ویکی شیعه:Featured articles/2025/34
منبر پیامبر(ص) جایگاهی چوبی بود که حضرت محمد(ص) در سالهای پایانی عمر خود در مسجدالنبی بر آن مینشست و خطبه میخواند. پیامبر(ص)، منبر را «دَرِ کوچکی از بهشت» توصیف کرده که پایههایش در بهشت قرار دارد. همچنین، در روایتی دیگر، او منبر خود را بر حوض کوثر خوانده و این تعبیر بهمعنای آن است که عبادت در کنار منبر، سبب سیرابشدن از حوض کوثر در قیامت خواهد شد. پیش از ساخت منبر، پیامبر اسلام هنگام خطبهخواندن به تنه درخت خرما در مسجد تکیه میداد. پس از پیشنهاد ساخت منبری از چوب، او با مسلمانان مشورت کرد و از این پیشنهاد، استقبال شد. دو علت برای ساخت این منبر بیان شده است: نخست، خستگی پیامبر(ص) هنگام خطبهخواندن در حالت ایستاده؛ دوم، افزایش شمار مسلمانان و گسترش مسجدالنبی که نیازمند جایگاهی بلندتر برای سخنرانی وی بود. منبر پیامبر(ص) در دوران حکومت بنیعباس از میان رفت و برای تبرک به تکههای کوچک چوبی تبدیل شد. در طول قرون، منبرهای متعددی ساخته و در همان مکان قرار داده شد، تا اینکه در سال ۹۹۸ قمری، سلطان عثمانی، منبری جدید در مکان منبر پیامبر(ص) قرار داد.
دیگر مقالات منتخب: ۱۱ محرم – فقه – فضایل حضرت فاطمه(س)