را «صاحب زنج» نیز خوانده‌اند.<ref name=":9">روحانی، «نهضت صاحب الزنج»، ص۸۳.</ref> | ||
صاحب زنج خود را علوی و از نسل [[زید بن علی|زید]] فرزند [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] معرفی می‌کرد.<ref>ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۷، ص۲۰۵.</ref> برخی نسب علوی او را قبول کرده‌اند.<ref>ابن‌عنبه حسنی، عمدة الطالب فی أنساب آل ابی طالب، ۱۴۱۷ق، ص۲۶۸.</ref> اما بیشتر مورخان و محققان معتقدند او از نسل [[ | صاحب زنج خود را علوی و از نسل [[زید بن علی|زید]] فرزند [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] معرفی می‌کرد.<ref>ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۷، ص۲۰۵.</ref> برخی نسب علوی او را قبول کرده‌اند.<ref>ابن‌عنبه حسنی، عمدة الطالب فی أنساب آل ابی طالب، ۱۴۱۷ق، ص۲۶۸.</ref> اما بیشتر مورخان و محققان معتقدند او از نسل [[اهل‌البیت علیهم‌السلام |اهل‌بیت(ع)]] نبوده است.<ref>علی‌بیگی، «صاحب الزنج؛ چالشی دیگر در برابر دستگاه خلافت عباسی»، ص۷۸.</ref> و تنها به جهت اینکه در آن زمان بیشتر قیام‌ها توسط [[زیدیه]] انجام می‌شد، او چنین ادعایی را مطرح کرد.<ref>ابن‌خلدون، تاریخ ابن خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۳۷۷.</ref> | ||
== زمینه‌ها و آغاز قیام == | == زمینه‌ها و آغاز قیام == | ||
زنگیان غلامان سیاهی بودند که بیشتر از مناطق شرقی آفریقا آورده می‌شدند.<ref name=":9" /> شورش زنگیان بیشتر توسط برده‌های سیاهی بود که در زمین‌های کشاورزی کار می‌کردند.<ref>جعفریان، از طلوع طاهریان تا غروب خوارزمشاهیان، ۱۳۷۹ش، ص۵۸. </ref> غلامان سیاه در مقایسه با غلامان سفید، زندگی سخت و پر مشقتی داشتند. گفته شده همین زندگی سخت، عاملی در جذب آن‌ها توسط صاحب الزنج شد.<ref>علی‌بیگی، «صاحب الزنج؛ چالشی دیگر در برابر دستگاه خلافت عباسی»، ص۷۶. </ref> | زنگیان غلامان سیاهی بودند که بیشتر از مناطق شرقی آفریقا آورده می‌شدند.<ref name=":9" /> شورش زنگیان بیشتر توسط برده‌های سیاهی بود که در زمین‌های کشاورزی کار می‌کردند.<ref>جعفریان، از طلوع طاهریان تا غروب خوارزمشاهیان، ۱۳۷۹ش، ص۵۸. </ref> غلامان سیاه در مقایسه با غلامان سفید، زندگی سخت و پر مشقتی داشتند. گفته شده همین زندگی سخت، عاملی در جذب آن‌ها توسط صاحب الزنج شد.<ref>علی‌بیگی، «صاحب الزنج؛ چالشی دیگر در برابر دستگاه خلافت عباسی»، ص۷۶. </ref> | ||