علی نمازی شاهرودی: تفاوت میان نسخه‌ها
imported>Pourrezaei جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز ←تألیفات |
||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
#حاشیه بر «[[جواهر الکلام|جواهر]]». | #حاشیه بر «[[جواهر الکلام|جواهر]]». | ||
#حاشیه بر «وقائع الشهور». | #حاشیه بر «وقائع الشهور». | ||
#حاشیه بر «رساله رجبیه»، تألیف [[محدث بیرجندی]]، صاحب کتاب | #حاشیه بر «رساله رجبیه»، تألیف [[محدث بیرجندی]]، صاحب کتاب «[[کبریت احمر]]»، درباره آداب اهل منبر.<ref>محمد نمازی، زندگی نامه آیت الله نمازی شاهرودی.</ref> | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
نسخهٔ ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۰۹:۱۹
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| تاریخ تولد | ۱۲۹۴ش. |
| تاریخ وفات | ۱۳۶۴ش |
| محل دفن | حرم امام رضا،صحن آزادی |
| شهر وفات | مشهد |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | میرزا مهدی اصفهانی، سید محمد کاظم یزدی، آخوند خراسانی، محمد حسین نائینی. |
| محل تحصیل | نجف و مشهد |
| اجازه اجتهاد از | محمد حسین نائینی |
| تألیفات | مستدرک سفینة البحار |
علی نمازی شاهرودی ( ۱۲۹۴-۱۳۶۴ش) (۱۳۳۳-۱۴۰۵ق)، از عالمان و مؤلفان شیعه در مشهد. وی در شاهرود زاده شد و تحصیلات عالیه در علوم مختلف را در نجف و مشهد نزد اساتید بنام گذراند. نمازی شاهرودی تألیفاتی دارد که مشهورترین آن مستدرک سفینة البحار است. او در حرم رضوی مدفون است.
ولادت و تحصیلات
نمازی، در سال ۱۳۳۳ق مصادف با ۱۲۹۴ش در شاهرود زاده شد. پدرش شیخ محمد نمازی شاهرودی از علمای آن دیار بود که بیش از ۷۰ سال مبلغ دین بود و از مراجعی چون سید ابوالحسن اصفهانی و سید محمد فیروزآبادی اجازه اجتهاد داشت. شیخ علی، مقدمات و سطوح عالی را در همان شهر نزد پدر خود و دیگر عالمان آن دیار فرا گرفت و در اوائل جوانی حافظ کل قرآن شد.[۱]
سفر به مشهد و نجف
شیخ علی سپس به حوزه خراسان رفت و به مدارج علمی دست یافت او در سن ۲۲ سالگی به نوشتن فقه استدلالی پرداخت. مدتی نیز به نجف اشرف رفت و از محضر عالمان آن حوزه استفاده برد. وی در ریاضیات، نجوم، تاریخ قبل و بعد از اسلام، طب گیاهی، علوم غریبه نیز تبحر داشت. وی خطی زیبا داشت و تألیفات خود را با خط خود می‌نوشت، و با زبان عربی و فرانسه آشنایی داشت.[۲]
اساتید
از اساتید بنام وی در مشهد، میرزا مهدی اصفهانی را می‌توان نام برد. او در نجف در درس خارج فقه سید محمد کاظم یزدی صاحب عروة الوثقی شرکت کرد و اصول را در درس خارج اصول آخوند خراسانی صاحب کفایة الاصول حاضر شد. وی همچنین در درس محمد حسین نائینی نیز شرکت می‌کرد و در سن ۳۵ سالگی از ایشان اجازه اجتهاد گرفت.
نقل شده که در سفر میرزای اصفهانی به تهران چند روزی در شاهرود اقامت کوتاهی داشته و در دیدار با پدر شیخ علی، وی از حالات علمی فرزند خویش می‌پرسد و میرزا در جواب می‌گوید: ایشان مجتهدند. این مطلب را جدی و بدون اغراق می‌گویم.[۳]
تألیفات
شیخ علی نمازی تألیفات چاپ شده و چاپ نشده‌ای در موضوعات مختلف دارد.
- «مستدرک سفینة البحار»، در ۱۰ جلد.
- «مستدرکات علم رجال الحدیث»، در ۸ جلد.
- الهادی الی الحق (بر اساس صحاح سته).
- الاعلام الهادیة فی اعتبار الکتب الاربعه.
- ابواب رحمت.
- تاریخ فلسفه و تصوف.
- مناسک حج.
- رساله تفویض (درباره تفویض امور دین و تشریع از سوی خدای متعال به پیامبر اکرم «ص» ائمه طاهرین «ع».
- علم غیبت امام «ع» (چاپ شده با کتاب اثبات ولایت).
- اصول دین.
- رساله نورالانوار (مختصر و مفصل)، (چاپ شده با کتاب اثبات ولایت).
- ارکان دین.
- اثبات ولایت.
- قرآن و عترت در اسلام.
- زندگانی حبیب بن مظاهر اسدی.
- تاریخچه مجالس روضه خوانی و عزاداری.
- مُستطرفات المعالی (در علم رجال، مؤلف متتبع، در این کتاب، کتاب «رجال» کشی سمرقندی را مرتب کرده و روایان بسیاری را که در آن کتاب نیامده‌اند بر آن افزوده است).
- روضات النظرات (فقه استدلالی، در حدود ۱۰جلد، شامل ابواب عبادات: صلاة، صوم، حج و بیشتر معاملات: بیع، حواله، لُقطه، صید و ذباحه، ارث، وصیت، نذر، حَلف، حدود، احکام اراضی و...).
- مجموعه‌ای در طب.
- معرفة الاشیاء (طب گیاهی).
- معارف الهیه (دوره کامل).
- حاشیه بر «تفسیر برهان» (مشتمل بر احادیثی که از صاحت تفسیر برهان فوت شده است).
- حاشیه بر رجال شیخ طوسی و تصحیح آن.
- حاشیه بر رجال مامقانی.
- حاشیه بر رجال خوئی.
- حاشیه بر «بحارالانوار».
- حاشیه بر «حدائق».
- حاشیه بر «جواهر».
- حاشیه بر «وقائع الشهور».
- حاشیه بر «رساله رجبیه»، تألیف محدث بیرجندی، صاحب کتاب «کبریت احمر»، درباره آداب اهل منبر.[۴]
وفات
نمازی شاهرودی در دوم ذیحجه سال ۱۴۰۵ق مصادف با مرداد۱۳۶۴ش، در مشهد درگذشت و در یکی از حجره‌های صحن آزادی (صحن نو) در حرم امام رضا به خاک سپرده شد.[۵]
پانویس
منابع
- نمازی، محمد، زندگی نامه آیت الله نمازی شاهرودی، سفینه، بهار ۱۳۹۱ - شماره ۳۴.