پرش به محتوا

جنة الخلد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
Rezapour (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
Roohish (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
برخی [[مفسران]] معتقدند اضافه شدن کلمه «جنت» به کلمه «خلد» دلالت بر این دارد که این بهشت جاودانه بوده و نابود نخواهد شد.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۱۸۹.</ref>
برخی [[مفسران]] معتقدند اضافه شدن کلمه «جنت» به کلمه «خلد» دلالت بر این دارد که این بهشت جاودانه بوده و نابود نخواهد شد.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۱۸۹.</ref>


در روایات نیز از تعبیر جنة الخلد استفاده شده است. [[پیامبر اسلام]] به افرادی که دوست دارند حیاتی به مانند او و مرگی به مانند مرگ او داشته باشد و در بهشت جاودانه‌ای (جنة الخلد) که پروردگار به پیامبرش وعده داده، ساکن شوند، [[تولی]] به [[علی(ع)]] و فرزندانش را سفار کرده است.<ref>ابن طاووس، الطرائف فی معرفة مذاهب الطوائف، ۱۴۰۰ق، ج۱، ص۱۱۸.</ref>
در روایات نیز از تعبیر جنة الخلد استفاده شده است. [[پیامبر اسلام]] به افرادی که دوست دارند حیات و مرگی به مانند حیات و مرگ او را داشته باشند و در بهشت جاودانه‌ای (جنة الخلد) که پروردگار به پیامبرش وعده داده، ساکن شوند، [[تولی]] به [[علی(ع)]] و فرزندانش را سفارش کرده است.<ref>ابن طاووس، الطرائف فی معرفة مذاهب الطوائف، ۱۴۰۰ق، ج۱، ص۱۱۸.</ref>


براساس روایتی از کتاب [[امالی الصدوق (کتاب)|أمالی]] [[شیخ صدوق]] در این بهشت صدهزار شهر از نور وجود دارد.<ref>شیخ صدوق، الأمالی، ۱۴۰۰ق، ص۵۲.</ref> شیخ صدوق از پیامبر اسلام نقل می‌کند که هرکه هجده روز از [[رجب المرجب|ماه رجب]] را روزه بگیرد در بهشت جاودان در کنار [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم(ع)]] خواهد بود.<ref>شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ۱۴۰۶ق، ص۵۶.</ref>
براساس روایتی از کتاب [[امالی الصدوق (کتاب)|أمالی]] [[شیخ صدوق]] در این بهشت صدهزار شهر از نور وجود دارد.<ref>شیخ صدوق، الأمالی، ۱۴۰۰ق، ص۵۲.</ref> شیخ صدوق از پیامبر اسلام نقل می‌کند که هرکه هجده روز از [[رجب المرجب|ماه رجب]] را روزه بگیرد در بهشت جاودان در کنار [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم(ع)]] خواهد بود.<ref>شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ۱۴۰۶ق، ص۵۶.</ref>

نسخهٔ ‏۲ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۲۵

جَنَّةَُ الخُلد تعبیری قرآنی به معنای بهشت جاویدان.[۱] «خلد» در لغت به معنای باقی ماندن در جایی بدون خروج از آن معنا شده است.[۲]

در آیه ۱۵ سوره فرقان، از بهشت جاویدان (جنة الخلد) نام برده شده و آن‌را به پرهیزگاران و اهل تقوا وعده داده است.[۳] در آیه بعدی[۴] اشاره شده که علاوه بر جاودانگی بهشت، ساکنان آن نیز جاودانه در آن باقی خواهند ماند.[۵]

برخی مفسران معتقدند اضافه شدن کلمه «جنت» به کلمه «خلد» دلالت بر این دارد که این بهشت جاودانه بوده و نابود نخواهد شد.[۶]

در روایات نیز از تعبیر جنة الخلد استفاده شده است. پیامبر اسلام به افرادی که دوست دارند حیات و مرگی به مانند حیات و مرگ او را داشته باشند و در بهشت جاودانه‌ای (جنة الخلد) که پروردگار به پیامبرش وعده داده، ساکن شوند، تولی به علی(ع) و فرزندانش را سفارش کرده است.[۷]

براساس روایتی از کتاب أمالی شیخ صدوق در این بهشت صدهزار شهر از نور وجود دارد.[۸] شیخ صدوق از پیامبر اسلام نقل می‌کند که هرکه هجده روز از ماه رجب را روزه بگیرد در بهشت جاودان در کنار ابراهیم(ع) خواهد بود.[۹]

پانویس

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع

  • ابن طاووس، علی بن موسی، الطرائف فی معرفة مذاهب الطوائف، محقق و مصحح: علی عاشور، قم، نشر خیام، چاپ اول، ۱۴۰۰ق.
  • اسحاق‌نیا تربتی، رضا، «جنة الخلد»، دایره المعارف قران کریم، قم، بوستان کتاب، ۱۳۹۱ش.
  • حسینی زبیدی، محمد مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس‏، محقق و مصحح: على هلالى، علی سيرى، بیروت، دارالفكر، ۱۴۱۴ق.
  • شیخ صدوق، الامالی، بیروت، اعلمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۰ق.
  • شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، دارالشریف الرضی للنشر، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق.
  • طباطبائی، سید محمد حسین‏، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی‏، چاپ پنجم‏، ۱۴۱۷ق.
  • مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
  1. اسحاق‌نیا تربتی، «جنة الخلد»، ج۱۰، ص۶۴.
  2. حسینی زبیدی، تاج العروس من جواهر القاموس‏، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۴۳۷.
  3. سوره فرقان، آیه ۱۵.
  4. سوره فرقان، آیه۱۶.
  5. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۳۹.
  6. طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۱۸۹.
  7. ابن طاووس، الطرائف فی معرفة مذاهب الطوائف، ۱۴۰۰ق، ج۱، ص۱۱۸.
  8. شیخ صدوق، الأمالی، ۱۴۰۰ق، ص۵۲.
  9. شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ۱۴۰۶ق، ص۵۶.