ابراهیم بن عماد

میرابراهیم سیفی حسنی قزوینی (قرن یازدهم هجری قمری)
زادروز	زنده در قرن یازدهم هجری قمری
زادگاه	- قزوین
درگذشت	؟
آرامگاه	قزوین
محل زندگی	قزوین و مشهد
پیشه	نستعلیق‌نویس
لقب	شمس‌النّهار، و مشهور به اِبْراهیمِ بْنِ عِماد
دین	اسلام
مذهب	شیعه
خویشاوندان	میر عماد حسنی قزوینی

میرابراهیم سیفی حسنی قزوینی(قرن ۱۱ق) مشهور به اِبْراهیمِ بْنِ عِماد و ملقب به شمس‌النّهار، فرزند میرعماد -خوشنویس معروف ایرانی- و از نستعلیق‌نویسان ایران در دوره صفویه است.

زندگی نامه

ابراهیمِ بنِ عِماد در شهرستان قزوین در عهد صفویه در قرن یازدهم هجری قمری متولد شد و خوشنویسی را از پدرش میرعماد، که سرآمد نستعلیق نویسان روزگار خویش بود، فراگرفت.

سفرها

ابراهیمِ بنِ عِماد احتمالاً در ۱۰۰۸ق/۱۵۹۹م همراه پدر به اصفهان رفت و در کتابخانه عبدالرّشید دیلمی معروف به رشیدا، خواهرزاده میرعماد به کتابت پرداخت.

پس از کشته شدن میرعماد به سال ۱۰۲۴ق/۱۶۱۵م، ابراهیم از بیم شاه عباس مدتی در اصفهان پنهان زیست و سپس به مشهد رفت و در آنجا ساکن شد.

ابراهیم در مشهد مورد توجه هنر دوستان قرار گرفت و شهرتی روزافزون یافت و ۱۴ سال در آن شهر زندگی کرد.

پس از مرگ شاه عباس در ۱۰۳۸ق/۱۶۲۹م به زادگاهش قزوین بازگشت و به کتابت و آموزش خوشنویسی پرداخت.

آثار

در شمار آثار خوشنویسی وی نسخه‌هایی از دیوان‌ها و برگزیده شعرهای شاعران و عارفانی چون نجم الدین کبری، رکن الدین قبایی، خواجه بدخشی، حکیم جوهری، فریدالدین دهلوی، میرعتیقی سمرقندی و سراج الدین بلخی دیده شده است.

رنگه‌نویسی و شعر

او رنگه‌نویسی می‌کرده و شعر نیز می‌سروده است. به گفته سنگلاخ اشعار بسیاری از قطعه‌های خط خوش منسوب به وی از سروده‌های خود او بوده است.

تذکره‌نویسانِ خط، میرابراهیم را به داشتن منش‌های نیکو، آداب دانی، پرهیزگاری و خوش بیانی ستوده‌اند.

وفات و محل دفن

وی در ۵۳ سالگی در زادگاه خویش قزوین درگذشت و در همانجا دفن شد.

منابع

• ایرانی، عبدالمحمد، پیدایش خط و خطاطان، مصر، ۱۳۴۵ق/۱۹۲۷م.
• حبیب اصفهانی، خط و خطاطان، قسطنطنیه، ۱۳۰۶ق.
• سنگلاخ، محمدعلی قوچانی، تذکرةالخطاطین، تبریز، ۱۸۷۸م، ج۲، (شرح حال میرعماد و میرابراهیم).

پیوند به بیرون

• منبع مقاله: دایرة المعارف بزرگ اسلامی