ویکی شیعه:Featured articles/2025/31
تولی از فروع دین و بهمعنای دوستی با خدا، پیشوایان دینی و امامان(ع) و پذیرش ولایت آنان است. تولی در مقابل تَبَرّی قرار دارد که بهمعنای بیزاریجستن از دشمنان اهلبیت(ع) است. در روایات شیعه، بر اهمیت تولی، بسیار تأکید شده است. در حدیثی، تولی و دوستداشتن بهخاطر خدا، محکمترین و مطمئنترین دستگیره ایمان شمرده شده است. در برخی دیگر از احادیث، دوستی با اهلبیت(ع) و پذیرش ولایت آنان، در کنار دشمنی و بیزاری از دشمنان آنان، کمال دین معرفی شده است. همچنین محبت و پذیرش ولایت اهلبیت(ع) از نعمتهایی معرفی شده است که در آخرت پس از توحید و نبوت، از آن سؤال میشود. گفته میشود تولی در مذهب شیعه و حتی در میان برخی اهل سنت، از واجبات دینی به شمار رفته است. بسیاری از مفسران و عالمان، با استناد به آیه مودت، دوستی و محبت نسبت به اهلبیت پیامبر(ص) را واجب دانستهاند. برای تولی مراتبی در نظر گرفتهاند و گفته میشود اولین یا پایینترین مرتبه آن، محبت و دوستداشتن است که صرفا یک امر قلبی است و زمانی که این محبت با ولایتپذیری یا اعتقاد به سرپرستی محبوب همراه شود، بالاترین مرتبه تولی که ولایت است، شکل میگیرد.
دیگر مقالات منتخب: ملاصدرا – نهج البلاغه – همسران پیامبر(ص)