یحیی کریستین بونو: تفاوت میان نسخه‌ها
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==گرایش به اسلام و مذهب تشیع== | ==گرایش به اسلام و مذهب تشیع== | ||
یحیی بونو در ۲۲ سالگی با آثار [[رنه گنون]] آشنا شد. و تحت تأثیر مطالعه آثار این فیلسوف فرانسوی در سال ۱۹۷۹م به [[اسلام]] گروید. | یحیی بونو در ۲۲ سالگی با آثار [[رنه گنون]] آشنا شد. و تحت تأثیر مطالعه آثار این فیلسوف فرانسوی در سال ۱۹۷۹م به [[اسلام]] گروید. | ||
او در سال ۱۹۸۱م با [[احمد حمپاته]]، عارف آفریقایی و از رؤسای سلسله [[تیجانیه]]، ملاقات کرد و تحت تأثیر راهنمایی‌های او مذهب تشیع را برگزید و نام یحیی علوی را برای خود انتخاب کرد. | او در سال ۱۹۸۱م با [[احمد حمپاته]]، عارف آفریقایی و از رؤسای سلسله [[تیجانیه]]، ملاقات کرد و تحت تأثیر راهنمایی‌های او مذهب تشیع را برگزید و نام یحیی علوی را برای خود انتخاب کرد. او همچنین مطالعه کتاب‌های [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] و آثار [[هانری کربن]] در گرایش خود به تشیع را تأثیرگذار می‌داند. بونو معتقد است ادیان مختلف اصالت ندارند. تنها یک دین است که اصالت دارد، آن هم اسلام شیعی است و آن سرچشمه دیگر ادیان است. | ||
او همچنین مطالعه کتاب‌های [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] و آثار [[هانری کربن]] در گرایش خود به تشیع را | |||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
یحیی بونو پس از گرویدن به اسلام، به تحصیل در رشته زبان و ادبیات عرب و اسلام‌شناسی در دانشگاه پرداخت. | یحیی بونو پس از گرویدن به اسلام، به تحصیل در رشته زبان و ادبیات عرب و اسلام‌شناسی در دانشگاه پرداخت. | ||
یحیی علوی در سال ۱۹۸۲م | یحیی علوی در سال ۱۹۸۲م دوره فوق‌دیپلم خود در انستیتو ملی زبان‌ها و تمدن‌های شرقی را به پایان برد. او در سال ۱۹۸۴م از دانشگاه سوربن کارشناسی ارشد دریافت کرد. پایان‌نامه بونو پیرامون کتاب [[جواهر المعانی]] [[شیخ احمد تیجانی]] بود. | ||
بونو در سال ۱۹۸۷م، تدریس زبان عربی را آغاز کرد. | بونو در سال ۱۹۸۷م، تدریس زبان عربی را آغاز کرد. او در سال ۱۹۹۵م در مقطع دکتری از دانشگاه سوربن فارغ‌التحصیل شد. رساله دکتری او با عنوان «الهیات در آثار فلسفی و عرفانی امام خمینی» در سال ۱۹۹۹م به‌عنوان پژوهش سال ایران برگزیده شد. | ||
بونو برای تدوین رساله خود در سال ۱۹۹۱م به ایران آمد و مدت هفت سال از جلسات [[سید جلال‌الدین آشتیانی]] در مشهد، در زمینه [[فلسفه اسلامی|فلسفه]] و [[عرفان اسلامی]] استفاده برد. او همچنین دوره فوق دکترای خود را نیز در دانشگاه سوربن در زمینه «[[حکمت متعالیه]] [[ملاصدرا]]، پاسخی به انتظارات صدرالدین قونوی» به پایان رساند. | بونو برای تدوین رساله خود در سال ۱۹۹۱م به ایران آمد و مدت هفت سال از جلسات [[سید جلال‌الدین آشتیانی]] در مشهد، در زمینه [[فلسفه اسلامی|فلسفه]] و [[عرفان اسلامی]] استفاده برد. او همچنین دوره فوق دکترای خود را نیز در دانشگاه سوربن در زمینه «[[حکمت متعالیه]] [[ملاصدرا]]، پاسخی به انتظارات صدرالدین قونوی» به پایان رساند. | ||
==آثار مکتوب== | ==آثار مکتوب== | ||
یحیی بونو آثاری نگاشته و برخی از آثار فارسی را به فرانسه ترجمه کرده است. برخی از آثار او چنین‌اند: | یحیی بونو آثاری در زمینه عرفان نگاشته و برخی از آثار فارسی را به فرانسه ترجمه کرده است. برخی از آثار او چنین‌اند: | ||
* ترجمه و [[تفسیر قرآن|تفسیر قرآن کریم]] به زبان فرانسوی | * ترجمه و [[تفسیر قرآن|تفسیر قرآن کریم]] به زبان فرانسوی | ||
* [[تصوف]] و عرفان اسلامی به زبان فرانسه | * [[تصوف]] و عرفان اسلامی به زبان فرانسه | ||
نسخهٔ ۲۷ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۰۷
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۴ شهریور ۱۴۰۱ توسط کاربر:e.amini برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
یحیی کریستین بونو مترجم قرآن به زبان فرانسوی و از اعضای مجمع عمومی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) از کشور فرانسه.
