ید بیضا: تفاوت میان نسخه‌ها

معجزه ید بیضاء (دست تابان) از جمله معجزات نه‌گانه حضرت موسی(ع) بوده است.<ref>سوره نمل، آیه ۱۲</ref> قرآن در سوره‌های [[سوره اعراف|اعراف]]، [[سوره طه|طه]]، [[سوره شعراء|شعراء]]، [[سوره نمل|نمل]] و [[سوره قصص|قصص]] از آن یاد کرده است.<ref>سوره اعراف: آیه۱۰۸؛ سوره طه، آیه۲۲؛ سوره شعراء، آیه۳۳؛ سوره نمل، آیه۱۲؛ سوره قصص، آیه۳۲.</ref> و آن را چنین نقل می‌کند: «{{متن قرآن|اسْلُكْ يَدَكَ فىِ جَيْبِكَ تخَْرُجْ بَيْضَاءَ مِنْ غَيرِْ سُوء؛ دستت را در گريبانت ببر تا بدون هيچ عيبى سفيد و درخشان بيرون آيد.»|سوره= [[سوره قصص|قصص]]|آیه= ۳۲}}

بنا بر آیات قرآن این معجزه یکبار قبل از رفتن موسی به ملاقات فرعون و برای آمادگی حضرت موسی(ع) رخ داد<ref>سوره طه، آیه ۲۲- ۲۴.</ref> بار دیگر در نزد فرعون، واقع شد.<ref>سوره شعراء، آیه ۳۳- ۳۴.</ref>

قرآن در نقل این اعجاز از وصف «بیضاء» استفاده کرده است که مفسران در تبیین معنای آن اختلاف دارند:

در آیات قرآن ذکر معجزه ید بیضاء همیشه با قید «مِنْ غَيْرِ سُوء» همراه بوده است. مفسران این تعبیر را به این معنا می‌دانند که سفیدی دست حضرت موسی(ع) به مانند دست انسان مریض و دارای بیماری پوستی نبوده است.<ref>فخر رازی، مفاتيح الغيب، ۱۴۲۰ق، ج‏۱۴، ص۳۳۰؛ قرطبی، الجامع لأحكام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج‏۷، ص ۲۵۷</ref> برخی از روایات شیعه <ref> شیخ صدوق، معانی الأخبار، ۱۴۰۳ق، النص، ص۱۷۳</ref> و اهل سنت<ref>سیوطی، الدر المنثور في تفسير المأثور،۱۴۰۴ق، ج‏۴، ص۲۹۵</ref> نیز همین معنا را تأیید می‌کنند. اما متن [[تورات]] برخلاف این است:

:::«خداوند باز به او گفت: حال دستت را در بغلت فرو ببر. دستش را در بغلش فرو برد (همين‏كه) آن را بيرون آورد اينک دستش بَرَص گرفته، چون برف (سفيد شده) بود.* گفت: دستت را به بغلت بازگردان. دستش را به بغلش بازگردانيد. (همين‏كه) آن را از بغلش بيرون آورد اينک مثل بدنش گرديد».<ref>کتاب مقدس، سِفر خروج؛ باب ۴:‌ فقره۶-۷.</ref>