ویکی شیعه:نوشتار پیشنهادی هفته/۲۰۱۵/۱۸
اِعْتِکاف، عملی عبادی در اسلام به معنای التزام به اقامت سه روزه یا بیشتر در مسجد به قصد قربت است. اعتکاف احکام و شروطی دارد که در کتب فقهی در باب مستقلی به همین نام بیان شده‌اند. شخصی را که اعتکاف کرده، مُعتَکِف گویند.
این عمل بنابر فقه اسلامی مستحب است؛ هرچند، همچون دیگر مستحبات، بر اثر نذر، قسم، عهد و امثال آن واجب می‌شود.
برای اعتکاف زمان مخصوصی معین نشده است ولی براساس روایات، پیامبر(ص) در ماه رمضان اعتکاف می‌کرد. بهترین زمان برای اعتکاف، ماه رمضان، به ویژه دهه سوم آن دانسته و مستحب مؤکد شمرده شده است. مدت اعتکاف نباید کمتر از ۳ روز باشد و روزه بودن معتکف از جمله شرایط آن است.
در ایران مراسم اعتکاف در ایام البیض (۱۳، ۱۴ و ۱۵ رجب) در اکثر شهرها و مساجد بزرگ برگزار می‌شود. از سالهای نخست ۱۳۸۰ش به بعد گرایش به اعتکاف ماه رجب گسترش بیشتری یافته است.