کاربر:Rezashams/صفحه تمرین1
| کارهایی که کفاره دارند | نوع کفاره | کفاره |
|---|---|---|
| ۱. ظِهار و قتل غیرعمد[۱] ۲. افطار قضای روزه رمضان پس از ظهر شرعی[۲] |
کفاره مُرتَّبه | ۱. آزادکردن بنده و در صورت ناتوانی اطعام شصت فقیر[۳] ۲. اطعام ده مسکین و در صورت ناتوانی سه روز روزه[۴] |
| الف) ۱.شکستن عمدی روزه ماه رمضان[۵] ۲. شکستن نذر[۶] ۳. شکستن عهد[۷] ۴. موی سر کندنِ زن در مصیبت (بنا بر نظر برخی فقیهان).[۸] ۵. آمیزش با همسر در حال اعتکاف[۹] ب) باب حج ۱. تراشیدن یا کوتاه‌کردن سر قبل از قربانی[۱۰] ۲. صید در حال احرام[۱۱] |
کفاره مُخَیَّره | الف) تخییر بین ۱.آزادکردن بنده ب) باب حج |
| ۱. حِنث قسم[۱۴] ۲. زن مویش را در مصیبت‌ها بکَند[۱۵] ۳. زن صورتش را در مصیبت‌ها بخراشد[۱۶] ۴. مرد لباسش را در در مرگ فرزند یا همسرش چاک بزند[۱۷] |
کفاره مُخَیَّره و مُرتَّبه | الف) تخییر بین ۱. آزادکردن بنده ۲.اطعام ده مسکین ۳. پوشاندن ده فقیر ب) در صورت ناتوانی |
| ۱. قتل عمدی مؤمن[۱۹] ۲. افطار در ماه رمضان با کار حرام[۲۰] |
کفاره جمع | انجام کارهای زیر با هم ۱.آزادکردن بنده ۲. دو ماه روزه ۳. اطعام شصت فقیر[۲۱] |
| محرمات احرام مانند ۱.آمیزش با همسر مُلاعبه با همسر که منجر به انزال شود نگاه شهوت‌آلود به همسر که منجر به انزال شود بوسیدن همسر از روی شهوت[۲۲] ۲. کَندن درخت حرم[۲۳] ۳. استعمال بوی خوش[۲۴] سایه قراردادن برای سر (فقط مردان)[۲۵] کوتاه‌کردن تمام ناخن‌های دست یا پا[۲۶] پوشیدن لباس‌ها و خوردن خوراکی‌هایی که بر مُحرِم حرام است[۲۷] بوسیدن همسر بدون شهوت لمسِ با شهوتِ همسر که منجر به انزال نشود[۲۸] ۴. به‌ازای کوتاه کردن هر ناخن در صورتی که مجموع کمتر از ده ناخن باشد[۲۹] ۵. نگاه‌کردن به نامحرم در حال احرام که منجر به خروج منی شود[۳۰] |
کفاره مُعیَّنه | ۱. قربانی (شتر)[۳۱] ۲. قربانی گاو یا گوسفند (بستگی به اندازه درخت دارد)[۳۲] ۳. قربانی (گوسفند)[۳۳] ۴. یک مد طعام[۳۴] ۵. قربانی شتر برای کسی که وضع مالی خوبی دارد قربانی گاو برای کسی که وضع مالی متوسط دارد قربانی گوسفند برای کسی که وضع مالی پایین‌تر از متوسط دارد[۳۵] |
پانویس
- ↑ محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۶۹-۱۷۰.
- ↑ محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰: نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۷۲.
- ↑ محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۷۰.
- ↑ محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۷۲.
- ↑ محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰.
- ↑ محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰.
- ↑ محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰.
- ↑ شهید اول، غایةالمراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۶۳؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۸۳.
- ↑ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۹۳.
- ↑ محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۱؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۴۴.
- ↑ طوسی، التبیان، داراحیاء التراث العربی، ج۴، ص۲۶.
- ↑ محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۷۵.
- ↑ محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۱؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۴۴؛ طوسی، التبیان، داراحیاء التراث العربی، ج۴، ص۲۶.
- ↑ محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰؛ شهید اول، غایة المراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۵۷-۴۵۸؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۷۸.
- ↑ شهید اول، غایة المراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۶۳؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۸۶.
- ↑ شهید اول، غایة المراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۶۳؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۸۶.
- ↑ شهید اول، غایة المراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۶۳؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۸۶.
- ↑ محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۷۸؛ شهید اول، غایةالمراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۶۳.
- ↑ محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۷۸.
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به: شهید اول، غایةالمراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۵۸-۴۵۹.
- ↑ محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۱؛ شهید اول، غایةالمراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۵۸-۴۵۹؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۳، ص۱۷۸.
- ↑ محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۶۹-۲۷۰.
- ↑ محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۲.
- ↑ محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۰.
- ↑ خامنه‌ای، مناسک‌الحج، ۱۴۲۶ق، ص۷۴، م۱۶۲.
- ↑ محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۱.
- ↑ محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۳.
- ↑ محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۰.
- ↑ محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۱.
- ↑ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۰، ص۳۸۵.
- ↑ محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۶۹.
- ↑ محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۲.
- ↑ محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۰-۲۷۳.
- ↑ محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۱.
- ↑ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۰، ص۳۸۵.
یادداشت
منابع
- شهید اول، محمد بن مکی، غایة المراد فی شرح نکت الارشاد، تصحیح رضا مختاری، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، ۱۴۱۴ق.
- طباطبایی یزدی، سید محمدکاظم، العروة الوثقی فیما تعم به البلوی (المحشّی)، تصحیح احمد محسنی سبزواری، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۱۹ق.
- طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، تحقیق احمد قصیر عاملی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، بی‌تا.
- علامه حلی، حسن بن یوسف، قواعد الاحکام فی معرفة الحلال و الحرام، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۱۳ق.
- محقق حلی، جعفر بن حسن، شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، تصحیح عبدالحسین محمدعلی بقال، مؤسسه اسماعیلیان، ۱۴۰۸ق.
- مشکینی، علی، مصطلحات الفقه و معظم عناوینه الموضوعیه، قم، الهادی، ۱۳۷۷ش/۱۴۱۹ق.
- مفید، محمد بن مفید، الامالی، تصحیح حسین ولی و علی‌اکبر غفاری، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق.
- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش.
- نجفی، محمدحسن، جواهرالکلام فی شرح شرائع الاسلام، تصحیح عباس قوچانی و علی آخوندی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۴ق.