ویکی شیعه:Featured articles/2024/49

سنت الهی یا سُنَن الهی اصطلاحی قرآنی به‌معنای روش‌ها و قوانین خداوند در اداره امور هستی است. این سنت‌ها از جهت تنوع روش به قدری فراگیرند که هیچ موجودی از شعاع سنت‌های الهی خارج نبوده و در هر موقعیتی یک یا چند سنت بر او احاطه دارد. به گفته اندیشمندان اسلامی سنت‌های الهی دارای ویژگی‌هایی چون جامعیت، ثبات و ضابطه‌مندی هستند و به تعبیر قرآن غیرقابل تبدیل و تغییرند. همچنین گفته شده سنت‌های الهی ناظر به این‌جهان (و نه آخرت) و در راستای تأمین صلاح حقیقی انسان هستند. سنت‌های الهی را به سنت‌های تکوینی و تشریعی و همچنین سنت‌های فردی و اجتماعی تقسیم کرده‌اند. به باور پژوهشگران، سنت‌های تشریعی مبتنی بر سنت‌های تکوینی هستند و نمی‌توان سنت‌های تشریعی را خارج از سنت‌های تکوینی لحاظ کرد؛ مثل این که خداوند سود حاصل از ربا را تکوینا در محاق می‌برد و این سنت مطابق با سنت تشریعی حرام‌بودن ربا است. سنت استدراج، سنت نصرت مؤمنان، سنت اتمام حجت از جمله سنت‌هایی است که در قرآن به آنها اشاره شده است. برخی ظهور امام زمان(عج) و مهدویت را تبلور سنت‌های الهی دانسته و گفته‌اند سنت‌هایی چون ولایت صالحان، پیروزی نهایی حق بر باطل و جانشینی مستضعفان در زمان ظهور محقق خواهد شد. به گفته محققان، علم به سنت‌های الهی تأثیر بالایی در ایجاد معرفت خدا و ظهور توحید در جامعه دارد. به باور آنها، آگاهی از قوانین ثابت هستی، باعث بهبود کیفیت مدیریت رخدادهای فردی و اجتماعی خواهد شد. به گفته محمدباقر صدر، فقیه شیعه، انسان برای آن‌که بتواند بر سرنوشت خود حاکم باشد باید سنت‌های الهی را بشناسد. همچنین گفته شده که رهبران نظام جمهوری اسلامی ایران، راهبری سیاسی و اجتماعی خود را بر مبنای سنت‌های الهی ترسیم کرده و انطباق با سنت‌های الهی را برای رسیدن به پیروزی ضروری دانسته‌اند.

ادامهٔ مطلب ...

دیگر مقالات منتخب: اخباریان – واقعه هجوم به خانه حضرت فاطمه(س) – تفسیر قرآن