زندگی‌نامه
یحیی کریستین بونو در سال ۱۹۵۷م در خانواده‌ای مسیحی کاتولیک در فرایبورگ آلمان به دنیا آمد. او اصالتا فرانسوی بود، اما به دلیل شغل پدرش تا ۱۰ سالگی در آلمان و الجزایر زندگی کرد و سپس به استراسبورگ فرانسه رفت.
بونو تمایل داشت با ادیان شرقی آشنا شود، از‌این‌‌رو به مطالعه آثار موجود در این زمینه پرداخت و به کشورهای اسپانیا، مراکش، ایتالیا، بلژیک، هلند و آلمان سفر کرد. او در سال ۱۹۹۱م به ایران مهاجرت کرد و مقیم شهر مشهد شد و تا پایان عمر در ایران ماند.
گرایش به اسلام و مذهب تشیع
یحیی بونو در ۲۲ سالگی با آثار رنه گنون آشنا شد. و تحت تأثیر مطالعه آثار این فیلسوف فرانسوی در سال ۱۹۷۹م به اسلام گروید.
او در سال ۱۹۸۱م با احمد حمپاته، عارف آفریقایی و از رؤسای سلسله تیجانیه، ملاقات کرد و تحت تأثیر راهنمایی‌های او مذهب تشیع را برگزید و نام یحیی علوی را برای خود انتخاب کرد. او همچنین مطالعه کتاب‌های امام خمینی و آثار هانری کربن در گرایش خود به تشیع را تأثیرگذار می‌داند. بونو معتقد است ادیان مختلف اصالت ندارند. تنها یک دین است که اصالت دارد، آن هم اسلام شیعی است و آن سرچشمه دیگر ادیان است.
تحصیلات
یحیی بونو پس از گرویدن به اسلام، به تحصیل در رشته زبان و ادبیات عرب و اسلام‌شناسی در دانشگاه پرداخت. یحیی علوی در سال ۱۹۸۲م دوره فوق‌دیپلم خود در انستیتو ملی زبان‌ها و تمدن‌های شرقی را به پایان برد. او در سال ۱۹۸۴م از دانشگاه سوربن کارشناسی ارشد دریافت کرد. پایان‌نامه بونو پیرامون کتاب جواهر المعانی شیخ احمد تیجانی بود.
بونو در سال ۱۹۸۷م، تدریس زبان عربی را آغاز کرد. او در سال ۱۹۹۵م در مقطع دکتری از دانشگاه سوربن فارغ‌التحصیل شد. رساله دکتری او با عنوان «الهیات در آثار فلسفی و عرفانی امام خمینی» در سال ۱۹۹۹م به‌عنوان پژوهش سال ایران برگزیده شد.
بونو برای تدوین رساله خود در سال ۱۹۹۱م به ایران آمد و مدت هفت سال از جلسات سید جلال‌الدین آشتیانی در مشهد، در زمینه فلسفه و عرفان اسلامی استفاده برد. او همچنین دوره فوق دکترای خود را نیز در دانشگاه سوربن در زمینه «حکمت متعالیه ملاصدرا، پاسخی به انتظارات صدرالدین قونوی» به پایان رساند.
آثار مکتوب
یحیی بونو آثاری در زمینه عرفان نگاشته و برخی از آثار فارسی را به فرانسه ترجمه کرده است. برخی از آثار او چنین‌اند:
- ترجمه و تفسیر قرآن کریم به زبان فرانسوی
- تصوف و عرفان اسلامی به زبان فرانسه
- امام خمینی عارف ناشناخته قرن بیستم به زبان فرانسه
- ترجمه آیین انقلاب اسلامی (منتخبی از آثار و بیانات امام خمینی در حدود ۷۰۰ صفحه) به زبان فرانسه
- وصیت‌نامه الهی- سیاسی امام خمینی با مقدمه و حواشی به زبان فرانسه
- ترجمه آیین و اندیشه در دام خودکامگی به زبان فرانسه
- ترجمه مبارزه با نفس یا جهاد اکبر، اثر امام خمینی به زبان فرانسه
بونو در سال ۲۰۰۱م ( ۱۳۸۰ش) به خاطر ترجمه فرانسوی‌اش از قرآن، از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان «خادم برگزیده قرآن کریم» معرفی شد.
وفات
بونو در محرم سال ۱۳۹۸ش برای انجام برنامه تبلیغی به کشور ساحل عاج سفر کرد. او در روز ۴ شهریور همان سال، در سانحه دریایی در ساحل‌عاج غرق شده و از دنیا رفت. جنازه او در شهر آبیجان در ساحل عاج و در کنار مزار احمد حمپاته به خاک سپرده شد.
منابع
- همرهان مجمع؛ یادنامه شهدا و مرحومین مجمع جهانی اهل بیت(ع)، قم، انتشارات مجمع جهانی اهل بیت(ع)، ۱۴۰۱ش.