پرش به محتوا

آل‌یاسین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
Roohish (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
Sarsm (بحث | مشارکت‌ها)
جز تمیز کاری
خط ۱۸: خط ۱۸:
== زیارت آل‌یاسین ==
== زیارت آل‌یاسین ==
{{اصلی|زیارت آل یاسین}}
{{اصلی|زیارت آل یاسین}}
زیارت آل یاسین، یکی از [[زیارت#زیارتنامه‌ها|زیارت‌نامه‌های]] مشهور [[امام زمان]] علیه‌السلام است که با جملۀ «سلامٌ عَلی آلِ یاسین» آغاز می‌شود. راوی این زیارت [[محمد بن عبدالله حمیری|ابو جعفر محمد بن عبدالله حمیری قمی]] است که در اواخر دوران [[غیبت صغری]] می‌زیسته و مکاتبات متعددی به وسیله او نقل شده که از جمله آن‌ها [[توقیع|توقیعی]] است که متضمن زیارت آل یاسین است.
زیارت آل یاسین، یکی از [[زیارت#زیارتنامه‌ها|زیارت‌نامه‌های]] مشهور [[امام زمان(عج)]] است که با جملۀ «سلامٌ عَلی آلِ یاسین» آغاز می‌شود. راوی این زیارت [[محمد بن عبدالله حمیری|ابو جعفر محمد بن عبدالله حمیری قمی]] است که در اواخر دوران [[غیبت صغری]] می‌زیسته و مکاتبات متعددی به وسیله او نقل شده که از جمله آن‌ها [[توقیع|توقیعی]] است که متضمن زیارت آل یاسین است.


سندهای این زیارت [[حدیث صحیح|صحیح]] و معتبر بوده و در مجامع مهم حدیثی و دعایی نقل گردیده است. این زیارت به تصریح برخی از علما، جامع و کامل و بهترین زیارت‌های امام زمان است و در همه اوقات می‌شود آن را خواند.{{مدرک}}
سندهای این زیارت [[حدیث صحیح|صحیح]] و معتبر بوده و در مجامع مهم حدیثی و دعایی نقل گردیده است. این زیارت به تصریح برخی از علما، جامع و کامل و بهترین زیارت‌های امام زمان است و در همه اوقات می‌شود آن را خواند.{{مدرک}}

نسخهٔ ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۲:۱۶

آل‌ِیاسین، یا اِل‌یاسین، اصطلاحی برگرفته از آیه‌ای‌ از قرآن که یک‌بار به صورت سَلَامٌ عَلَیٰ إِلْ یاسِینَ[صافات–۱۳۰] به کار رفته است. در تعبیری دیگر یاسین نام حضرت محمد(ص) و آل یاسین خاندان اوست. زیارتی به نام آل یاسین نیز در منابع نقل شده که یکی از زیارت‌نامه‌های مشهور امام زمان(ع) است و با جملۀ «سلامٌ عَلی آلِ یاسین» آغاز می‌شود.


نحوه قرآئت قراء

قاریان و مفسّران این واژه را به چند گونه خوانده‌اند. عامه قرّاءِ مکّه و بصره و کوفه آن را ال‌یاسین (به کسر الف) و عامه قرّاءِ مدینه آل یاسین قرائت کرده‌اند.[۱]


مفاهیم

  • ال یاسین به دو مفهوم گرفته شده است:
  1. الیاسین، واژه‌ای و تلفظی دیگر از الیاس است، مانند میکال و میکائیل و میکائین و سیناء و سینین. به گفته ابن جنّی، این‌گونه تلفظ در میان اعراب رایج بوده است.[۲] بنابراین، ال یاسین همان الیاس است و درود خداوند نیز بر خود اوست.[۳]
  2. ال یاسین، به گفته زجّاج جمع الیاس است و یاءِ نسبت در آن حذف شده است و مقصود از آن خود الیاس و پیروان اوست.[۴]
  • آلِ‌یاسین که مرکب از دو واژۀ آل و یاسین است، به سه مفهوم گرفته شده است:
  1. یاسین پدر الیاس است.[۵] و آل، خاندان یاسین که مقصود خود الیاس است.[۶]
  2. یاسین (یس) نام سوره یا قرآن است و آل‌یاسین اهل قرآن و مؤمنان به کتاب خداست.[۷]
  3. یاسین نام حضرت محمد(ص) و آل، خاندان اوست.[۸] ابن عباس گوید: ما آل محمّد آل یاسینیم.[۹] که آل محمّد در قول ابن‌عباس در معنی اعم به کار رفته است؛ و نیز از حضرت علی(ع) با اسنادش نقل شده است که فرمود در آیه «سلام علی آل یاسین»، یاسین محمّد(ص) و ما آل یاسینیم.[۱۰]

زیارت آل‌یاسین

زیارت آل یاسین، یکی از زیارت‌نامه‌های مشهور امام زمان(عج) است که با جملۀ «سلامٌ عَلی آلِ یاسین» آغاز می‌شود. راوی این زیارت ابو جعفر محمد بن عبدالله حمیری قمی است که در اواخر دوران غیبت صغری می‌زیسته و مکاتبات متعددی به وسیله او نقل شده که از جمله آن‌ها توقیعی است که متضمن زیارت آل یاسین است.

سندهای این زیارت صحیح و معتبر بوده و در مجامع مهم حدیثی و دعایی نقل گردیده است. این زیارت به تصریح برخی از علما، جامع و کامل و بهترین زیارت‌های امام زمان است و در همه اوقات می‌شود آن را خواند.[نیازمند منبع]

پانویس

  1. طبری، جامع البیان، ج ۲۳، ص۶۱.
  2. قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ج ۵، ص۱۲۰.
  3. طبری، جامع البیان، ج۲۳، ص۶۱.
  4. طبری، جامع البیان، ج ۵، ص۸۱؛ مجلسی، بحارالانوار، ج ۱۳، ص۳۹۲.
  5. زمخشری، الکشاف، ج ۳، ص۳۵۲.
  6. بیضاوی، انوارالتنزیل، ج ۲، ص۲۹۹.
  7. طبرسی،مجمع البیان، ج۵، ص۸۲؛ فخر رازی، تفسیر کبیر، ج ۲۶، ص۱۲۶.
  8. طبرسی، مجمع البیان، ج ۵، ص۸۲.
  9. سیوطی، الدّر المنثور، ج۵، ص۲۸۶.
  10. حسکانی، شواهد تنزیل، ج ۲، صص۱۰۹-۱۱۲؛ طباطبایی، المیزان، ج ۱۷، ص۱۵۹.

منابع

  • بیضاوی، عبدالله‌بن عمر، انوارالتنزیل، مصر، ۱۳۸۸ق.
  • حسکانی، عبیدالله، شواهد تنزیل، به کوشش محمدباقر محمودی، بیروت، ۱۳۹۳ق.
  • زمخشری، جارالله، الکشاف، بیروت، دارالمعرفه.
  • سیوطی، جلال‌الدین، الدّرّالمنثور، قم، ۱۴۰۴ق.
  • طباطبایی، محمدحسین، المیزان، بیروت، ۱۹۷۳م.
  • طبرسی، فضل‌بن حسن، مجمع البیان، بیروت، مکتبه الحیاة.
  • طبری، محمدبن جریر، تفسیر، بیروت، داراحیاء التراث العربی.
  • قرطبی، محمدبن احمد، الجامع لاحکام القرآن، به کوشش محمد محمد حسنین، بیروت، دارالحیاء التراث العربی.
  • مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، ۱۴۰۳ق.

پیوند به بیرون