ویکی شیعه:Good articles/2023/26
آیه شاهد (سوره هود:۱۷) به تصدیق ادعای نبوت پیامبر(ص)، توسط قرآن، کتب آسمانی پیشین و مؤمنان راستین اشاره می‌کند. این آیه پس از آنکه مشرکان به پیامبر(ص)، اتهام دروغگویی زدند، برای ثبات قدم و تقویت ایمان پیامبر(ص) نازل شد. در منابع روایی و تفسیری شیعه و اهل سنت منظور از «شاهد» در این آیه امام علی(ع) دانسته شده است؛ هرچند برخی، آن را بر مصادیق دیگری مانند جبرئیل، زبان پیامبر و قرآن نیز تطبیق داده‌اند. حاکم حسکانی در کتاب شواهد التنزیل بیش از ۱۶ روایت برای اثبات شاهد بودن امام علی(ع) آورده است. به آیه شاهد به عنوان دلیلی بر ولایت و خلافت امام علی(ع) استناد شده است؛ چراکه طبق آیه، شاهد باید نفس پیامبر(ص) باشد و بر اساس آیه مباهله امام علی(ع)، نفس پیامبر معرفی شده است. در آیه شاهد از میان کتب پیشین فقط به نام تورات اشاره شده است؛ مفسران دلیل این موضوع را انتشار بیشتر افکار یهودیان در محیط نزول قرآن دانسته‌اند و اینکه مسیحیان در نقاط دورتری مانند شامات و یمن زندگی می‌کردند.
دیگر مقالات خوب: خطای لوآ در پودمان:Wikishia در خط 25: attempt to call global 'fgetGAlist' (a nil value).