توابین: تفاوت میان نسخهها
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{خرد}} | {{خرد}} | ||
'''توابین''' ( | '''توابین''' (توبهکنندگان) عنوان گروهی از شیعیان [[کوفه]] است که در [[سال ۶۵ قمری|سال ۶۵ق]] به رهبری [[سلیمان بن صرد خزاعی]] به خونخواهی [[امام حسین]] (ع) قیام کردند و در پیکار با سپاه [[ابن زیاد]] در منطقه «[[عین الورده]]» به [[شهادت]] رسیدند. | ||
== قیام == | == قیام == |
نسخهٔ ۳ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۵:۱۲
توابین (توبهکنندگان) عنوان گروهی از شیعیان کوفه است که در سال ۶۵ق به رهبری سلیمان بن صرد خزاعی به خونخواهی امام حسین (ع) قیام کردند و در پیکار با سپاه ابن زیاد در منطقه «عین الورده» به شهادت رسیدند.
قیام
قیام توابین نخستین قیام شیعی پس از واقعه عاشورا است که با هدف خونخواهی امام حسین(ع) و شهدای کربلا، در سال ۶۵ق صورت پذیرفت. این قیام به دست توابین در مقابله با لشکر شام و در منطقه عین الورده رخ داد.
علت نام گذاری
برخی شیعیان کوفه با این که از امام حسین (ع) دعوت کردند تا با او بیعت و علیه یزید بن معاویه قیام کنند از یاری امام (ع) سر باز زدند و او را در قیام عاشورای ۶۱ق تنها گذاشتند.
آنان پس از واقعه کربلا، از کرده خود پشیمان شدند و تنها راه رستگاری و پذیرش توبه خویش را خونخواهی حسین بن علی (ع) و کشتن قاتلان او یا کشته شدن در این راه میدانستند. از این رو در تاریخ به توّابین شهرت یافتند.[۱]
توابین سرشناس
افرادی چون سلیمان بن صرد خزاعی، رفاعة بن شداد بجلی [۲]، مسیب بن نجبه، عبدالله بن سعد ازدی و عبدالله بن وال تیمی از سران توابین بودند.
پانویس
منابع
- ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، مؤسسه الرساله، بیروت، ۱۴۱۳ق.